Η 24η Φεβρουαρίου είναι η επέτειος της πιο σκοτεινής στιγμής στην πρόσφατη ιστορία της Ευρώπης. Είναι ταυτόχρονα και η επέτειος του τέλους της αθωότητας για τους κατοίκους της Γηραιάς Ηπείρου. Μιας Ευρώπης αφελούς και βολεμένης, η οποία πίστευε ότι είχε ξεμπερδέψει με τη βία του πολέμου και απολάμβανε αυτάρεσκα την επικράτηση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου της.
Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Δημητρίου στην Επίδαυρο δεν μπορούσαν να μείνουν αμέτοχοι και θέλησαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα για ειρηνική συνύπαρξη. Και ποιος ο ιδανικότερος τρόπος από το να συνδυάσουν τρεις θεμελιώδεις άξονες: τη μουσική, το επιβλητικό σκηνικό, τα σοφά λόγια. Έτσι, τα παιδιά τραγουδούν για την Ειρήνη σε μουσική του σπουδαίου Γ. Μαρκόπουλου, απαγγέλλουν σοφές φράσεις αρχαίων Ελλήνων στο πλέον κατάλληλο μέρος, το θέατρο της Αρχαίας Πόλεως της Επιδαύρου.
Ένα χρόνο μετά και ο πόλεμος μαίνεται ακόμα. Η Ειρήνη φαντάζει μακρινό όνειρο… Πόσο επιπόλαια αντιμετωπίζαμε τις τελευταίες δεκαετίες την ειρήνη και την ευημερία μας; Πόσο αφελείς ήμασταν όλοι μας που πιστεύαμε ότι «δεν θα συμβεί σε εμάς»; Ας ακούσουμε για μια, μόνο, φορά τα παιδιά και τα λόγια των αρχαίων σοφών που μίλησαν για τα δεινά του πολέμου. Ας ακούσουμε τα παιδιά που φωνάζουν με όση δύναμη τους έχει μείνει: «Θέλουμε Ειρήνη».!
Δεν είναι η πρώτη φορά που το μικρό σχολείο της Επιδαύρου και οι μαθητές του στέλνουν μηνύματα στην κοινωνία μέσω της δημιουργίας μιας ταινίας. Τα προηγούμενα χρόνια, με τη βοήθεια του δασκάλου τους Ν. Γαλάνη (που έχει τιμηθεί για την προσφορά του ως Εκπαιδευτικός της Χρονιάς στη χώρα μας), δημιούργησαν ταινίες μικρού μήκους για την ισότητα των φύλων, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τις γυναικοκτονίες κ.α.
Μπορείτε να παρακολουθήστε τη βραβευμένη μαθητική ταινία εδώ:
