«Από πού ως πού όλοι οι αγώνες είναι δίκαιοι;»
Σταύρος Τσακυράκης
καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου
γενικός γραμματέας Π.Ο.Ν. «Ρήγας Φεραίος» το 1973
Άρθρο του Νίκου Χ. Καρούζου, δικηγόρου
Θυμήθηκα τον τίτλο αυτό, βιβλίου του αείμνηστου συντρόφου Σταύρου Τσακυράκη παρακολουθώντας την διαμάχη μεταξύ Δήμου και Μορφωτικού Συλλόγου Νέας Κίου.
Αποφάσισα να τοποθετηθώ στην διαμάχη αυτή όταν διαπίστωσα ότι μέσω ερωτήσεων στην Βουλή από Κ.Κ.Ε. και ΠΑΣΟΚ η κατεύθυνση είναι όχι η λύση του προβλήματος αλλά η άκριτη «αντίσταση»!!
Η ιστορία γνωστή:
Σε δημοτικό κτήριο (ιδιοκτησίας δηλαδή του Δήμου) έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί ο Μορφωτικός Σύλλογος της Νέας Κίου με χρησιδάνειο, δηλαδή του έχει παραχωρηθεί η χρήση άνευ ανταλλάγματος (π.χ. ενοίκιο).
Η μακροχρόνια χρήση έτσι κανένα δικαίωμα δεν δίδει στον Μορφωτικό Σύλλογο.
Οι Κιώτες διαβεβαιώνουν και εμείς συμφωνούμε στην σημαντική δουλειά του συλλόγου όλα αυτά τα χρόνια.
Άλλη μία ιστορία πολύχρονη επίσης αλλά ιδιαίτερα οδυνηρή:
Η κορύφωσή της, ο θάνατος της νέας κοπέλας από την Ν. Κίο και μητέρας από Ρομά που οδηγώντας επικίνδυνα προκάλεσαν το δυστύχημα και ήδη προφυλακίσθηκαν όπως έγινε γνωστό.
Αυτή ήταν η κορύφωση.
Η παραβατικότητα σερνόταν χρόνια και ταλαιπωρούσε την Ν. Κίο και όχι μόνον αυτή.
Θυμάμαι την κινητοποίηση για το πρόβλημα που είχε κάνει ο Γιώργος Μανινής τότε δήμαρχος Ν. Κίου και του είχαμε συμπαρασταθεί σαν Δημοτική Κίνηση Πολιτών και που γι’ αυτήν προτάθηκε από «προοδευτικούς» στο κόμμα του η διαγραφή του! Επειδή στράφηκε κατά Ρομά.
Ο αναίτιος θάνατος της νεαρής μητέρας και οι κινητοποιήσεις, κυρίως οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της Ν. Κίου αλλά και οι παραστάσεις της Δημοτικής Αρχής οδήγησαν στην αναγνώριση από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη της αδήριτης ανάγκης επαρκούς αστυνομικής προστασίας στην Ν. Κίο.
Εγκαταστάθηκαν.
Ως επιχειρησιακό κέντρο ζήτησαν από τον Δήμο Άργους το κτήριο ιδιοκτησίας του που στεγάζεται ο Μορφωτικός Σύλλογος.
Ο Σύλλογος αρνείται να παραδώσει το κτήριο που του είχε παραχωρηθεί και προχώρησε σε κινητοποιήσεις και οι Κιώτες διχάζονται.
Προτάσεις όπως να μισθώσει ο Δήμος ιδιωτικό κτήριο ενώ διαθέτει δημοτικό κτήριο για την χρήση από την Αστυνομική Δύναμη και να πρέπει να πληρώνει ενοίκιο είναι αμφίβολης νομιμότητας γιατί ζημιώνεται ο Δήμος Άργους, πληρώντας μισθώματα.
Το παλαιό Δημαρχείο αποτελεί διοικητικό κέντρο και έτσι πρέπει να χρησιμοποιείται.
Ο Σύλλογος μπορεί να μισθώσει κτήριο και ο Δήμος μπορεί να συνδράμει με πολλούς τρόπους την δραστηριότητα του Συλλόγου.
Τα δικαιώματα, οι ανάγκες, ιεραρχούνται.
Το δικαίωμα στην ζωή και στην ασφάλεια είναι μείζον.
Δεν είναι εκβιαστικό δίλημμα με την στάση μας να μη διακινδυνεύσουμε αυτό που τόσα χρόνια ζητούσαν οι άνθρωποι της Ν. Κίου και ταυτόχρονα να επιτρέψουμε να διχάζονται οι Κιώτες πάνω σε ανύπαρκτο πρόβλημα για να υπηρετηθούν σκοποί ξένοι προς το θέμα.
Χρησιμοποίησα ως τίτλο της παρέμβασης μου το ερώτημα – βιβλίου του Σταύρου Τσακυράκη γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο που όταν έπρεπε (Χούντα) ήταν στην πρώτη γραμμή, διανοούμενος της Αριστεράς, στην συνέχεια και όχι «άκαπνος» «αγωνιστής» της μεταπολίτευσης.
Έχει σημασία κάθε φορά ποιος λέγει και τι.
Πιστέψτε με αγαπητοί φίλοι του Μορφωτικού Συλλόγου σίγουρα δεν είναι όλοι οι αγώνες δίκαιοι.
