Εσφαλμένα, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν πως η έκφραση “Πράσινα άλογα” είναι λάθος. Πιστεύουν πως η σωστή γραφή της είναι “πράσσειν άλογα” και ότι έχει προέλευση από την αρχαιότητα. Ασχέτως αν στην αρχαία ελληνική γραμματεία δεν υπάρχει πουθενά καταγεγραμμένη…
Την έκφραση “πράσινα άλογα” βέβαια τη συναντάμε και σε άλλες γλώσσες που δεν έχουν σχέση με την ελληνική. Πχ, στη ρουμάνικη – μολδαβική γλώσσα υπάρχει: A umbla dupa cai verdji (Γυρίζει για πράσινα άλογα).
“Πράσσειν άλογα” σημαίνει “να πράττεις παράλογα”. Ωστόσο, όταν κάποιος λέει την έκφραση δεν κάνει αναφορά για πράξεις παράλογες αλλά για πράγματα αδύνατα ή ανύπαρκτα (όπως δηλαδή και το πράσινο χρώμα των αλόγων).
(Αναλυτικά γράφει γι΄αυτό ο Νίκος Σαραντάκος στο ιστολόγιό του).
Η άποψη τουΤάκη Νατσούλη για τα “Πράσινα άλογα”
Σύμφωνα με τον λαογράφο Τάκη Νατσούλη, η έκφραση “Πράσινα άλογα” έχει προέλευση από μια ιστορία που συνέβη στο Άργος, όταν Βασιλιάς της Ελλάδας ήταν ο Γεώργιος ο Α’ (την πεντηκονταετία 1863-1913). Δεν πολυπιστεύουμε αυτή την εκδοχή αλλά σας την παρουσιάζουμε…
Όπως αναφέρει ο Νατσούλης στο βιβλίο του “Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις” (εκδόσεις Σμυρνιωτάκη):
Επί Γεωργίου του Α’, μερικά άλογα των βασιλικών στάβλων έπαθαν ψώρα. Ο Βαυαρός κτηνίατρος Κλάουζεν έδωσε μια αλοιφή, για ν’ αλείψουν μ’ αυτή τις πληγές τους. Η αλοιφή αυτή ήταν πράσινη και όπως ήταν φυσικό, έγιναν πράσινα και τα άλογα. Πολλά, όμως, απ’ αυτά, δεν έπαιρναν γιατρειά. Αναγκαστικά, άλλα τα χάρισαν και άλλα να τα πούλησαν στους χωρικούς.
Ανάμεσα στους τελευταίους αυτούς ήταν και κάποιος Γιώργης Πρόκας, από τη Θήβα. Πήρε δυο άλογα και τράβηξε στο Άργος να τα μεταπουλήσει. Τα είδαν όμως, πράσινα οι χωρικοί και τους έκανε εντύπωση. Ο Πρόκας τους είπε τότε ότι ήταν ειδική ράτσα, που μόνον ο βασιλιάς κι αυτός είχαν το δικαίωμα να τα φέρουν απ’ το εξωτερικό. Οι χωριάτες τον πίστεψαν και τα αγόρασαν. Λίγες μέρες, όμως, αργότερα, ανακακάλυψαν την απάτη και τον έπιασε η αστυνομία.
Από τότε, όταν κανείς προσπαθεί να μας ξεγελάσει σε κάτι, λέμε συνήθως ότι “πήγε να μας πουλήσει πράσινα άλογα” ή “τι πράσινα άλογα κάθεσαι και μου λες, Χριστιανέ μου!”.
