Μια ατυχής τυχαία συνάντηση (γράφει ο Γιώργος Πινάτσης)
Στο ηλιόλουστο αλλά άνυδρο φέτος Ναύπλιο, ο Δήμαρχος πουρνό πουρνό καθώς πήγαινε στα Δικαστήρια, συνάντησε ένα φίλο από τα παλιά, τον Χάρη.
– Γεια σου Χάρη, τι κάνεις; Πώς είναι η οικογένειά σου;
– Καλά είμαστε Δήμαρχε και με τέτοιο καιρό συνεχίζει η κυρά τα μπάνια της στην Καραθώνα.
– Μπράβο! Λέει ο Δήμαρχος. Πες της να τα κάνει μαζεμένα γιατί του χρόνου δε ξέρεις τι γίνεται.
– Γιατί Δήμαρχέ μου; Ξέρεις κάτι που δεν ξέρω;
– Ανάπτυξη, Χάρη μου, ανάπτυξη! Θα ανοίξουμε δουλειές με φούντες στην πλαζ. Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα γίνει κοσμοπολίτικη.
– Πάντως Δήμαρχε, κάθε χρόνο κοσμοπολίτικη είναι. Με χιλιάδες ντόπιους και ξένους να απολαμβάνουν τα μπάνια τους.
– Χάρη, φίλε μου, δεν εννοώ τέτοιο κόσμο που κουβαλάει τα καρέκλια του, τις ομπρέλες του, κάνει τα γενέθλια των παιδιών του, ψήνει μπριζόλες και βρωμοκοπάει ο τόπος, κάνουν πάρτι νυχτερινά οι νέοι και κατουράνε στη θάλασσα. Εννοώ αυτούς τους σελέμπριτι που θέλουν για να φιλήσουν την κοπέλα τους διακόσια τ.μ. παραλία, που πλένουν τα πόδια τους με ουίσκι και παρακαλάνε να τους φωτογραφίσουν οι παπαράτσι.
– Εντάξει ρε Δήμαρχε. Αλλά για διακόσια τέτοια παράσιτα που ζουν από την δουλειά των άλλων και πενήντα θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν, να χάσουν την «αυλή» τους χιλιάδες συμπολίτες μας; Που παράγουν και στηρίζουν την όμορφη πόλη μας; Ας ανοίξουν κανένα εργοστάσιο να δουλέψουν οι νέοι αν θέλουν.
– Τι θες να κάνουμε ρε Χάρη; Προσπαθώ να τα έχω με όλους καλά. Ζήτησα και από την Επιτροπή 10.000 υπογραφές για να έχω όπλα στη διαπραγμάτευση.
– Ευκολάκι είμαστε στις 9.989! Μαζί με τη δική σου και των συμβούλων σου τον πιάσαμε τον στόχο…
– Εεεε;;; Αυτά δεν γίνονται Χάρη μου!!
– Γιατί δεν γίνονται;
– Τι θες ρε Χάρη; Να αρχίσουμε επαναστατική γυμναστική; Πώς με βλέπεις; Είμαι εγώ για τέτοια;
– Για τέτοια όχι, αλλά αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν ένδικα μέσα και μηνύσεις εναντίον Συλλόγων Γονέων εκεί κάτι γίνεται…
– Άλλο αυτό…
– Άλλα έλεγες προεκλογικά Δήμαρχεεεε.
– Έλα ρε Χάρη, περσινά ξινά σταφύλια… Εξάλλου δε συμφωνούν με τις προτάσεις της Επιτροπής για την Καραθώνα και πολλοί συνεργάτες μου.
– Μμμ σωστά είναι και οι συνεργάτες, σωστά!!! Εσύ όμως τι κάνεις Δήμαρχε; Μπρίκια κολλάς; Εσύ πρέπει να ηγηθείς, όπως και άλλοι Δήμαρχοι στην Πελοπόννησο και αλλού, που με τον αγώνα τους αποτράπηκε η ιδιωτικοποίηση του νερού, υπογειοποιηθήκανε σιδηρόδρομοι, ανοίξανε παραλίες, καταργήθηκαν ανεμογεννήτριες.
– Χάρη φίλε μου, εμείς μπροστά σε αυτές τις περιοχές είμαστε μια τρίχα της βουβωνικής τους χώρας.
– Δήμαρχε δε ξέρω αν νιώθεις τρίχα βουβωνικής χώρας αλλά εγώ πιστεύω πως μπορούμε να τους νικήσουμε, αν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Εκεί που λέγαν όλα αυτά και είχε ανάψει η κουβέντα για τα καλά, μπαίνει στην παρέα και ο Λέλος, ο γιος του επενδυτή.
– Χάρη, να σου γνωρίσω τον Λέλο, λέει ο δήμαρχος. Είναι ο γιος του επενδυτή. Αυτού που θα αναμορφώσει την παραλία και θα μας κάνει Μόντε Κάρλο.
– Δήμαρχε, τι λες; Πέρασε η αδελφή μου με κάτι σκαφάτους από εκεί και το μόνο που κατάφερε να φέρει από souvenir στα ανίψια ήταν ένα μαγνητάκι. Κι αυτό είχε 25 ευρώ… όσο το μεροκάματο της γυναίκας μου!!!
– Μη φοβάστε βρε παιδιά, λέει ο Λέλος. Εμείς θέλουμε να μας πάτε το νερό, το ρεύμα, να μαζεύετε τα σκουπίδια μας και θα αφήσουμε διακόσια μέτρα στη μια πλευρά και τριακόσια στην άλλη να κάνει τα μπάνια του ο λαός. Να ανάβει κανένα κερί στον Άγιο Κωνσταντίνο για να έχει το Δήμαρχό μας καλά και τα μαγνητάκια με την αναμορφωμένη παραλία, πλαφόν στα 2 ευρώ για τους Ναυπλιώτες. Εξάλλου ο Πρωθυπουργός είπε πως ό,τι γίνει, θα γίνει με την σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας.
Βάλανε τα γέλια και οι τρεις και είπαν: «Το άλλο με τον Τοτό, το ξέρετε;»
– Φεύγω, απαντά το Χάρης χολωμένος. Μου φαίνεται ότι και οι δύο σας δεν είστε με τις λαϊκές ανάγκες, αλλά με τα συμφέροντα.
– Σώπα, λέει ο Λέλος. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις.
– Χάρη, δεν μας τα λες καλά. Αποκρίνεται ο Δήμαρχος. Μήπως πήγες με τους κόκκινους;
-Όχι Δήμαρχε. Δεν πήγα με τους κόκκινους. Αλλά μου άρεσε κάτι που έλεγε ένας Καισαριανιώτης ποιητής, ο Γιώργος Κακουλίδης: «Είμαι με τους κόκκινους, προστατεύουν την ορθοστασία μου, την αξιοπρέπεια μου. Είναι το τελευταίο καταφύγιο για κάθε πνευματικό άνθρωπο». Αυτή τη στάση ζωής θα κρατήσω Δήμαρχε. Άντε γεια.
Υ.Γ. Αγαπητοί συμπολίτες μου με τέτοιες δημοτικές αρχές και κάποιες αντιπολιτεύσεις, ας ακολουθήσουμε τα λόγια του ποιητή Μιχάλη Κατσαρού: «Μην αμελήσετε να πάρετε νερό μαζί σας. Το μέλλον έχει πολλή ξηρασία».
«Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».