Μια απάντηση στους «περαστικούς» (άρθρο του Δημήτρη Κρανιά)

Δε φτάνετε αν έρχεστε για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ‘’ΣΥΡΙΖΑ’’ έχει φύγει αρκετές φορές από τη διακυβέρνηση της χώρας με διάφορα πρόσωπα και έχει επανέλθει λίγα χρόνια μετά με νέα προσωπεία.

Η Νέα Δημοκρατία έχει συνδεθεί με τις μεγάλες στρατηγικές επιλογές της χώρας, όπως και έχει επιδείξει ατολμία σε άλλες χρονικές συγκυρίες που κόστισαν στη μετεξέλιξή της.

Η αντίληψη του κράτους-λαφύρου δεν προσωποποιείται στην ανάληψη θέσεων κυβερνητικής ευθύνης από τα στελέχη της. Το κράτος-λάφυρο μπορεί άνετα να εκφραστεί από τις τροπολογίες τύπου ΣΕΚΑΠ, από την τοποθέτηση ανίκανων ανθρώπων σε καίρια πόστα, από στελέχη εταιρειών η τραπεζών (αυτό το έχουμε δει και επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας) που καταλαμβάνουν θέσεις ευθύνης και εξοφλούν γραμμάτια προηγούμενης επαγγελματικής σταδιοδρομίας στον ιδιωτικό τομέα η προετοιμάζουν το επαγγελματικό τους μέλλον για την επόμενη μέρα. Δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι πολλά βιογραφικά φτιάχτηκαν πάνω στις πλάτες αξιόλογων στελεχών αυτού του κόμματος και των ψηφοφόρων του.

Ο κρατισμός επιβιώνει στη χώρα μας γιατί και η ιδιωτική οικονομία είναι κρατικοδίαιτη σε μεγάλο βαθμό αλλά και κρατικοεξαρτώμενη μιας και η γραφειοκρατία και η νομική πολυπλοκότητα είναι συνδιαμορφωτής της.

Επί μέρους θέματα όπως ο ‘‘διαχωρισμός’’ κράτους-εκκλησίας δεν αποτελούν μέτρο μεταρρύθμισης. Συστήνουν όμως συμβολισμούς ουσίας για ένα έθνος και μια κοινωνία, που η ύπαρξή της και η εξέλιξή της είναι άμεσα συνδεδεμένη με ένα σύστημα αξιών που δεν κατάφεραν να ξεριζώσουν οι κατά καιρούς κατακτητές της χώρας. Ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανεξιθρησκεία δε σημαίνει απεμπόληση των δικαιωμάτων και της κυριαρχίας των εθνικών, θρησκευτικών, πολιτικών, κοινωνικών αξιών και παραδόσεων των Ελλήνων πολιτών.

Μεταρρυθμιστικά κόμματα θα έχουμε στη χώρα όταν θα υπάρξει μετασχηματισμός του πολιτικού συστήματος και κυρίως της χρηματοδότησης του. Όταν θεσμοθετηθεί και η διαφανής ιδιωτική οικονομική ενίσχυση κομμάτων και πολιτικών και θα παύσει η υποκρισία της δήθεν αποκλειστικής δημόσιας χρηματοδότησης, η προσπάθεια χειραγώγησης των μέσων ενημέρωσης και των τροπολογιών της ντροπής. Και για να μην ‘’αθωώνεται’’ κανένας πολίτης-ψηφοφόρος, από τη διατήρηση του πελατειακού πολιτικού συστήματος, όταν θα αποφασίσουμε να επιλέγουμε τους βουλευτές μας με διαφορετικά κριτήρια από τη μετάθεση του φαντάρου, του δημοσίου υπαλλήλου, την πρόσληψη ενός οκταμήνου στη χρεωκοπημένη ΔΕΗ η σε ένα πολυκατάστημα με 600 ευρώ το μήνα.

Κλείνοντας, ως ‘’μη περαστικός’’, μιας και ως σήμερα τουλάχιστον έκανα την επιλογή της κομματικής ένταξης στη Νέα Δημοκρατία ανεξάρτητα από τον αρχηγό και τις προσωπικές μου προτιμήσεις και συμπάθειες θέλω να θυμίσω ότι πολλοί από τους ‘’μόνιμους’’ σε αυτό το κόμμα πιστεύουν στις ανοιχτές διαδικασίες από την κοινωνία και τις έχουν στηρίξει δημόσια.

Το ζήτημα όμως είναι αλλού. Ποιοί από την κοινωνία των πολιτών θα μείνουν στην πρώτη γραμμή όταν βρεθούμε σε δύσκολα, ποιοι θα στηρίξουν τις αλλαγές και δε θα αποστασιοποιηθούν στα πρώτα εμπόδια, ποιοι θα παραμερίσουν το προσωπικό τους αλάθητο στην ομαδική προσπάθεια καθώς και ποιοί αποδέχονται μια σειρά πολιτικών αρχών και όχι απλά έναν αρχηγό.

Και επειδή όντως οι καλοί και καθαροί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, τη νίκη στη Νέα Δημοκρατία θα τη δώσουν όλοι οι πολίτες που θα την ψηφίσουν. Την επιτυχία της όμως στη διακυβέρνηση της χώρας θα τη δώσουν αυτοί που πιστεύουν στις αρχές και τις αξίες της και αυτοί που στηρίζουν τον αρχηγό της ομάδας έχοντας φωνή, γνώμη και συμμετοχή.