Ο βίος του Αγίου Θεοδοσίου που έζησε ως μοναχός στο Παναρίτη Αργολίδας

Στις 7 Αυγούστου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου Θεοδοσίου του νέου, του ιαματικού, ο οποίος έζησε ως μοναχός στο Παναρίτη Αργολίδας.

Σύμφωνα με το βιογράφο του, ο Θεοδόσιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 862. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς χριστιανοί και από μικρός μελετούσε χριστιανικά συγγράμματα. Όταν έμεινε ορφανός, σε νεαρή ηλικία, μοίρασε όλη του την περιουσία στους φτωχούς και ξεκίνησε την αναζήτηση ενός ησυχαστηρίου, στο οποίο θα συνέχιζε τη ζωή του με τον τρόπο που επιθυμούσε. Τα βήματα του τον έφεραν στα περίχωρα του Άργους. Στην περιοχή του σημερινού Παναρίτη βρήκε ένα ερημικό σημείο στο οποίο ξεκίνησε την ασκητική του ζωή.

Κάποια στιγμή είδε σε όραμα τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, ο οποίος του ζήτησε να χτίσει έναν ναό αφιερωμένο στο όνομα του. Ο Θεοδόσιος έκτισε κοντά στο μέρος που ασκήτευε, το ναό του Αγίου Ιωάννη.

Με την βοήθεια του Θεού, άρχισε να κάνει θαύματα και να γιατρεύει βαριά άρρωστους. Η φήμη του εξαπλωνόταν συνεχώς και πολλοί άνθρωποι τον επισκέπτονταν για να τους ευλογήσει και να τους γιατρέψει.

Η δράση του αυτή, όπως γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις, προκάλεσε τον φθόνο κάποιων. Αυτοί, θέλοντας να τον βλάψουν, τον συκοφάντησαν στον τότε Επίσκοπο Άργους, τον Άγιο Πέτρο. Ο Επίσκοπος πλανήθηκε από τα λόγια τους και αποφάσισε να διώξει τον Θεοδόσιο από την επαρχία του. Η εκτέλεση αυτής της απόφασης όμως αναβλήθηκε επειδή εσπευσμένα ο Άγιος Πέτρος έφυγε για την Κωνσταντινούπολη. Όσο βρισκόταν στη Βασιλεύουσα, τόσο ο ίδιος όσο και ο Πατριάρχης είδαν σε όραμα τον Θεοδόσιο. Πείστηκαν ότι έχει την χάρη του Θεού και η απόφαση για τη δίωξη του ακυρώθηκε.

Όταν ο Επίσκοπος Πέτρος επέστρεψε στο Άργος πήγε να συναντήσει τον Θεοδόσιο. Ο μοναχός τον προϋπάντησε κρατώντας για θυμιατό στα χέρια το σκούφο του με κάρβουνα αναμμένα, χωρίς ωστόσο να καίγεται. Ο Πέτρος του ζήτησε συγνώμη και μετέφερε την παράκληση του Πατριάρχη, με την οποία του ζητούσε να προσεύχεται γι’ αυτόν.

Τόσο μεγάλη εντύπωση έκανε στον Επίσκοπο Πέτρο ο χαρακτήρας και η ευλάβεια του Θεοδόσιου, που μετά από λίγο καιρό τον χειροτόνησε Διάκονο και κατόπιν Ιερέα. (Η συνάντηση των δύο Αγίων γιορτάζεται από το 1956, την πρώτη Κυριακή ύστερα από τις 3 Μαΐου, γιορτή του Αγίου Πέτρου).

Ο Άγιος Θεοδόσιος ο Νέος συνέχισε το βίο του θαυματουργώντας, έως την ημέρα που ξεψύχησε, σε προχωρημένη ηλικία. Οι Χριστιανοί της περιοχής οι οποίοι τον λάτρευαν, τον έθαψαν μπροστά από το ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που ο ίδιος είχε χτίσει.