Γράφει ο Σπύρος Καχριμάνης*
Η «Κοινή Αγροτική Πολιτική» της ΕΕ δηλώνει ότι αποσκοπεί σε «μια ενοποιημένη γεωργική πολιτική στις χώρες της ΕΕ » και για την περίοδο 2023-27 διαρθρώνεται γύρω από δέκα βασικούς στόχους:
- Εξασφάλιση δίκαιου εισοδήματος για τους γεωργούς
- Αύξηση της ανταγωνιστικότητας
- Βελτίωση της θέσης των γεωργών στην αξιακή αλυσίδα
- Δράση για την κλιματική αλλαγή
- Προστασία του περιβάλλοντος
- Διατήρηση των τοπίων και της βιοποικιλότητας
- Ενθάρρυνση της ανανέωσης των γενεών
- Τόνωση των αγροτικών περιοχών
- Προστασία της υγείας και της ποιότητας των τροφίμων
- Ενίσχυση των γνώσεων και της καινοτομίας
Παρά το γεγονός ότι υποτίθεται πώς πρόκειται για μια «Κοινή Πολιτική» σε επίπεδο ΕΕ, η εφαρμογή της επιχειρείται μέσα από με 27 διαφορετικά «Στρατηγικά Σχέδια». Ένα για κάθε κράτος-μέλος.
Δηλαδή οι ευρωπαίοι «Στρατηγιστές» θεωρούν ότι θα πετύχουν «Εξασφάλιση δίκαιου εισοδήματος για το σύνολο των ευρωπαίων γεωργών» με 27 διαφορετικά: Φορολογικά συστήματα γεωργών, συστήματα ασφάλισης γεωργικής παραγωγής, κόστη ηλεκτρικής ενέργειας, καυσίμων, λιπασμάτων, επιτοκίων, κ.λπ.
Επίσης θεωρούν ότι θα επιτευχθεί κοινό επίπεδο «Ενίσχυσης των γνώσεων και της καινοτομίας» των γεωργών της ΕΕ με τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ στην Ελλάδα και με 800 αγροτικά κολλέγια και 200 καινοτόμα εκπαιδευτικά αγροκτήματα στην Γαλλία.
Τέλος θεωρούν ότι θα επιτευχθεί «Συνολική αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής γεωργίας» όταν εισάγονται στην «Ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά» αγαθά από κράτη που δεν τηρούν κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, δεν τηρούν πρότυπα «Προστασίας της υγείας και της ποιότητας των τροφίμων» και επιτρέπουν την παιδική εργασία.
Είναι προφανές ότι συγκεκριμένα λόμπι επιβάλλουν πολιτικές απαξίωσης των οικογενειακών αγροτικών εκμεταλλεύσεων στην Ευρώπη και απόλυτο έλεγχο του εμπορίου από τα ολιγοπώλια και τα ολιγοψώνια, με πρόσχημα την «Κοινή Αγροτική Πολιτική» και την «Ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά».
Μόνο ένα «Κοινό Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Σχέδιο» και όχι 27 «ότι θέλει ο καθένας κάνει», μπορούν να οδηγήσουν σε «Κοινή Αγροτική Πολιτική» και «Ενιαία Ευρωπαϊκή Αγορά».
Πόσο κοστίζει η αγροτική ηλεκτρική ενέργεια, το αγροτικό diesel, τα λιπάσματα στην Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία κ.λπ.; Αυτά θα πρέπει να ισχύουν και στην Ελλάδα, ή αντίστροφα. Δεν γίνεται; Άρα η ιδέα της ΚΑΠ με αυτήν την μορφή δεν αποδίδει. Αξιολόγηση και επανασχεδιασμός.
Αλήθεια, κάθε ποτέ γίνεται αξιολόγηση της ΚΑΠ στη χώρα μας (και πόσο αξιόπιστη είναι), ή το μόνο που μετράμε είναι τις άμεσες ενισχύσεις, δηλαδή την «στάχτη στα μάτια»;
Γιατί κανένας ευρωπαίος πολιτικός δεν αναφέρει αυτή την «μεγάλη εικόνα» για την ΚΑΠ; Γιατί κανένας Έλληνας πολιτικός δεν αναφέρει ότι με την δήθεν ΚΑΠ τα χωρία στην Ελλάδα ερήμωσαν, τα χωράφια μείναν χέρσα και η αγορά κατακλύζεται από πανάκριβα, αμφιβόλου ποιότητας και με τεράστιο «περιβαλλοντικό αποτύπωμα» εισαγόμενα τρόφιμα;
Τα «αέρια» των ευρωπαϊκών αγελάδων μας ενόχλησαν. Η εισαγωγή βοδινού κρέατος από την Μποτσουάνα όπου «Τα παιδιά υφίστανται τις χειρότερες μορφές παιδικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της εκτροφής βοοειδών…» είναι συμβατή με τις ευρωπαϊκές αξίας μας; Υποκρισία ή δόλος;
* Δημοσιεύτηκε στο www.agronews.gr
