του Γιώργου Κόνδη
Βάλσαμο για τα βάσανα
Και γιατρικό στο άδικο
Είναι μια κούπα με κρασί
Εκεί στο τσιπουράδικο.
Για τους μεζέδες ξακουστό,
Το μαγαζί εκείνο,
Γωνία ευρισκόμενο στον Άγιο Κωνσταντίνο
(τηλ. μήνυμα 25-3-2015, 23:27:19)
Πολύ πριν εφευρεθεί το 112 και τα επείγοντα μηνύματά του, ο Γιώργος Καρατάσος είχε σκεφτεί και υλοποιούσε το σύστημα επείγουσας πρόσκλησης των «Πεμπτιανών», για να μην ξεχνιούνται μέσα στον καπνό της καθημερινότητας. Ενημέρωνε τα μέλη του Συλλόγου για το ταβερνάκι στο οποίο θα γινόταν η τακτική συνέλευση της Πέμπτης. Και πράγματι! Μέλη, φίλοι και τυχαίοι… συνοδοιπόροι, βρίσκονταν στο σημείο συγκέντρωσης και το τυπικό ξεκινούσε με την ανάγνωση των πρακτικών από τον Γ.Γ. Θεοδόση Σπαντιδέα. Κιθάρες, μπουζούκια, φυσαρμόνικες, ντέφια, αλλά κυρίως κέφι και καλή διάθεση ήταν εκείνα που συμπλήρωναν το κρασί και έδιναν χρώμα στις μουσικές βραδιές των «Πεμπτιανών».
Ο Γιώργος Καρατάσος, ο Πρόεδρος των «Πεμπτιανών» ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι και θα βρίσκεται στο πιο γιορτινό τραπέζι που γνωρίζει ο άνθρωπος μετά τη σύντομη ζωή του: στο τραπέζι των αγγέλων!
Ίσως θα έπρεπε να ακολουθήσω τον κανόνα μια σωστής νεκρολογίας για τον μεταστάντα αδελφό, δίνοντας έμφαση στον χρηστό καθημερινό του βίο και την ενεργή συμμετοχή του στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης του, της πόλης που αγάπησε και υπηρέτησε με συνέπεια, του Ναυπλίου. Νομίζω όμως πως σε σχέση με όλα αυτά τα σημαντικά ξεχωρίζει η διάθεση να αναδειχτεί μέσα από την παρουσία του η χαρά της ζωής και η δημιουργική ανθρώπινη σχέση. Η συνάντηση της Πέμπτης δεν ήταν παρά η επιβεβαίωση αυτής της προσπάθειας που γινόταν αποδεκτή από τους στενούς του φίλους και από όσους, ανάλογα με τις χρονικές δυνατότητές τους, συμμετείχαν στο τραπέζι της χαράς.
Δεν είναι τυχαίο πως το τραπέζι των «Πεμπτιανών» είχε φήμη που ξεπερνούσε τα όρια της πόλης και γι’ αυτό, πολλές φορές γνωστοί και άγνωστοι αναζητούσαν την πληροφορία «για την ταβέρνα που παίζουν οι Πεμπτιανοί» ώστε να πάνε. Ανάμεσά τους απόδημοι Ναυπλιώτες (-σες) που επισκέπτονταν την πόλη τους μετά από χρόνια και μοιράζονταν τη χαρά μιας βραδιάς με την παρέα, μιας βραδιάς με τη χαρά του τραγουδιού. Αυτή την στιγμή, την τόσο πλούσια σε συναίσθημα και χαρά, δημιουργούσε η παρέα και ο Πρόεδρος των «Πεμπτιανών» Γιώργος Καρατάσος. Βεβαίως, η καθημερινή του παρουσία στην πόλη συμπλήρωνε την ενεργή προσφορά του με δράσεις από τον Σύλλογο «Παλαμήδη» και με πολλά άλλα για τα οποία έχουν γράψει άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα από εμένα. Εγώ θα θυμηθώ και πάλι την ομορφιά της πασχαλινής ψαλμωδίας όταν βρέθηκα κάποιο Πάσχα στο πατάρι της Παναγίτσας Ναυπλίου για να ακούσω από κοντά τη χορωδία του Θ. Αντωνιάδη στην οποία συμμετείχαν σχεδόν όλα τα βασικά μέλη των «Πεμπτιανών» μεταξύ των οποίων και ο Πρόεδρος Γιώργος Καρατάσος.
Για τις τοπικές κοινωνίες, η απώλεια ενός ενεργού πολίτη όπως ο Γιώργος Καρατάσος, δεν δημιουργεί απλά ένα κενό αλλά κυρίως εντείνει την αγωνία και τη θλίψη για το αύριο. Μόνο η σκέψη ότι αργά ή γρήγορα θα συναντηθούμε στο ίδιο πάλι γιορτινό τραπέζι, αποτελεί χαρούμενη ελπίδα και ενισχύει την από καρδιάς ευχή για ένα καλό του ταξίδι! Εξάλλου ο ίδιος ο Πρόεδρος μας το είχε τονίσει σε μήνυμα για την επανέναρξη των συνεδριάσεων:
Μια φορά σας άφησα
πήγα εκεί στα ξένα
Και σεις εβουβαθήκατε
Δεν πήγατε ταβέρνα.
Πρόεδρος… που σας χρειάζεται!!
(16-4-2017, 20:30:36)
