Σκέψεις για την παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος… (γράφει ο Θεοδόσης Σ. Σπαντιδέας)

Αναρωτιέμαι τι ακριβώς “γιορτάζουμε” σήμερα, 5 Ιουνίου του σωτηρίου έτους 2022… Μια ημέρα; Μια παγκόσμια ημέρα; Το περιβάλλον; Την προστασία του;

Τι είναι το περιβάλλον; Οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας ως περιτύλιγμα; Ο αέρας, το νερό και οι στεριές; Τα φυτά και τα ζώα που κατοικούν στον πλανήτη μας; Ο ήλιος και οι πλανήτες του; Ο ουρανός κι εκείνο το άπειρο Σύμπαν; Ή μήπως όλα μαζί;

Μπορεί ο άνθρωπος να “φροντίζει” για όλα αυτά; Και τι είδους φροντίδα χρειάζονται;

Θα ήθελα να σταθώ και σε μιαν άλλη διάσταση που κλείνει η έννοια του περιβάλλοντος. Στο “εσωτερικό” μας περιβάλλον, σε κείνο που ορίζει τις πράξεις μας και τις δραστηριότητές μας. Αυτές που υπαγορεύονται από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Δραστηριότητες που καθορίζονται με όρους της Επιστήμης και νόμους της Πολιτείας.

Τις περισσότερες (επιεικώς) φορές, η Επιστήμη και η Πολιτεία βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Τις επισημάνσεις και τους κινδύνους που εντοπίζει η Επιστήμη για την συνέχεια της ζωής πάνω στον όμορφο γαλαζοπράσινο πλανήτη μας δεν υιοθετούν οι Πολιτείες που νομοθετούν. Κοντόφθαλμα και καχύποπτα τις αντιμετωπίζουν. Ίσως λόγω άγνοιας… ίσως λόγω σκοπιμότητας…

Πολιτικοί άσχετοι, απρόσωποι και άβουλοι… Πολιτική άσχετη, απρόσωπη και άβουλη…

Όμως, η Φύση που έχει περισσότερη γνώση από το δημιούργημά της έχει τον τρόπο να αντιδράσει αν χρειαστεί… Μα τότε, ίσως να μην υπάρχει κανένας παρατηρητής για να μελετήσει την αντίδρασή της…

Χρόνια πολλά για την ημέρα.

(Μάλλον, ο ΚΑΘΕΝΑΣ από εμάς γνωρίζει καλά ότι μερικές “απλές” και “μικρές” συμπεριφορές θα εκτιμηθούν από τα παιδιά και τα εγγόνια μας… ας σεβαστούμε τη Φύση που με το δάχτυλό της μας δείχνει το δρόμο).

Θεοδόσης Σ. Σπαντιδέας