Ανακοίνωση της Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ
Η δίκαιη οργή των βιοπαλαιστών αγροτών να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη
Η μεγάλη μείωση της ενίσχυσης του πορτοκαλιού προς χυμοποίηση (3.573.460 ευρώ για το 2023 από 5.357.695 ευρώ το 2022) παράλληλα με το διπλασιασμό σχεδόν της επιλέξιμες έκτασης, διαμόρφωσε την ενίσχυση στα 21,84 ευρώ ανά στρέμμα από 58,8 ευρώ!
Το γεγονός αυτό, δίνει ένα ακόμη χτύπημα στο πενιχρό εισόδημα των πορτοκαλοπαραγωγών του νομού μας που κυριολεκτικά παλεύουν να μείνουν στη παραγωγή,αφού και οι αθρόες εισαγωγές πορτοκαλιού στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Αίγυπτο, όπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των Αγροτικών Συνεταιρισμών, έχουν σαν αποτέλεσμα την κατάρρευση της τιμής και του επιτραπέζιου πορτοκαλιού.
Η πραγματική αιτία για την ασφυκτική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι βιοπαλαιστές αγρότες είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συναποφασίζουν κάθε φορά οι κυβερνήσεις.
Στην πραγματικότητα η ΚΑΠ, είναι ηδιεθνοποιημένη αγροτική πολιτική πουδίνει στα μεταποιητικά και εμπορικά μονοπώλια τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν την απαραίτητη πρώτη ύλη απ’ όπου τους συμφέρει καλύτερα, παράλληλα με την ευχέρεια να συμπιέζουν τις τιμές στα προϊόντα των αγροτών, να καθορίζουν υψηλές τιμές στην κατανάλωση και τελικά να εκτοξεύουν τα μονοπωλιακά υπερκέρδη τους.
Και η «νέα» Κοινή Αγροτική Πολιτική 2021 – 2027 που ψηφίστηκε από τους ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και του κόμματος του Βελόπουλου (Ελληνική Λύση), οι οποίοι σήμερα παραμυθιάζουν τους αγρότες ότι είναι στο πλευρό τους, είναι στη κατεύθυνση ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων.
Ακόμη και το επιχείρημα των κομμάτων ότι δήθεν ψηφίζουν την ΚΑΠ γιατί δίνει τις ενισχύσεις στους αγρότες και έτσι τους διασφαλίζεται ένα εισόδημα, καταρρέει από τις πρόσφατες πληρωμές για το χυμοποιήσιμο πορτοκάλι. Την ψηφίζουν με κριτήριο την κερδοφορία των μονοπωλίων που λυμαίνονται το βιος των παραγωγών, πατώντας πάνω και στις άμεσες ενισχύσεις που εντείνουν την καταλήστευσή του. Γιατί οι επιδοτήσεις είναι η άλλη όψη του νομίσματος των τιμών, ακόμα και κάτω του κόστους, που επιβάλλουν οι εμποροβιομήχανοι στα προϊόντα των αγροτών.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες δεν έχουν άλλη διέξοδο από τον δρόμο του αγώνα, σε κατεύθυνση σύγκρουσης με τους αντιπάλους τους, που είναι οι έμποροι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, το κράτος, οι κυβερνήσεις και η ΕΕ.
Και όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ και στην Ευρωβουλή θα δυναμώνει η πάλη με προοπτική την επιβίωση των ανθρώπων του μόχθου της αγροτικής παραγωγής. Η οργή, η αγανάκτηση και η δυσαρέσκεια να αποτελέσει κριτήριο ψήφου στις ευρωεκλογές, με πολύ πιο δυνατό ΚΚΕπου αποτελεί εγγύηση υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού.
