Δήμος Ναυπλίου. Χίλιες φωτογραφίες, μια λέξη: Απογοήτευση
Η βάση για μια ποιοτική καθημερινότητα είναι το καθαρό περιβάλλον και η καλή κατάσταση των δρόμων. Όπως και να το δούμε αυτά είναι ο καθρέφτης κάθε δήμου, χωρίς βέβαια να υποτιμούμε κανένα από τα άλλα θέματα δημοτικής διαχείρισης.
Δυστυχώς, στο δήμο Ναυπλίου, ακόμα και κεντρικοί δρόμοι έχουν λακκούβες, ενώ όλοι οι άλλοι είναι γεμάτοι τρύπες και οι πιο απομακρυσμένοι μοιάζουν κατσικόδρομοι.
Όσο για τα σκουπίδια: χυμένα έξω από καλάθια και κάδους, σπασμένους ή κανονικούς, πεταμένα δεξιά κι αριστερά σ’ όλους σχεδόν τους δρόμους, και κατά τόπους κάμποσοι σκουπιδόλοφοι. Δηλαδή, τι έχεις Γιάννη τι είχα πάντα. Κι αν πούμε πως σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει μια μικρή βελτίωση, απέχει πολύ από τον καθαρό δήμο που μας έταξε η νέα δημοτική αρχή.
Το επιχείρημα ότι παρέλαβε ένα δήμο χρεοκοπημένο δεν το υποτιμούμε αλλά δεν φτάνει. Να μας πει πως δεν μπορεί να ξεκινήσει ένα μεγάλο έργο με ίδιους πόρους μέχρι να ξεχρεώσει το φέσι των απελθόντων, να το καταλάβουμε. Να μας πει πως είναι δρομολογημένη η αντιμετώπιση του θέματος αλλά θα πρέπει να δώσουμε πίστωση χρόνου, εντάξει, θα ακούσουμε και θα κρίνουμε. Αν δεν είναι επικοινωνιακά τερτίπια αλλά σχέδια που περιλαμβάνουν κόστη και βάζουν μια καρφίτσα στο ημερολόγιο, αν μας δίνουν βάσιμες και όχι αόριστες ελπίδες, θα προσθέσουμε υπομονή και θα περιμένουμε. Αλλά δεν ακούμε κάτι. Δεν ξέρουμε αν υπάρχει σχέδιο ή αν το μόνο σχέδιο είναι να πηγαίνουμε όπως όπως, μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, κι όπου μας βγάλει.
Αλλά, τόσο τα σχέδια, όσο και η υλοποίησή τους, παράγονται από ανάλογα ικανούς ανθρώπους. Τους έχουμε; Αν πούμε πως ναι, πως υπάρχουν αυτά τα στελέχη ανάμεσα στους αιρετούς, είναι λογικό να ζητάμε να κριθούν και να προκριθούν με βάση το έργο τους, όσο και να απορριφθούν με βάση το έργο τους. Από ποιόν; Μα φυσικά από τον πολιτικό τους προϊστάμενο, του οποίου η κρίση οφείλει να συμφωνεί με εκείνη των δημοτών. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον πειρασμό να σας ξεναγήσουμε σε μία ενδεικτική κραυγαλέα περίπτωση.
Πάμε λοιπόν μια βόλτα μέχρι τον κόμβο της Άριας. Καταμεσής της κυκλικής πρασιάς, υψώνεται ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Να υποθέσουμε πως είναι το κεντρικό θέμα στο καρναβάλι που έρχεται, καθότι Φλεβάρης μήνας; Μήπως πρόκειται να του κρεμάσουν κόκκινα αυγά, να το μετατρέψουν σε στολισμό για το Πάσχα; Ή περιμένουν κάποιο ΕΣΠΑ για να χρηματοδοτήσουν τη μεταφορά του;
Δεν υπάρχει δικαιολογία. Καμία. Γελάει ο κόσμος. Γεγονότα σαν αυτό δεν μας κάνουν αισιόδοξους πως θα κλείσουν οι τρύπες στους δρόμους ή πως θα μαζευτούν τα σκουπίδια, ακόμα κι αν μας αφήσει μερικά εκατομμύρια κληρονομιά ο θείος απ’ την Αμερική.
Αλλά επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία κι επειδή πιστεύουμε πως υπάρχει το έμψυχο υλικό που μπορεί να δώσει ώθηση στην σωστή κατεύθυνση, ας διατυπώσουμε μια -καθόλου πρωτότυπη – πρόταση, που θα βοηθήσει στην καθαριότητα με ασήμαντο κόστος.
Οι πρόεδροι και σύμβουλοι του κάθε δημοτικού διαμερίσματος, μπορούν να καλέσουν εθελοντές για να μαζέψουν τα σκουπίδια των δρόμων. Πάντα υπάρχουν τέτοιοι δημότες αρκεί να τους δώσει την ευκαιρία μια πρωτοβουλία. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να δουλέψει η πυραμίδα. Κάποιος να κινεί τα νήματα, κάποιοι να οριστούν τοπικοί συντονιστές και φυσικά να διαθέσει ο δήμος το ελάχιστο: Τις σακούλες, και το φορτηγό που θα μεταφέρει τη σοδειά της αποκομιδής.
Σε όσους από σας, αγαπητοί δημοτικοί άρχοντες, αυτά σας φαίνονται βουνό και δεν θέλετε να τσαλακωθεί το φράκο σας, να σας πούμε μια σκέψη παραπάνω, μήπως και σας φανεί χρήσιμη. Ο καθένας προσπαθεί να είναι «κάποιος» στη ζωή του. Κάποιος, που του αναγνωρίζουν οι άλλοι πως είναι χρήσιμος, ωφέλιμος, σημαντικός. Όποιος καταφέρνει να φτάσει σε μια εξ ορισμού θέση προσφοράς, τότε δεν έχει περιθώρια διαφυγής. Θα αποδείξει, είτε πως την αξίζει, είτε πως είναι «κάποιος» ανεπαρκής για το συγκεκριμένο καθήκον. Ας μην το πάρει βαριά. Μπορεί να είναι ικανός σε κάτι άλλο. Ύστατη προσφορά στους συνδημότες του θα είναι να παραιτηθεί. Κι επειδή συνήθως οι ανεπαρκείς δεν το καταλαβαίνουν πως είναι ανεπαρκείς, ακριβώς επειδή είναι ανεπαρκείς, κι επειδή συνήθως παραιτούνται οι εξαιρετικά ικανοί και ηθικοί, καθότι αναλόγως εύθικτοι, ας πιάσει δουλειά ο προϊστάμενος δήμαρχος να αξιοποιήσει τους αξιότερους.
Είναι κοινή διαπίστωση, πως δεν μπορείς να κάνεις έναν δήμο λειτουργικό και αποδοτικό, όταν οι «αρμόδιοι» δεν θέλουν ή δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποδοτικά. Και τα μηνύματα για την εν γένει λειτουργία του δήμου, δεν είναι ενθαρρυντικά. Όμως, έχουμε από κάπου να πιαστούμε το οποίο μας υπαγορεύει να μην απελπιστούμε, αλλά να επιμείνουμε. Όλοι αναγνωρίζουν πως έχει αποκατασταθεί η δημοκρατία στις δημοτικές διαδικασίες. Ο καθένας εκφράζεται χωρίς να κινδυνεύει με σκαιές επιπλήξεις από τον δήμαρχο, κάτι που υπήρξε η απίθανη ιστορία του προηγούμενου. Ο κ. Ορφανός, ως προς το ήθος και την εν γένει ποιότητα της συμπεριφοράς του χαίρει γενικής εκτίμησης, στην οποία προσθέτουμε και την δική μας. Ωστόσο, η δημοκρατία οφείλει να είναι και αποτελεσματική. Σ’ αυτό, μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα μια διευρυμένη βάση ανταλλαγής πληροφοριών και ιδεών.
Η πρότασή μας είναι απλή, χωρίς κόστος, και – επίσης – καθόλου πρωτότυπη:
Στα υπάρχοντα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να δημιουργηθούν ομάδες δημοτικού διαλόγου. Η μία να αφορά το σύνολο του δήμου και οι άλλες, την κάθε δημοτική ενότητα και την κάθε κοινότητα που περιλαμβάνει.
Εκεί, θα μπορούν να διατυπώσουν τα παράπονα και τις ιδέες τους οι δημότες. Θα λύσουν τα χέρια των συμβούλων που έχουν την πρόθεση να εργαστούν και ίσως ενεργοποιήσουν και τους άλλους, τους καθησυχασμένους τοπικούς άρχοντες που έχουν παρεξηγήσει την εκλογή τους και νομίζουν πως δουλειά τους είναι να ξαναζητήσουν ψήφους σε πέντε χρόνια. Μέσα σε μια τέτοια ανοιχτή συζήτηση, όσοι ενδιαφέρονται να δουλέψουν θα μάθουν πολλά κατ’ ευθείαν απ’ την πηγή, από εκείνους που τους ψήφισαν. Πολλά, επίσης, θα μάθουν και οι δημότες από εκείνους που ψήφισαν, όπως, ποιος έχει αναλάβει να χτίσει δημόσιες τουαλέτες στην Πόλη και πού βρίσκεται το θέμα της αποκατάστασης της Ακροναυπλίας στην πλευρά της Αρβανιτιάς, για να μην κατολισθήσει ολόκληρη. Θα μάθουν ασφαλώς και για δεκάδες άλλα μικρότερα θέματα που τους απασχολούν. Όλα αυτά μαζί, θα θέσουν το καυτό ερώτημα του δημοτικού σχεδιασμού και της δράσης, το οποίο δεν θα αφήσει περιθώρια σε κανέναν να «αμελήσει» την απάντηση.
Αυτά τα λίγα, είναι μια μικρή και καλοπροαίρετη κατάθεση αγωνίας, την οποία νομίζουμε πως έχουν οι περισσότεροι δημότες. Ελπίζουμε σε πρωτοβουλίες προκειμένου να αντιστραφεί το κλίμα. Μόνο σ’ αυτό και σε τίποτε άλλο, επειδή δεν έχουμε άλλη «ομάδα» πλην της συνολικής ομάδας των δημοτών, δηλαδή, του κοινού συμφέροντος.
Τέλος, πρέπει να πούμε πως δεν παραβλέπουμε την όποια παραγωγή δημοτικού έργου σε διάφορους τομείς. Δεν είναι του παρόντος να φτιάξουμε τον κατάλογο των προσδοκιών, που ικανοποιούνται από τη μια, και που εκκρεμούν απ’ την άλλη, αλλά οφείλουμε να αναφέρουμε ενδεικτικά: Η απόκτηση του οικοπέδου που θα χτιστεί το συστεγαζόμενο σχολείο, είναι μεγάλης σημασίας, αρκεί να ξεκινήσουν οι σχετικές διαδικασίες. Τα όσα γίνονται στον πολιτισμό είναι εντυπωσιακά και εξαιρετικά, δεδομένης και της υποχρηματοδότησης, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια της σπατάλης και των απλήρωτων ταυτόχρονα καλλιτεχνών. Επίσης, η επιτέλους καμπάνια τουριστικής προβολής μας εξέπληξε ευχάριστα και απολαύσαμε το βίντεο που θα ταξιδέψει το Ναύπλιο σε όλο τον κόσμο.
Δεν θα επεκταθούμε, αλλά πρέπει να τονίσουμε το αυτονόητο: Οι δημότες, θα ήθελαν να αρχίζουν το μέτρημα μ’ αυτά, και να το τελειώνουν με τέτοια.
Κώστας Πετρουλάς
[email protected]
