Γράφει η Αγγελική Αν. Κοντοθανάση,
δικηγόρος-διαμεσολαβήτρια,
γραμματέας της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Αργολίδας
Η παγκόσμια ημέρα του παιδιού καθιερώθηκε να εορτάζεται την 20η Νοεμβρίου για να τιμήσει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του παιδιού από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ την 20η Νοεμβρίου 1959.
Η συγκεκριμένη ημέρα, αδιαμφισβήτητα δεν θα πρέπει να είναι μόνο μια ημέρα για να εορτάσουμε για τα παιδιά όπως είναι, αλλά για να ευαισθητοποιηθούμε για τα παιδιά όλης της υφηλίου, τα οποία έχουν βιώσει βία υπό τη μορφή της κακοποίησης,της εκμετάλλευσης, των διακρίσεων, κλπ. Δυστυχώς, σε αρκετές χώρες, τα παιδιά χρησιμοποιούνται ως εργάτες κάθε μορφής, εμπλέκονται σε ένοπλες συγκρούσεις, ζουν στους δρόμους, υποφέρουν από τις διαφορές, είτε αυτές αφορούν στηθρησκεία, είτεσε διάφοραμειονεκτικά ζητήματα ή ακόμα και στις αναπηρίες. Τα παιδιά, είναι εκείνα, που τελικά αισθάνονται και βιώνουνμε τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες του πολέμου με κατάληξη να εκτοπίζονται λόγω της ένοπλης σύγκρουσης και να κουβαλούν σωματικά και ψυχολογικά τραύματαγια το υπόλοιπο της ζωής τους.
Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και σήμερα πρέπει να γιορτάζουν. Είναι τα παιδιά, τα οποίαθα έπρεπε να αγαπούν και να αγαπιούνται, να χαίρονται τους φίλους τους, το παιχνίδι τους, την ανεμελιά τους, να πηγαίνουν στο σχολείο, να μεγαλώνουν αθώα και χαμογελαστά. Αντί όλων αυτών, τα παιδιά γίνονται θύματα ανείπωτης βίας, που κυμαίνεται από τον ενδοοικογενειακό εκφοβισμό, την παραμέληση και την σεξουαλική κακοποίηση, την εκπόρνευση έως την παιδική εργασία, τις διακρίσεις, τους καταναγκαστικούς γάμους, τον ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων, τη στρατολόγησή τους σε τάγματα ανηλίκων, το τράφικινγκ, τη φτώχεια.
Ο καθένας από εμάς, έχει χρέος να μην ξεχνά ότι:
- Όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν δικαίωμα στη ζωή, την επιβίωση και την ανάπτυξη.
- Η οικογένεια έχει την ευθύνη και οφείλει να βοηθά το παιδί να μαθαίνει να ασκεί τα δικαιώματά του και να εξασφαλίζει την προστασία τους.
- Το κράτος έχει ευθύνη για την εξασφάλιση και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.
Δυστυχώς όμως τόσο στην χώρα μας όσο και στις υπόλοιπες χώρες, παρά τις προσπάθειες για την βελτίωση της ζωής των παιδιών σε νομοθετικό αλλά και πρακτικό επίπεδο, εξακολουθούν να υφίστανται πολλά κενά και ελλείψεις, που καθιστούν επισφαλή τα παιδιά, ιδίως εκείνα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Το κράτος έχει ευθύνη για την εξασφάλιση και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών. Πρέπει να βοηθά την οικογένεια, να τα προστατεύει και να δημιουργεί ένα περιβάλλον, όπου θα μπορούν να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν πλήρως.
Ας αποτελέσει, λοιπόν, αυτή η ημέρα την έναρξη ενός νέου κεφαλαίου στη ζωή των παιδιών όλου του κόσμου, ενός νέου βήματος γα όλους εμάς τους ενήλικες με σκοπό να μπορούμε να τα κοιτάμε στα μάτια και να διαπιστώνουμε μια ψυχή που γελά, που είναι ευτυχισμένη, που αντιμετωπίζει με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά της χρόνια. Μια ψυχή καθαρή, αθώα και με βλέμμα στραμμένο στο μέλλον της!
