…Άφες αυτοίς!

της Αγγελικής Φίλη

Άρχισες ένα ταξίδι πολύ νωρίς. Στην αρχή ήταν όλα όμορφα και ασφαλή. Ανακάλυπτες χρώματα, γνώριζες ανθρώπους, δοκίμαζες καινούργιες γεύσεις. Ήσουν σε αφοβία και σε αβλάβεια, αφού για πυξίδα σου είχες την ψυχή σου. Ήταν όλα όπως έπρεπε να είναι… Ήταν όλα καλώς καμωμένα…

Καθώς περπάταγες στα μονοπάτια της ζωής σου, είδες ότι κάποια ήταν αρκετά σκοτεινά, ενώ άλλα σου φαίνονταν σχεδόν απροσπέλαστα. Στην πορεία σου συνάντησες ανθρώπους, που όχι μόνο δε σε ξαλάφρωσαν, αλλά σου ‘δωσαν να κρατάς και τα δικά τους μπαγκάζια. Ήρθαν και κάποιες καταιγίδες που σου δυσκόλεψαν το περπάτημα, σου θόλωσαν το τοπίο, και σε αποπροσανατόλισαν, με αποτέλεσμα να βρεθείς σε μέρη δύσβατα και αφιλόξενα.

Και τώρα είσαι εδώ…είσαι…είσαι?? Μπορεί να νιώθεις χαμένος, και ίσως μόνος. Μπορεί να μην ξέρεις τι να κάνεις. Θα πρότεινα λοιπόν να αρχίσεις με την συγχώρεση, που είναι εξαιρετικά θεραπευτική. Να επιλέξεις συνειδητά να αφήσεις τα βαρίδια του παρελθόντος που σε κρατάνε πίσω και να δεις τα πράγματα με άλλη ματιά. Να δεις τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν σαν μεγάλους δασκάλους που σου έδωσαν το φως της γνώσης και της σοφίας. Να πεις την ιστορία σου αλλιώς. Όχι σαν ένα δράμα που βίωσες, αλλά σαν μια ιστορία ενός ήρωα που κατάφερε να ξεπεράσει οτιδήποτε του προκάλεσε πόνο. Απελευθερώσου από το παρελθόν με τη συγχώρεση του εαυτού και των άλλων και αγκάλιασε τη σοφία που σου έχει φέρει η εμπειρία σου.

Είναι σημαντικό να πιστέψεις οτι υπάρχει για σένα ένα ανώτερο σχέδιο το οποίο σε προστατεύει. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και τίποτα δεν πάει χαμένο. Συγχώρεσε!! Αφέσου στη ροή, παρατήρησε τις συγχρονικότητες, ακολούθησε τα σημάδια και αναμφισβήτητα θα βγεις στο ξέφωτο και θα γεμίσεις τόσο φως, που θα μπορέσεις να φωτίσεις και τα μονοπάτια των άλλων ανθρώπων.