Ιστορίες με νεράιδες και φαντάσματα σε χωριά της Αργολίδας

Αν συζητήσετε με κάποιον ηλικιωμένο σίγουρα θα έχει να σας πει για κάποιο στοιχειωμένο σπίτι, για μια βρύση με νεράιδες, για βρικόλακες αλλά και για “θαύματα” αγίων. Τις παρακάτω ιστορίες, τις έχουμε συλλέξει από μαρτυρίες χωρικών στο βιβλίο του αείμνηστου Κώστα Σεραφείμ «Λαογραφικά της Αργολίδας» (1981).

Καλλικατζάρια στο Παναρίτη

Η Γκαρούφαινα είχε κανονίσει μαζί με τις γειτόνισσές της να πάει τα χαράματα σε ένα ποτάμι έξω από το χωριό για να πλύνουν. Τα μεσάνυχτα όμως, νόμισε πως οι συγχωριανές της την φώναξαν και αμέσως σηκώθηκε από το κρεβάτι. Αφού φόρτωσε το καζάνι και τα άπλυτα στο γαϊδουράκι ξεκίνησε για το ποτάμι θεωρώντας πως οι υπόλοιπες προχωρούσαν μπροστά.

Μόλις βγήκε από το χωριό άκουγε γυναικείες φωνές και γέλια. Όταν όμως έφτασε στο ποτάμι δεν βρήκε εκεί καμία από τις γειτόνισσες. Ξεκίνησε μόνη της να πλένει. Λίγο αργότερα είδε να φτάνουν γύρω της καλλικαντζάρια, να χοροπηδούν, να την τσιμπούν.

Τα ξημερώματα έφτασαν και οι υπόλοιπες γυναίκες στο ποτάμι. Η Γκαρούφαινα ήταν στο χώμα, σχεδόν πεθαμένη. Αφού τους διηγήθηκε τι συνέβη, ξεψύχησε…

Στοιχειωμένο σπίτι στο Πασά

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 υπήρχε στο Πασά το «Στοιχειωμένο Σπίτι». Ήταν μια διώροφη, καλοκτισμένη οικία στο κέντρο του χωριού. Σύμφωνα με την παράδοση, όλες οι οικογένειες που έμειναν εκεί ξεκληρίστηκαν.

Τελευταίος κατοίκησε ο γεροξυλάρας (επώνυμο: Μούκιος) με τη γυναίκα του και τα δώδεκα παιδιά τους. Όμως και η δική του οικογένεια ξεκληρίστηκε. Όλα τα παιδιά χάθηκαν, άλλο σκοτώθηκε, άλλο αυτοκτόνησε, άλλο πέθανε ξαφνικά. Όπως λένε οι κάτοικοι του χωριού, όταν ο γεροξυλάρας συνόδευε στον τάφο το τελευταίο του παιδί, μέχρι να φτάσουν στο νεκροταφείο μονολογούσε: «Κουρνιαχτός ντεεε, στάχτη και κουκουβάγιες ντεεε»… Έπειτα από τον τελευταίο θάνατο έφυγε από το σπίτι και πήγε αλλού να μείνει.

Μακρινοί συγγενείς, έπειτα από χρόνια αποφάσισαν να το κατεδαφίσουν. Όμως όταν γκρεμιζόταν, οι τοίχοι του έπεσαν πάνω στο διπλανό σπίτι και το άνοιξαν στη μέση. Ακόμη και με τον εξαφανισμό του, το «Στοιχειωμένο Σπίτι» εκδικήθηκε.

Ο Νεοφώτιστος του Δρεπάνου

Στο Δρέπανο ζούσε κάποιος που τον έλεγαν Νεοφώτιστο. Όπως λέγανε οι παλιοί, είχε τη δύναμη να αμποδένει και να ξαμποδένει. Δηλαδή έκανε τους άντρες ανίκανους να εκτελέσουν τα συζυγικά τους καθήκοντα. Ή το αντίθετο. Όποιος ήταν ανίκανος τον καθιστούσε ικανό με μάγια.

Συνεργασία …αγίων στην Ασίνη

Κατά το 1890, λέγεται πως στο χωριό Τσέλου, δίπλα στην Ασίνη, μάστιζε τους κατοίκους η Πανούκλα. Όμως η προστάτιδα του χωριού, η Αγία Παρασκευή κάλεσε σε βοήθεια τον προστάτη της Ασίνης Άγιο Δημήτριο και έδιωξαν την Πανούκλα.

Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης, οι κάτοικοι που έμεναν στην άκρη της Ασίνης άκουγαν τη νύχτα τα πατήματα του αλόγου του Αγίου ενώ και όσοι έμεναν κοντά στην εκκλησία του Άη – Δημήτρη άκουγαν πατήματα και την πόρτα της εκκλησίας να ανοίγει και να κλείνει με θόρυβο μόνη της. Τα βήματα του αλόγου συνεχίστηκαν μέσα στο ναό μέχρι το ιερό, όπου και σταμάτησαν.

Άλλη φορά, οι κάτοικοι άκουσαν την Πανούκλα να παρακαλεί τον Άγιο Δημήτρη: Άσε με να περάσω από το χωριό. Δεν θα καθίσω καθόλου, θα πάω στο Τολό». Και η άλλη φωνή απάντησε: «Όχι, ο Θεός μου σε διατάζει να φύγεις». Και με το μαστίγιό του την έδιωξε.

Φουστανελάς στο Νιοχώρι

Κάποιοι κάτοικοι του Νεοχωρίου ομολογούν ότι τα μεσημέρια ή τα μεσάνυχτα στην περιοχή «Πόρτες» του όρους Λύρκειο παρουσιάζεται στους περαστικούς ένας πανύψηλος φουστανελοφόρος που τους εμποδίζει να περάσουν. Πολλές φορές μάλιστα τους επιτίθεται με λιθάρια.

Ακόμη, στη θέση «Νεραϊδόστρατα» στο διάσελο του Αρτεμισίου συχνά ακούγονται τραγούδια με ταμπούρλα και ντουφεκιές.

Επιμέλεια: Γ. Νικολόπουλος