Κείμενο των φοιτητικών συλλόγων της Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου για την 51η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου
51 χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Φοιτητές τότε σαν και εμάς, αγανακτισμένοι από το δικτατορικό καθεστώς, αποφάσισαν να πάρουν κυριολεκτικά την κατάσταση ολόκληρης της χώρας στα χέρια τους. Και το έκαναν. Και πέτυχαν. Ακόμη και αν κάποιοι από αυτούς έχασαν τη ζωή τους. Πολέμησαν και πέθαναν ηρωικά.
“Ψωμί Παιδεία Ελευθερία!” φώναζαν για 3 μέρες και από αυτούς έγινε η αρχή για να μοιραστούν αυτά τα αγαθά στο λαό. Αλήθεια όμως, ζώντας στο 2024 σε τι κατάσταση βρίσκονται αυτά τα ιδανικά; Όταν ο πληθωρισμός στα τρόφιμα, στα καύσιμα, στην ενέργεια συνεχώς ανεβαίνει; Όταν βλέπουμε τη κοινωνία να γίνεται όλο και πιο βίαιη με τα ποσοστά του bullying ή των γυναικοκτονιών να ανεβαίνουν; Όταν δίπλα μας γίνονται πόλεμοι;
Σαφώς με την επέτειο αυτή θυμόμαστε και τιμούμε τα πρόσωπα του Πολυτεχνείου. Αλλά για εμάς όντας φοιτητές σαν και αυτούς, αυτή τη μέρα αυθόρμητα φέρνουμε στο μυαλό μας, άλλους φοιτητές του σήμερα. Φοιτητές που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη, που πέθαναν σε εμπόλεμες ζώνες, που τα Πανεπιστήμια στη χώρα τους έχουν βομβαρδιστεί ή φοιτήτριες που ξυλοκοπούνται επειδή αντιτίθεται στο απολυταρχικό και τυραννικό καθεστώς της χώρας τους.
Η κοινωνία περνάει σοβαρή κρίση αλλά εμείς έχοντας σαν παράδειγμα το επαναστατικό πνεύμα των φοιτητών και φοιτητριών του Πολυτεχνείου, οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τις αξίες και ιδανικά που παρακμάζουν, να αγωνιζόμαστε κατά της ίδιας κρατικής βίας που σκότωσε και σκοτώνει τα παιδιά της χώρας, να αγωνιζόμαστε για να συνεχίσουν να ακούγονται οι φωνές μας.
Φοιτητές, φοιτήτριες, φοιτητά Σχολής Καλών Τεχνών Ναυπλίου
