Γράφει ο Θανάσης Κολιζέρας, υποψήφιος βουλευτής Αργολίδας του ΚΚΕ
Το «ανθρώπινο λάθος» επικαλούνται ξανά κυβέρνηση και αστικά επιτελεία για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη. Στήνουν και δυο «ανεξάρτητες» επιτροπές, θα τα φορτώσουν όλα σ’ έναν σταθμάρχη και «καθάρισαν».
Αλήθεια, όμως, τι είδους σύστημα είναι αυτό, που όλα, ακόμα και η ζωή 350 επιβατών, επαφίενται σε ένα «ανθρώπινο λάθος»; Πόσο μάλλον όταν οι πιθανότητες για το «ανθρώπινο λάθος» εκτοξεύονται από την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, τις ατελείωτες υπερωρίες και την 9ήμερη εργασία χωρίς ρεπό, όπως καθιερώθηκε με την περιβόητη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Η πιθανότητα για «ανθρώπινο λάθος» γίνεται περίπου βεβαιότητα με εργαζόμενους που εκπαιδεύονται για ένα 6μηνο και δουλεύουν σε βάρδιες μόνοι τους, λόγω «περικοπών». Οι παράγοντες για «ανθρώπινο λάθος» πολλαπλασιάζονται από την πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους να δουλεύουν έως τα βαθιά γεράματα, για να μη βαραίνουν το κράτος οι συντάξεις τους και να τους ξεζουμίζουν οι εργοδότες μέχρι τον τάφο.
Για να μην αναφέρουμε «πολυτέλειες» που λοιδορούν οι «συνδικαλιστοφάγοι», όπως οι γιατροί εργασίας, η πρόληψη στους χώρους δουλειάς και άλλα τέτοια. Αλήθεια, αν ένας σταθμάρχης είχε ένα καρδιακό επεισόδιο ή ήταν διαβητικός και του έπεφτε το ζάχαρο, μια γραμμή του τρένου θα ήταν στο έλεος; Ρητορικά τα ερωτήματα που σκέφτονται όλοι τις μέρες αυτές και δείχνουν τον πραγματικό ένοχο: Δεν είναι λάθος, αλλά συνειδητό έγκλημα στον βωμό του κέρδους.
Όσο αφορά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού για το δυστύχημα στα Τέμπη και τα ευχολόγια που συμπυκνώνονται στο «ποτέ ξανά», τα έχουμε ξανακούσει από όλες τις κυβερνήσεις και τους πρωθυπουργούς μετά από μεγάλες καταστροφές. Το «ποτέ ξανά» στην Ηλεία «κάηκε» μερικά χρόνια αργότερα στο Μάτι. Το «ποτέ ξανά» στην πλημμύρα, με τους δεκάδες νεκρούς στη Μάνδρα, «πνίγηκε» γρήγορα στην πλημμυρισμένη Εύβοια, στην Καρδίτσα, στην Κρήτη.
Τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται με ηθικό αυτουργό την πολιτική των ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, που στηρίζει τα μονοπώλια και αφήνει απροστάτευτο τον λαό. Γι’ αυτό δεν επιτρέπεται καμιά αυταπάτη ότι τώρα θα είναι «αλλιώς». Μόνη ελπίδα για τον λαό είναι να γίνει το «ποτέ ξανά» σύνθημα της οργανωμένης πάλης του για ασφαλείς και φθηνές μεταφορές, για μέτρα πρόληψης και προστασίας. Για να μην τρέμει το φυλλοκάρδι του στις φωτιές, στις βροχές, στα χιόνια, στους σεισμούς.Για να μην θρηνεί νεκρούς και τραυματίες στον «απελευθερωμένο» και ιδιωτικοποιημένο σιδηρόδρομο, εγκλωβισμένους στον ακριβότερο και πιο σύγχρονο ιδιωτικό δρόμο της χώρας, τη στιγμή που υπάρχουν όλες οι δυνατότητες με την πρόοδο της επιστήμης να προλαμβάνονται μεγάλες καταστροφές ή να ελαχιστοποιούνται οι απώλειες.
Το «ποτέ ξανά» θα πιάσει πραγματικά τόπο μόνο αν ο λαός το απευθύνει στους πραγματικούς υπεύθυνους των τραγωδιών που επαναλαμβάνονται και γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής, «καίγοντας» το σενάριο που γράφουν όλοι μαζί σε βάρος του.Το ΚΚΕ με συνέπεια και αποφασιστικότητα θα είναι στην πρώτη γραμμή για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα και να αναδειχθεί η πραγματική ευθύνη και πολιτική επιλογή, που θυσιάζει ακόμη και την ανθρώπινη ζωή στο βωμό του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων.
