Θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Πέτρο, επίσκοπο Άργους
Ο Επίσκοπος Άργους και Ναυπλίας Άγιος Πέτρος, ο “σημειοφόρος και θαυματουργός”, είναι πολιούχος του Άργους και η μνήμη του τιμάται στις 3 Μαΐου.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη γύρω στα 850 μ.Χ., από εύπορη οικογένεια, η οποία διακρινόταν για την ευσέβεια και φιλανθρωπία της. Στην οικογένεια ήταν πέντε αδέρφια τα οποία, όπως και οι γονείς τους, βοηθούσαν τους απόρους. Ο Πέτρος και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας επέλεξαν να ακολουθήσουν το μοναχισμό.
Ο τότε Πατριάρχης Νικόλαος Α΄ ο Μυστικός, εκτιμώντας τα προσόντα και την αρετή του μοναχού Πέτρου, θέλησε να τον χειροτονήσει επίσκοπο Κορίνθου. Ο Πέτρος όμως αρνήθηκε με αποτέλεσμα να χειροτονηθεί μητροπολίτης ο αδερφός του Παύλος. Κατά τη διάρκεια της θητείας του μόνασε σε μοναστήρι της επικράτειας του αδερφού του. Όταν χήρεψε η θέση της Επισκοπής Άργους και Ναυπλίας, ανέλαβε ο Πέτρος. Από τη θέση αυτή έκανε μεγάλες αγαθοεργίες καθώς και πολλά θαύματα. Πέθανε στο Άργος σε ηλικία 70 ετών, περίπου το 925 μ.Χ..
Θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Πέτρο, επίσκοπο Άργους
Τα θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Πέτρο
Στο βιβλίο του “Άγιος Πέτρος – Eπίσκοπος Άργους o θαυματουργός” ο αείμνηστος πρωτοπρεσβύτερος Ευάγγελος Στασινόπουλος αναφέρει: “Πολλά είναι τα θαύματα που γίνονται χάρις στην επέμβαση και την προσευχή του Αγίου. Αρχή του είναι το “μηδέν ειπείς το γεγονός”. Γι’ αυτό μας έχουν γίνει γνωστά λίγα περιστατικά, μα που φανερώνουν τη δύναμη της προσευχής και της μεσιτείας του Αγίου Πέτρου”.
• Στην Πελοπόννησο είχε πέσει μεγάλη πείνα. Τρώγοντας ρίζες και χλόη οι κάτοικοι προσπαθούσαν να επιζήσουν ενώ δεν είχαν δύναμη να θάψουν τους νεκρούς τους που γέμιζαν τους δρόμους. Ο Πέτρος ζήτησε από το Θεό έλεος και βοήθεια για το ποίμνιό του. Συγχρόνως συγκέντρωσε σιτάρι και γέμισε πιθάρια. Ζήτησε από τους αρτοποιούς να ψήσουν ψωμί και να το μοιράσουν στο λαό της πόλης και των χωριών. Ωστόσο, το αλεύρι με την προσευχή του Πέτρου δεν τελείωνε… Οι κατάπληκτοι αρτοποιοί ήθελαν να διαδώσουν το γεγονός αλλά δεν τους το επέτρεψε.
• Σαρακηνοί πειρατές έφτασαν στον αργολικό κόλπο με πλοίο στο οποίο είχαν πολλούς αιχμαλώτους με σκοπό να τους πουλήσουν ως σκλάβους. Οι αντιπρόσωποι του Επισκόπου έδωσαν χρήματα και εξαγόρασαν την ελευθερία των αιχμαλώτων. Οι πειρατές όμως δεν ελευθέρωσαν μια νέα γυναίκα την οποία ήθελαν για τον αρχηγό τους. Στην επιμονή των αντιπροσώπων του Επισκόπου, πήραν όλους τους σκλάβους στο καράβι και σάλπαραν. Ο Πέτρος, μόλις έμαθε το περιστατικό απομονώθηκε και προσευχήθηκε για ώρες… Αργά το βράδυ έφτασε η είδηση: Το πειρατικό κόλλησε σε ύφαλο και ένα κρατικό περιπολικό συνέλαβε τους πειρατές ελευθερώνοντας τους αιχμαλώτους.
• Μια μέρα, τρομαγμένη, κατέφυγε στο ιερό μια νεαρή γυναίκα. Την κυνηγούσε ένας στρατιωτικός. Αυτή ζήτησε την προστασία του Αγίου, ενώ ο στρατηγός που έπιασε την κοπέλα, άρχισε να υβρίζει. Ο Πέτρος του είπε: “Αν το Θεό δε φοβόμαστε, ούτε τους ανθρώπους θα ντραπούμε”. Και έφυγε… Τον στρατηγό σύντομα τον έπιασε φοβερό ρίγος και πυρετός. Έστειλε στρατιώτες και ζήτησε συγγνώμη από τον Άγιο. Παράλληλα, έδωσε εντολή να αφεθεί ελεύθερη η γυναίκα. Μετά τη συγγνώμη του, έφυγε ο πυρετός και το ρίγος.
• Μια μέρα, με δάκρυα στα μάτια, έπεσε στα πόδια του Πέτρου ένας δυστυχισμένος πατέρας και του ζήτησε βοήθεια. Η κόρη του ήταν δαιμονισμένη από την ημέρα του γάμου και δεν μπορούσε να αντικρίσει καθόλου τον άνδρα της. Μόλις τη συνάντησε ο Επίσκοπος, εκείνη έπεσε στο έδαφος και άφριζε. Ο Άγιος κάλεσε τους ιερείς του και τέλεσαν ιερό ευχέλαιο. Έδωσε εντολή στον πατέρα της να την αλείψει επί επτά ημέρες με το αγιασμένο λάδι. Την έβδομη ημέρα το δαιμόνιο έφυγε από τη γυναίκα.
