Κοπάδι με φλαμίνγκο στον Αργολικό κόλπο
Οι γνωστοί επισκέπτες του υγροβιότοπου της παραλιακής Νέας Κίου-Ναυπλίου και του Αργολικού κόλπου, τα φλαμίνγκο έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους το Σάββατο 9 Νοεμβρίου.
Ένα πανέμορφο κοπάδι, με περίπου 60 αποδημητικά πτηνά, έχει κάνει τη στάση του για ξεκούραση και τροφή ώστε να συνεχίσει το μακρύ ταξίδι της μετανάστευσης.
Τα αποδημητκά πτηνά μεταναστεύουν αυτή την περίοδο από την Ευρώπη σε πιο θερμά μέρη, στην Αφρική και την Αραβική χερσόνησο.
Το φλαμίνγκο (ή φοινικόπτερο) είναι πουλί που ζει στη νότια Ευρώπη, στην Ασία και την Αφρική. Ζυγίζουν 3-4,1 κιλά το αρσενικό και 2,1-3,3 το θηλυκό. Στο ύψος φτάνει τα 155 εκατοστά και το άνοιγμα των φτερών του φτάνει από τα 140-165 εκατοστά. Ο μέσος όρος ζωής του φτάνει τα 25 χρόνια. Είναι γενικά μονογαμικό είδος και δημιουργείται ένα σταθερό ζευγάρι για πολλά χρόνια. Τα φλαμίνγκο τρέφονται κυρίως με γαρίδες, άλγες, και υδρόβια φυτά.Τα φτερά τους διαθέτουν διάφορες αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ χρώματος. Αυτό οφείλεται στις χρωστικές των τροφών που καταναλώνουν, οι οποίες περιέχουν καροτενοειδείς χρωστικές.
Ακολουθούν εικόνες του όμορφου κοπαδιού, με φόντο το Παλαμήδι, την Ακροναυπλία, το Κιβέρι αλλά και ένα κρουαζιερόπλοιο:
Κοπάδι με φλαμίνγκο στον Αργολικό κόλπο
Γιατί συχνά στέκονται στο ένα πόδι
Τα φλαμίνγκο συχνά στέκονται στο ένα πόδι, ενώ το άλλο είναι μαζεμένο κάτω από το σώμα τους. Η αιτία αυτής της συμπεριφοράς δεν είναι πλήρως κατανοητή. Μία θεωρία είναι ότι με το να στέκονται στο ένα πόδι εξοικονομούν περισσότερη σωματική θερμότητα, δεδομένου ότι ξοδεύουν αρκετό χρόνο μέσα στο κρύο νερό. Ωστόσο, αυτή η συμπεριφορά συμβαίνει και στο ζεστό νερό, και παρατηρείται στα πουλιά που τυπικά δεν στέκονται στο νερό. Μία εναλλακτική θεωρία είναι ότι με το στήσιμο στο ένα πόδι μειώνεται η ενέργεια που πρέπει να καταναλωθεί για την παραγωγή μυικής προσπάθειας ώστε το πουλί να σταθεί και να ισορροπήσει στο ένα πόδι. Μία έρευνα σε πτώματα φλαμίνγκο έδειξε ότι η στάση στο ένα πόδι μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καμία μυική δραστηριότητα, ενώ τα ζώντα φλαμίνγκο επιδεικνύουν σημαντικά μικρότερη κίνηση στην μονόποδη στάση.
Εκτός από το ότι στέκονται στο νερό, τα φλαμίνγκο μπορούν να πατήσουν με τα μεμβρανωτά τους πόδια στη λάσπη, για να φέρουν στην επιφάνεια το φαγητό που βρίσκεται στον πάτο.