Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά του ποιήματα απήγγειλε ο Ανδρέας Τσιάκος το βράδυ της Τετάρτης, στην εκδήλωση που έγινε με την υποστήριξη του βιβλιοπωλείου «Αποσπερίτης». Όσοι βρέθηκαν στο «Café Grimani» στο Ναύπλιο, είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ποιήματα από τις τρεις συλλογές του Αργείτη ποιητή καθώς και κάποια που ακόμα δεν έχουν εκδοθεί.
Τα δύο από τα βιβλία του Τσιάκου («Πόσα ποιήματα χωράει ο σάκος» – 2007, «Ασκήσεις Αναπνοής» – 2011) έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Χαραμάδα» ενώ το περασμένο φθινόπωρο κυκλοφόρησε ο «Ο Λαιμός του Δήμιου» από τις κυπριακές εκδόσεις «Staw Dogs».
Ο Ανδρέας Τσιάκος έχει κερδίσει ιδιαίτερα θετικές κριτικές όχι μόνο από τους απλούς αναγνώστες αλλά και από αξιόλογους κριτικούς ποίησης, παρόλο που ζει σε μια επαρχιακή πόλη και βρίσκεται μακριά από τα λογοτεχνικά κυκλώματα. Πρόσφατα, δύο από τα ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά και δημοσιεύτηκαν σε ένα από τα κορυφαία λογοτεχνικά περιοδικά της Βρετανίας, με απήχηση σε πολλές χώρες.
Ερμηνόπαυση
Είπε: «Καλύτερα να πάει από κεραυνό»
και το εννοούσε.
Ο πιο κοντινός μου γείτονας
είναι μια εμφιαλωμένη αγάπη,
κάτω από τη σχάρα
περιμένουν το κρέας μας,
κάρβουνα εμφυλιακά.
Η Δυτική μου γλώσσα
ακουμπά αριστοκρατικά
το απονευρωμένο μου δόντι,
κανένας πόνος δεν με δυνάμωσε,
μηχανή χωρίς λάδι η μόνη μου προίκα,
πώς να ζευγαρώσω;
Διδάσκω παθολογία.
Τα δυο τρίτα του ανθρώπινου οργανισμού
είναι νερό.
Πώς γίνεται να νικά πάντα η φωτιά
μέσα μας;
Πλαστικές μύτες,
πλαστικές συναλλαγές,
λέξεις πλαστικές.
Η χημεία της φιλίας,
η χημεία του έρωτα,
η χημεία του εγκεφάλου,
η χημεία των καμαρινιών
τώρα στα φαστφουντάδικα.
Καλύτερα από κεραυνό!
Έχω ένα στρέμμα κληρονομιά
στην άγονη πλήξη,
διαπραγματεύομαι με τα μεσιτικά γραφεία
των μεταφυσικών ψυχολόγων
την αξία του.
Πίσω και από την προτελευταία κάσα
κάποιος θα μετρά λεφτά,
ένα άσπρο μπαλόνι
σαν σπερματοζωάριο
θα προσπαθεί να γονιμοποιήσει
την ουράνια σφαίρα.
– «Φέρτε τα σύννεφα…»
φωνάζει ο ρυθμιστής των πάντων.
«…καλύτερα να πάει από κεραυνό»
είπε και το εννοούσε.
