του Κυριάκου Σάμιου (από το ιστολόγιο “Τετράδιο με ράγες”)
Η ομηρία της προβλήτας κι ένα ατίθασο κέρμα στάθηκαν αφορμή για να οδηγηθεί σε “περιπέτειες” η πένα.
Ήταν η αιτία για ν’ αποτιναχθεί ο ζυγός της βαρυθυμίας. Το “πι” της συγκεκριμένης προβλήτας (Ναύπλιο) έχει αρκετούς λόγους να διεκδικεί μερίδιο μνείας στις σελίδες του Ναυπλίου.
Συμβαίνει ακόμη ο φάρος με την δαιδαλώδη ματιά του να παρατηρεί και να βλέπει την πιο απόμακρη γκριμάτσα. Είναι ο σπόγγος που έχει το τάλαντο ν’ απορροφά διακριτικά την “υγρασία” και την ηχώ της ανθρώπινης φωνής, από τον απροσδιόριστο ψίθυρο έως την βροντώδη φωνή που διεισδύει στην αέναη ανθρωπο-παλίρροια.
Ο περίπατος, η συνομιλία, η εξιστόρηση, οι απαντήσεις στα ερωτήματα “πώς;” και “γιατί;” συνυφαίνουν την ραχοκοκαλιά της διαδρομής. Μιας διαδρομής που μέχρι στιγμής δεν έχει υποστεί πέδηση (πέδηση= φρενάρισμα) από τα βέλη της ρευστοποίησης των πάντων. Είσοδος ελεύθερη, τα όνειρα δεν φυλακίζονται!
Προβλήτα Ναυπλίου σε ώρα αιχμής…
– Καλησπέρα…πώς είσθε;
– Απολαμβάνω και φιλοσοφώ …Ξέρετε … είμαι…φιλόσοφος.!
– …Φιλόσοφος!!!!
– Ναι….ναι… απέραντα….α-πένταρος φιλόσοφος…!
– …Αααα….δεν λέτε αλήθεια αφού κάτι κρατάτε στο χέρι σας…
– …..Ειναι ενα κέρμα …να ορίστε… το βλέπετε;
– ..(Χαμογελαστά) Άρα δεν ειστε τελείως α-πένταρος…
– …Απέραντα και εντελώς…! Το κέρμα το κουβαλώ για να χαλιναγωγήσω την καταναλωτική μου μανία!
– … Δηλαδή;
– Ακούστε με. Μ’ Ένα ευρώ δεν μου είναι επιτρεπτόν ν’ αγοράσω τίποτε …οπότε…
– Ααα!!! (γέλια) αγαπητέ φίλε νομίζω πως τα “νομίσματα” σου τα ερμηνεύεις με το ίδιο νόμισμα…
– Με όλο το θάρρος επιτρέψτε μου να σας πω ότι πέσατε έξω, γιατί το νόμισμα με το οποίο νομίζετε ότι ερμηνεύω τα “νομίσματα” μου έχει δύο όψεις ..Να ορίστε…..
Σηκώνει τα μάτια ψηλά και ταυτόχρονα εφαρμόζει κεφαλ(αι)οκλείδωμα στο αδύναμο ν’ αντιδράσει κέρμα, τ’ οποίο βέβαια δεν αργεί να βρεθεί στα ύψη και με χορευτική διάθεση ν’ αλλάζει συνεχώς πλευρό στον αέρα και να πέφτει…να πέφτει να πέφτει …
Στην συνέχεια ο ήρωας της ιστορίας μας απλώνει την παλάμη προκειμένου να συμβάλει στην ομαλή προσγείωση του. Ξαφνικά ένα δαιμονισμένο αεράκι όμοιο μ’ εγγόνι του Αιόλου αλλάζει την πορεία του κέρματος…
Έκτοτε η παλάμη του παραμένει μετέωρη και σε θέση αναμονής για την επιστροφή του ασώτου κέρματος… Το δε τρίπτυχο , το “πι”, η προβλήτα και ο παυσίλυπος πένης συναντώνται στην σχισμή του παραμυθιού, συνομιλούν με το νυσταλέο σκοτάδι άλλοτε ψιθυριστά , άλλοτε όχι, χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο την ήρεμη ανάπαυλα της νύχτας…!
