Η Πινακοθήκη Ναυπλίου (παράρτημα Εθνικής Πινακοθήκης) και η επιμελήτριά της κ. Λαμπρινή Καρακούρτη δεν μας έχουν συνηθίσει σε μεταφορές και αντιγραφές εκθέσεων, αλλά σε πλούσια νοητικές και οπτικές παραθέσεις που η θεματολογία τους αποτελεί πάντα μια πρόκληση για γνωριμία και σκέψη. Γνωριμία με τα καλλιτεχνικά έργα Ελλήνων αλλά και ξένων δημιουργών, δημιουργική σκέψη που πηγάζει από τις οπτικές που υιοθετούνται στην παρουσίασή τους και από τις οπτικές που το ίδιο το κοινό επιλέγει να τις προσεγγίσει, να τις κατανοήσει και να τις χαρεί!
Τα χθεσινά εγκαίνια (10-6-2023) της έκθεσης με τίτλο «ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ στη Νεοελληνική Τέχνη (19ος-αρχές 20ού αιώνα)», αποτέλεσαν μια ακόμη πλούσια εκδήλωση πολιτισμού στην πόλη του Ναυπλίου και στην Εθνική Πινακοθήκη. Νέα και παλαιότερα εκθέματα στάθηκαν μπροστά στα μάτια του κοινού που κατέκλυσε τους χώρους του όμορφου κτιρίου, προκειμένου να αναδείξει όχι απλά την ξεχωριστή καλλιτεχνική δημιουργικότητα των Ελλήνων καλλιτεχνών, αλλά κυρίως – όπως σημείωσε και η κ. Λ.Καρακούρτη – να μυήσουν το κοινό στον διάλογο για το περιεχόμενο, την εξέλιξη και την τεχνοτροπία των έργων, των συγκεκριμένων έργων που συνομιλούσαν μεταξύ τους και ταυτόχρονα με το κοινό.
Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα, επανασχεδιασμένη μόνιμη έκθεση του πρώτου ορόφου, ενισχύει αυτή τη λογική του διαλόγου που ξεκινά από το ισόγειο με περισσότερα έργα γλυπτικής και ζωγραφικής. Εκεί, όπως σημειώνουν οι δυο επιμελήτριες της έκθεσης, Λ.Καρακούρτη και Τ. Γιαννουδάκη, ξεκινά ο δημιουργικό διάλογος περιεχομένου και τεχνοτροπίας των «Ελλήνων καλλιτεχνών που υιοθετούν, εξελίσουν και μεταλλάσουν το περιεχόμενο και τη μορφή του μύθου σε νέες προτάσεις έκφρασης, καθώς και οι διαφορετικές εικαστικές αφετηρίες των δημιουργών».
Ανάμεσα σε όλα τα εκθέματα που αξίζει να δείτε στην έκθεση και μια εξαιρετική τεχνική που συνδυάζει καλλιτεχνική φωτογραφία και παραδοσιακή ραπτική με φόντο την παραδοσιακή ελληνική φορεσιά. Το μέρος αυτό της έκθεσης μου θύμισε έντονα τη καλλιτεχνική φωτογράφηση των παραδοσιακών φορεσιών στη συλλογή της Καλλιόπης (έκδοση Λυκείου των Ελληνίδων, 2004). Η διαφορά είναι η πρόσθεση πάνω στη φωτογραφία που έχει τυπωθεί σε καμβά, πραγματικών χρυσοκεντημένων παραδοσιακών στοιχείων της φορεσιάς που απεικονίζεται. Μια εξαιρετική τεχνική που δημιουργεί ένα ιδιαίτερα όμορφο και ζωντανό εικαστικό αποτέλεσμα.
Η έκθεση περιλαμβάνει έργα τέχνης που προέρχονται από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου και του Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη, και απαρτίζεται από έργα των καλλιτεχνών: Ιωάννη Κόσσου, Γεωργίου Βρούτου, Θωμά Θωμόπουλου, Κωνσταντίνου Δημητριάδη, Γεώργιου Ιακωβίδη, Νικόλαου Γύζη, Κωνσταντίνου Παρθένη, Παύλου Ροδοκανάκη και Γεράσιμου Στέρη. Για έντεκα ολόκληρους μήνες 9Μέχρι 30-5-2024) οι πόρτες της θα είναι ανοιχτές στο κοινό, σε ομάδες επισκεπτών και σε εκπαιδευτικά ιδρύματα που συνήθως έρχονται από όλη την Ελλάδα για να την επισκεφτούν. Για εμάς αποτελεί μια πηγή πολιτισμικής έμπνευσης και μια μόνιμη πρόκληση για γνώσεις.
(Γ. Κόνδης)