Εαρινό ανάγνωσμα για την άνοιξη που δεν θα έρθει από μόνη της…
Γράφει ο Γιώργος Πινάτσης
Αναρωτιέμαι νέοι μου κάθε φορά που ακούω τον Μητσοτάκη και τον Κασελάκη να παίρνουν θέση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ ή διεθνή θέματα, τι από τα τρία συμβαίνει. Είναι πανταβοί; Πλήρωσαν οι μπαμπάδες τους τα πτυχία που έβγαλαν στα Πανεπιστήμια; Είναι γρόθοι;
Δεν εξηγείται αλλιώς πώς κάθε φορά που αναλύουν γεγονότα κυρίως γεωπολιτικά να παίρνουν τη λάθος πλευρά της ιστορίας. Αμυντική ιερή συμμαχία αποκαλεί ο Στέφανος το ΝΑΤΟ. Ιερό δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα προσθέτει ο Κούλης. Τη Γενοκτονία στη Γάζα από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ την αναφέρουν και οι δυο ως «δυσανάλογη στρατιωτική απόκριση κατά την άσκηση του δικαιώματός του στην αυτοάμυνα». Τη δε Ευρωπαϊκή Ένωση την αποκαλούν «κοινό μας σπίτι».
Αυτή την πλύστρα των εγκλημάτων της ιστορίας, όπου σε δέκα χώρες της απαγορεύουν την απεργία, σε δεκαέξι χώρες απαγορεύουν τον συνδικαλισμό και όλες μαζί προωθούν τη θεωρία των δύο άκρων. Άμα κουνηθείς, όχι απλώς να αντισταθείς, σε εκβιάζουν, σε απειλούν και σε λίγο θα ακούγεται το «σκάσε γιατί έχουμε πόλεμο για τη διάδοση των δυτικών αξιών».
Εντάξει. Το 1998 στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, ο Κούλης μεγάλωνε τα τέκνα του. Ο Κασελάκης έπινε ποτάρες στο Μαϊάμι. Αλλά τώρα στη Γάζα όπου σε 200 ημέρες έχουμε 35.000 νεκρούς ανάμεσά τους 17.000 παιδιά, μάνες, δημοσιογράφους, γιατρούς. Έχουμε 80.000 τραυματίες και 3.000 παιδιά με ένα πόδι ή χέρι. Τι έχουνε να μας πούνε για όλα αυτά; Δεν βλέπουν πώς το σιωνιστικό καθεστώς γκρεμίζει σχολεία, νοσοκομεία, εκκλησίες, τζαμιά, βομβαρδίζει αυτοκινητοπομπές με τρόφιμα και δηλητηριάζει το νερό. Εαρινό ανάγνωσμα για την άνοιξη
Ο Κούλης και ο Στέφανος δεν είναι καλοί στα μαθηματικά γιατί αν κάνουν την αναγωγή σε μέρες πολέμου και πληθυσμό Γάζας – Ελλάδας, βγαίνει το αποτέλεσμα πως σε 200 ημέρες η Ελλάδα θα είχε περίπου 575.000 νεκρούς και ολοκληρωτικά κατεστραμμένες τις 11 από τις 13 περιφέρειές της.
Νέοι μου και ωραίοι, τιμωρήστε τους… τον Κούλη, τον Στέφανο, τον άλλο Κούλη με τις κεραλοιφές, που ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο, αλλά και κάποια άλλα «αριστερά» παιδιά που αφού έβαζαν τις υπογραφές τους για πολλές συμφωνίες με ΗΠΑ και Ισραήλ, τώρα παριστάνουν τις απατημένες συζύγους.
Ο Κούλης και ο Στέφανος μας έχουν πρήξει με την σταθερότητα και την ανάπτυξη για όλους αλλά μας κρύβουν ότι η ανάπτυξη αυτή είναι για λίγους νέους, άριστους και εκλεκτούς. Για τους πολλούς νέους ετοιμάζουν «σύγχρονα γουναράδικα».
Ας δούμε τώρα νέοι μου κάποια ιστορικά γεγονότα με την λογική των δύο μέτρων και σταθμών που εφαρμόζουν ο Στέφανος και ο Κούλης…
- Γενοκτονία Αρμενίων και Ποντίων δεν υπήρξε ποτέ, εφόσον η νεαρή τότε αστική τάξη της Τουρκίας είχε δικαίωμα στη δημιουργία Τουρκικού κράτους.
- Στο Μεσολόγγι το 1826 φταίγανε οι Έλληνες για τη σφαγή που υπέστησαν διότι έκαναν την ηρωική έξοδο. Μπορούσαν να μείνουν μέσα στα τείχη της πόλης και να πεθάνουν ήσυχα. Ο Διονύσιος Σολομός που τους ύμνησε στους «Ελευθέρους Πολιορκημένους» υπέθαλπε τρομοκράτες.
- Στα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943 είχαν δίκιο οι Ναζί που έκαψαν την πόλη αφού οι αντάρτες πρώτοι κατέβαιναν από τα γύρω βουνά και έκλεβαν πυρομαχικά, έκαιγαν αποθήκες, είχαν σκοτώσει εκτός από στρατιώτες, ένα Γερμανό κουρέα, έναν καφετζή και τρεις φροϋλάιν.
- Οι 200 αγωνιστές στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944 δικαίως εκτελέστηκαν αφού ήταν αντίποινα για τον Γερμανό στρατηγό που σκότωσαν οι αντάρτες πριν κάτι μήνες στους Μολάους της Λακωνίας.
- Η Τουρκία καλώς έκανε επέμβαση το 1974 στην Κύπρο αφού καταπατούνταν τα δικαιώματα των Τουροκυπρίων. Το ίδιο και η Ρωσία στην Ουκρανία.
- Ο Γιάννης Ρίτσος κακώς έγραψε το εμβληματικό έργο «Επιτάφιος» για το θρήνο της μάνας στο σκοτωμένο απεργό γιο της. Μπορούσε εκείνη την ημέρα ο γιος, να πάει να φτιάξει πρωτομαγιάτικο στεφάνι ή να πουλάει ρύζι και μακαρόνια στα συμβιβασμένα εργατικά κέντρα της εποχής. Εαρινό ανάγνωσμα για την άνοιξη
Νέοι, ωραίοι, σπουδαγμένοι και ασπούδαστοι νέοι μην τρώτε αμάσητα αυτά που σας προβάλλει το σύστημα. Μην τους δικαιολογείτε πως δεν μπορούν να πράξουν αλλιώς.
Ο πιλότος του βομβαρδιστικού που γκρέμισε τη γέφυρα στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα στις 12 Απριλίου 1999 κατά την επίθεση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία μπορούσε να πράξει και αλλιώς. Μπορούσε να αστοχήσει και απλώς θα έχανε τη δουλειά του. Ήταν νέος, ωραίος αλλά όχι άνθρωπος. Εκείνη την ώρα στη γέφυρα περνούσε η εμπορική αμαξοστοιχία 393 που εκτελούσε το δρομολόγιο Βελιγράδι – Θεσσαλονίκη. Οι νεκροί ήταν πάνω από 50. Για αυτό το έγκλημα είναι χαραγμένο στο μνημείο των θυμάτων το εξής: «δεν πρέπει να φοβάται κανείς τους ανθρώπους αλλά ό,τι είναι απάνθρωπο μέσα τους».
