Φωτογραφία από το Κωνσταντοπούλειο Μέγαρο: όταν παραχωρήθηκε το 2012 στην Τουριστική Σχολή ΙΕΚ Πελοποννήσου «εξαφανίστηκαν» τα εναπομείναντα ιστορικά αρχεία της πόλης και η βιβλιοθήκη του δύσμοιρου Π.Κολιαλέξη που την είχε κληροδοτήσει στην πόλη του Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή
Η τοπική ιστορία ως μηχανισμός ανάπτυξης κατά τα εθνικά και παγκόσμια πρότυπα πλην Άργους
Θα ήταν άδικο να φορτώσουμε, με το καλημέρα της ανάληψης καθηκόντων, τη νέα Δημοτική Αρχή Άργους με τα «θέλω» μας και τα «πρέπει» μας. Όμως οι ενεργοί πολίτες έχουν την υποχρέωση και το δικαίωμα να υπενθυμίζουν, ιδιαίτερα για μια πόλη με την ιστορία του Άργους, την ύπαρξη μέσων και μηχανισμών που δεν δημιουργούν οικονομικό κόστος αλλά, αντίθετα, παράγουν πλούτο και ανυπολόγιστη θετική επήρεια στην προσωπικότητα της πόλης και συνολικά του Δήμου. Μετά από μια δεκαπενταετή περίοδο κατά την οποία η προσωπικότητα της πόλης έχασε και τα ελάχιστα ψήγματα πολιτιστικής ακμαιότητας που διέθετε κάτω από το βάρος της μικροαστικής απαιδευσίας και του πολιτιστικού αχταρμά που υποβίβασαν την πόλη σε επίπεδο… πανελλήνιου ανέκδοτου, χρειάζεται επειγόντως να θυμηθούμε τα αντίδοτα!
Αν μερικοί επιμένουμε να θεωρούμε τον πολιτισμό ως την κινητήρια δύναμη της αστικής/αυτοδιοικητικής ανάπτυξης (πράγμα αυτονόητο για κάθε σύγχρονη κοινωνία), είναι γιατί πρόκειται για το πεδίο από το οποίο εκκινούν όλα τα υπόλοιπα: κοινωνία, οικονομία, εκπαίδευση, τουρισμός. Η πόλη του Άργους, η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας και μια από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη και τον κόσμο, στάθηκε διαχρονικά άτυχη! Κι αυτό γιατί όλες οι «διευθύνσεις» αυτού του ιστορικού χρυσορυχείου αποδείχτηκαν ανίκανες να μετατρέψουν τον χρυσό της πόλης, σε προϊόν ικανό να πλουτίσει πολιτισμικά, παιδευτικά, αισθητικά και οικονομικά τον κόσμο της. Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή
Ένα από τα στοιχεία αυτού του χρυσού είναι τα Ιστορικά Αρχεία της πόλης. Γίνεται διεθνώς μεγάλη προσπάθεια και αποδίδεται μεγάλη σημασία στην ανάπτυξή τους. Δείτε το ρόλο που παίζουν τα δημοτικά ιστορικά αρχεία στην αδελφοποιημένη πόλη Abbeville, από την οποία δεν έχουμε αντιγράψει το παραμικρό, πέρα από τα ταξιδάκια αναψυχής των αυλικών του Αρχηγού. Το Άργος, παρά το ιστορικό του βάθος και τη σημασία, είναι η μοναδική πόλη στην υφήλιο η οποία δεν διαθέτει ούτε μια σελίδα ιστορικού αρχείου. Όποιες υπάρχουν, οφείλονται σε ηρωικούς ρομαντικούς ερευνητές που συλλέγουν τεκμήρια της ιστορίας της πόλης και στο αποθετήριο της σημαντικής Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού. Στο Άργος, το έχω γράψει πολλές φορές τεκμηριωμένα, έγινε συνειδητή προσπάθεια καταστροφής κάθε τεκμηρίου της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας της πόλης.
Θα υπενθυμίσω λοιπόν τα δυο βασικότερα ζητήματα που λειτουργούν ως ένδειξη της καταστροφικής πολιτιστικής πολιτικής που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα.
Μετά από χρόνια παρακλήσεων και προτάσεων προς τις δημοτικές αρχές του Άργους, ο επί Δημαρχίας του αείμνηστου Δημάρχου Βασίλη Μπούρη, Αντιδήμαρχος Γιώργος Αναγνώστου διαμόρφωσε, το 2008, τον ημι-υπόγειο χώρου του Κωνσταντοπούλειου Μεγάρου σε ένα ελκυστικό Δημοτικό Αρχείο στο οποίο βρίσκουν επιτέλους στέγη τα βιβλία της βιβλιοθήκης Κολιαλέξη και τα «υπόλοιπα» αρχεία του Δήμου Άργους. Στο χώρο αυτό συνεδρίασε για πρώτη και τελευταία φορά το ΔΣ του νεοϊδρυθέντος «Ινστιτούτου Αργειακών Μελετών». Στον ίδιο χώρο μου χαμογέλασε η τύχη και φωτογράφησα όσα δημοτικά αρχεία είχαν απομείνει για την περίοδο του 1940, τεκμήρια που συμπεριέλαβα στο βιβλίο «Τετράδιο Πολέμου». Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή
Δεν γνωρίζω πόσες/πόσοι είχαν προλάβει να δουν τους όμορφους χώρους, καθώς το 2012 το κτήριο παραχωρείται στην Τουριστική Σχολή ΙΕΚ Πελοποννήσου και τα λιγοστά αρχεία μαζί με τη βιβλιοθήκη του δύσμοιρου Π.Κολιαλέξη «εξαφανίζονται»! Παρά τις επίμονες προσπάθειές μας και τις πιέσεις που ασκήσαμε, δεν μπορέσαμε να μάθουμε που είχαν μεταφερθεί. Η ελαφρώς επίσημη εκδοχή ήταν πως «μισά βρίσκονται στο παλιό Δημαρχείο Μύλων και μισά στο κοινοτικό κατάστημα Λυρκείας». Όλες οι προσπάθειες και παρακλήσεις να δούμε τα αρχεία αυτά απέτυχαν. Επομένως έχουμε κάθε δικαίωμα να πιστεύουμε στο χειρότερο σενάριο για την τύχη τους. Μάλιστα οι κακές γλώσσες αναφέρουν πως μόνο οι κολλητοί του Ηρακλή-Ηγέτη, μπορούσαν μέχρι τώρα να έχουν πρόσβαση σε αυτά, κόβοντας μάλιστα σελίδες από αρχεία και βιβλία! Δεν θα μας κάνει καμία εντύπωση αν είναι αλήθεια!
Το δεύτερο επεισόδιο του 13ου Άθλου του Ηρακλέους, αφορά στην αναγγελία της δημοπρασίας των χειρόγραφων πρακτικών των πρώτων ετών του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Άργους (1856-1890), του πρώτου Δήμου της ανεξάρτητης Ελλάδας! Ο ενημερωμένος σ’ αυτά Πρόεδρος της Αργολικής Βιβλιοθήκης κ. Γιώργος Γιαννούσης σήμανε συναγερμό. Ο αείμνηστος Οδυσσέας Κουμαδωράκης ανέλαβε την ενημέρωση του Δημάρχου κ. Καμπόσου, εγώ με τον κ. Γ. Γιαννούση την ενημέρωση του τύπου και των πολιτών. Παράλληλα, ο τότε Δ/ντής των ΓΑΚ Ναυπλίου κ. Δημ. Γεωργόπουλος απέστειλε έγγραφο στον Δήμαρχο ενημερώνοντάς τον για την απαγόρευση από το Νόμο της πώλησης δημοσίων εγγράφων. Ο κ. Καμπόσος βρήκε την ευκαιρία να συμπληρώσει τον 13ο Άθλο και, για να είμαστε δίκαιοι, του βγήκε! Μετά από διάφορα δικαστικά στάδια, εκδόθηκε δικαστική απόφαση επιστροφής των Πρακτικών στον Δήμο Άργους. Έκτοτε αγνοείται και πάλι η τύχη των αρχείων αυτών! Ποιος τα πήρε; Σε ποια χέρια βρίσκονται σήμερα; Γιατί δεν ενημερώνονται σχετικά οι πολίτες;
Θα μπορούσε να γράψει κανείς έναν ολόκληρο τόμο για την ατυχία της πόλης του Άργους, της αρχαιότερης πόλης της Ελλάδας! Ακόμη και εκείνα τα σημαντικά βήματα της Δημαρχίας του αείμνηστου Δημ. Παπανικολάου (Δίκτυο αρχαιότερων πόλεων της Ευρώπης, αδελφοποίηση με την Abbeville και άλλες πόλεις, συμμετοχή στα συνέδρια και τις εκδόσεις του Συλλόγου «Δαναός»….), έμειναν ανολοκλήρωτα και ξεχάστηκαν! Όμως, εκείνο που προέχει είναι να συνδεθεί η τύχη με την έλευση της νέας Δημοτικής Αρχής που μπορεί να συνδέσει την ύπαρξη και το μέλλον της με απλές, μηδαμινού κόστους κινήσεις. Δεν υποστηρίζω ότι σήμερα μπορεί να γίνει ένα Ιστορικό Αρχείο της Πόλης άμεσα! Ούτε τίθεται θέμα αλλαγής χρήσης του Κωνσταντοπούλειου Μεγάρου! Μπορεί όμως η Δημοτική Αρχή να ενημερώσει τους πολίτες για την ύπαρξη και τους χώρους που έχουν πεταχτεί τα εναπομείναντα αρχεία και η βιβλιοθήκη Κολιαλέξη. Τουλάχιστον να γνωρίζουμε πως δεν κατέληξαν σε κάποια χωματερή! Στη συνέχεια όχι μόνο θα περιμένουμε καρτερικά, όπως τόσα και τόσα χρόνια, αλλά όταν χρειαστεί όλοι οι καλής πίστης πολίτες θα βοηθήσουν στο να δημιουργηθεί και να αναπτυχθείένα από τα κύτταρα έλξης της άτυχης πόλης!
