του Γιώργου Γαβρήλου, δικηγόρου – εργατολόγου
Η μακροχρόνια οικονομική κρίση στερεί πόρους και από την εκπαίδευση. Όσοι ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα της Αργολίδας έχουν κατά καιρούς διαπιστώσει και με παρεμβάσεις τους έχουν προσπαθήσει να δώσουν λύσεις, για να αντιμετωπιστούν στεγαστικά προβλήματα των σχολείων μας. Το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι φωνές αγωνίας από πολλούς Συλλόγους Γονέων κα Κηδεμόνων για προβλήματα των σχολικών κτιρίων, τόσο για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών, όσο και για την ασφάλεια των μαθητών και στους τέσσερις Δήμους του Νομού. Οι παρεμβάσεις γίνονται κατά περίπτωση και αναζητούνται λύσεις είτε από το Υπουργείο Παιδείας είτε από τους Δήμους. Όμως, αυτή η αποσπασματική αντιμετώπιση των προβλημάτων φαίνεται ότι εξασφαλίζει μέτρια αποτελέσματα και κατώτερα, σε κάθε περίπτωση, των προσδοκιών και των πραγματικών αναγκών.
Πρέπει όλοι οι τοπικοί φορείς να καθίσουν σ’ ένα τραπέζι και να δουν συνολικά τα προβλήματα. Οι Βουλευτές, ο Αντιπεριφεριάρχης, οι Δήμαρχοι, οι Προϊστάμενοι Εκπαίδευσης, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών και οι Σύλλογοι Γονέων με τους Μαθητές, να καταγράψουν όλες τις στεγαστικές ανάγκες των σχολείων της Αργολίδας και να προγραμματίσουν, με κάθε πρόσφορο χρηματοδοτικό εργαλείο, την κάλυψή τους. Εννοείται, ότι αυτή η διαδικασία δε θα ολοκληρωθεί με μία απλή συνεύρεση και σύσκεψη των παραπάνω φορέων. Χρειάζεται μία διαρκής παρακολούθηση και συντονισμός δράσεων, για να διεκδικήσουμε επαρκείς λύσεις. Μία σημαντική πρωτοβουλία έχει λάβει ήδη ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και βρίσκεται σε ανοικτό διάλογο με τους Συλλόγους Γονέων και τους Δημάρχους. Αυτή η πρωτοβουλία είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θα πρέπει να υποστηριχτεί από όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία του Νομού.
Τα από πολλών ετών – μικρά ή μεγάλα – προβλήματα και οι στεγαστικές ανάγκες των σχολείων της Αργολίδας δεν μπορούν να καλυφθούν κατά περίπτωση και χωρίς εκπαιδευτικά κυρίως κριτήρια, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με διαπιστώσεις και πρωτοβουλίες ανάδειξής τους, αλλά μόνο με σχεδιασμό, ιεραρχήσεις και προγραμματισμό, τόσο για τις σημερινές όσο και για τις μελλοντικές γενιές.
