του Μπάμπη Ανρωνιάδη, δημοτικού συμβούλου της «Άλλης Πρότασης»
Άλλη μια χρονιά συζητήσαμε στο δημοτικό συμβούλιο το τεχνικό πρόγραμμα του δήμου Ναυπλιέων. Πρόκειται για έναν κατάλογο κοστολογημένων έργων και μελετών, που τις περισσότερες φορές αλλάζουν μέσα στο χρόνο. Σκεφτείτε σε επόμενο θέμα της ίδιας συνεδρίασης στη ημερήσια διάταξη ήταν η 23η (!!!!!!!!) αναμόρφωση του τεχνικού προγράμματος του 2018.
Δεν κατατέθηκε ούτε μια λέξη, ούτε μια άποψη για το ποιος είναι ο στόχος μας μέσα στο χρόνο ως προς τα αναφερόμενα έργα. Απλά βάζουμε τίτλους σε μια διαμορφωμένη κατάσταση.
Ας δούμε λοιπόν το τεχνικό πρόγραμμα αλλιώς. Μια δημοτική παράταξη που σκοπεύει σ΄ ένα άλλο ρόλο, όχι απλά διαχειριστικό, το τεχνικό πρόγραμμα μπορεί να γίνει η καλύτερη αφορμή για την ενεργοποίηση των δημοτών. Η δημοτική αρχή βάζει στόχους και καλεί τους δημότες μέσα από συνελεύσεις να αποφασίσουν έργα και προτεραιότητες στη γειτονιά τους, στην κοινότητα, στο διαμέρισμα. Αυτή η διαδικασία είναι μέρος ενός σχεδίου κατάρτισης ενός συμμετοχικού προϋπολογισμού σ΄ ένα δήμο.
Αυτό το τεχνικό πρόγραμμα δεν έχει ούτε τις απόψεις των τοπικών ή δημοτικών κοινοτήτων, ούτε καν τις απόψεις της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης, που προβλέπει ο νόμος.
Ένας δήμος με όραμα και άποψη για το μέλλον εντάσσει έργα σ΄ ένα σχεδιασμό και με συγκεκριμένους στόχους, δεν απαριθμεί απλά έργα ή μελέτες. Στον κατάλογο των έργων μπορεί κάποιος να βρει τίτλους έργων ή μελετών με ενδιαφέρον. Σε ποιο πλαίσιο εντάσσονται αυτά; Σε ποιον προγραμματισμό; Με τι στόχο; Με ποια προτεραιότητα; Στο τέλος του έτους, πώς θα μπορεί να κρίνει κάποιος το τεχνικό πρόγραμμα και τι απόδοση είχε για την πόλη; Με τι κριτήρια;
Μια δημοτική αρχή δεν πρέπει να βλέπει μόνο το προφανές, το αυτονόητο. Για παράδειγμα, το να κλείσουμε μερικές λακκούβες ή να ρίξουμε μερικές ασφαλτοστρώσεις είναι ένα αυτονόητο πρόβλημα με μεγάλη ψηφοθηρική απήχηση. Το θέμα μας θα πρέπει να είναι τα προβλήματα του αύριο πως θα τα αντιμετωπίζουμε. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: Γίνεται λόγος για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της. Τι θα μπορούσε να κάνει ένας δήμος στο κομμάτι που τον αφορά; Από τη μείωση των εκπομπών των αέριων ρύπων μέχρι τα έργα για την αντιμετώπιση προβλημάτων από πλημμύρες ή για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα ή τη διαμόρφωση ρεμάτων κ.λπ. Τα ΣΧΟΑΠ και τα ΓΠΣ (Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια) είναι ένα αναπτυξιακό εργαλείο σ’ ένα δήμο. Στο δήμο μας καρκινοβατούν εδώ και πολύ καιρό και κάθε χρόνο, τουλάχιστον τα 5 τελευταία χρόνια, περιλαμβάνονται στο τεχνικό πρόγραμμα.
Δεν είναι δυνατόν να ψηφίσει κανείς ένα τεχνικό πρόγραμμα χωρίς στόχους και όραμα για την πόλη, με διάθεση απλής διαχείρισης της καθημερινότητας (και χωρίς επιτυχία τις περισσότερες φορές). Μικροπολιτικά κέρδη μπορεί να υπάρχουν. Το αύριο ωστόσο της πόλης κινείται με βήμα σημειωτόν.
