Η παραλία της Αρβανιτιάς με το μάτι ενός φυσιοδίφη (Γράφει η Μαρία Βασιλείου)

Στην Ακτή της Αρβανιτιάς μετά το συρματόπλεγμα, ψάχνοντας κάποια βολική θέση για ν’ ακουμπήσεις « τα πράγματά σου», πριν την καθιερωμένη βουτιά κάτω από τα επιβλητικά κάστρα της Ακροναυπλίας και του Παλαμηδιού ανακαλύπτεις, ένα ψηφιδωτό από κελύφη οστράκων μεταξύ των οποίων και ένα από τα σημαντικότερα και ανθεκτικώτερα απολιθώματα στρόμβου (Strombus bubonius).

Πρόκειται για ένα γαστερόποδο που έζησε στην τελευταία Μεσοπαγετώδη Περίοδο του Πλειστοκαίνου, όταν το επίπεδο της θάλασσας ήταν πέντε (5) μέτρα υψηλότερα από ότι είναι σήμερα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το strombus bubonius αποτελεί τον «μάρτυρα» που δείχνει ότι η θερμή θάλασσα από το Γιβλαρτάρ εισχώρησε στην Μεσογειακή λεκάνη.

Τα απολιθώματα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του γεωλογικού περιβάλλοντος που τα φιλοξενεί (πέτρωμα) και των γεωλογικών διεργασιών που τα δημιούργησαν, ενώ, παράλληλα, συνιστούν την μαρτυρία ενός οργανισμού που έζησε σε κάποιο πραγματικό παρελθόντα χρόνο και τόπο συμπυκνώνoντας στην ύλη και μορφή τους πληροφορίες που καλούνται να ανιχνεύσουν και ερμηνεύσουν οι βιολογικές και γεωλογικές μέθοδοι.

Με άλλα λόγια τα απολιθώματα είναι τα γράμματα με τα οποία ο πλανήτης μας έγραψε την Ιστορία του, ενώ οι σελίδες είναι τα στρώματα (πετρώματα) της Γης.

Στο Πλειστόκαινο, που είχε διάρκεια 1,8 εκατ. χρόνια, υπήρξαν τέσσερις παγετώδεις περίοδοι με τα αντίστοιχα μεσοπαγετώδη διαστήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι μέσα στο Πλειστόκαινο εξαφανίστηκε ο Homo habilis( ο ικανός άνθρωπος-μπορούσε να κατασκευάσει εργαλεία), και εμφανίστηκαν ο Homo erectus (ο όρθιος άνθρωπος- ανακάλυψε την φωτιά) πριν 1,6 εκατ. χρόνια, ο Homo sapiens neandertalis (ο άνθρωπος του Νεάντερταλ- κατασκεύασε καλύβες και ενδύματα) πριν 80.000 χρόνια και ο Homo sapiens sapiens (ο σοφός άνθρωπος), πριν 35.000 χρόνια. Η Πλειστοκαινική περίοδος συμπίπτει σχεδόν με την Παλαιολιθική εποχή.

Στην παραλία της Αρβανιτιάς, ο βράχος είναι ασβεστόλιθος, που έχει υποστεί έντονη διαγένεση και το υλικό από το οποίο προήλθε είναι ο άργιλος. Πρόκειται σύμφωνα με τους γεωλόγους για «νεαρό βράχο», μόλις 120.000 ετών ή και νεότερο μόλις 80.000 ετών!

Και η Ακροναυπλία και το Παλαμήδι έχουν χαρακτηρισθεί Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, ανήκουν στους Βιοτόπους Corine, και στο Δίκτυο Natura 2000, με χαρακτηριστικά στοιχεία τους αρχαιολογικούς χώρους, τους βραχώδεις σχηματισμούς, την βραχώδη ακτή, την χαρακτηριστική μεσογειακή μακία βλάστηση, το πευκοδάσος χαμηλού υψομέτρου και την καταπληκτική θέα στον Αργολικό Κόλπο και τα γύρω βουνά.