«Ο τελευταίος κύκλος του Μιχαήλ»: Το φιλοσοφικό μυθιστόρημα του Γιώργου Γιαννακόπουλου

Aπό τις «Εκδόσεις Πηγή» κυκλοφόρησε το φιλοσοφικό μυθιστόρημα «Ο τελευταίος κύκλος του Μιχαήλ» του Γιώργου Γιαννακόπουλου, ο οποίος τα τελευταία χρόνια κατοικεί στο Άργος.

Το μυθιστόρημα αναφέρεται στη διαδρομή του Μιχαήλ, ελληνικής καταγωγής, που ζει στη Βενετία αρχές του 11ου αιώνα, και διαρκώς ταλαιπωρείται από την σκέψη πως «χάθηκε μέσα στο βόλεμά του και στέρεψε ο νους του», πως ο χρόνος τρέχει ανούσια, έτσι όπως ζει στην ακινησία που στερεί την ψυχή του από την ζωντάνια της. «Πνίγεται» από τη δίχως νόημα καθημερινότητα, τα δήθεν και τα πρέπει. Θέλει να μάθει γιατί βρίσκεται στη Γη, γιατί υπάρχει. Ζει μόνον για να προσπαθεί να περνάει καλά; Και η σχέση του με τους άλλους; Γιατί οι άνθρωποι δημιουργούν προβλήματα ο ένας στον άλλον; Τι είναι αυτό που φταίει; Τι είναι τελικά η ζωή; Ποιο είναι το νόημά της; Θέλει να μάθει αν ο ίδιος έχει φτιαχτεί για να προσφέρει σε κάτι, αν πρέπει να συμβάλει σε κάτι και τι μπορεί να είναι αυτό.

Κυριεύεται από μια εσωτερική ώθηση να επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του, γιατί πιστεύει πως επιστρέφοντας ο άνθρωπος στο τόπο από τον οποίο προέρχεται, μπορεί να πάρει την ενέργεια που χρειάζεται για να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με αυτό που είναι πραγματικά, δηλαδή με αυτό που σχεδίασε η ψυχή του πριν ακόμη γεννηθεί.

Τα αφήνει όλα πίσω του και μπαρκάρει στο εμπορικό καράβι Αλκυών με προορισμό την Αρχαία Πόλη της Κορίνθου. Ανοίγεται σε περιπλάνηση, που θα μετατραπεί σε μια πολύ προσωπική διαδρομή. Μια λιτή διαδρομή μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας, που θα εξελιχθεί σε μια πραγματική μυητική διαδικασία αυτογνωσίας.

Βοηθιέται και δοκιμάζεται από μυθικές οντότητες, από κραδασμούς που μορφοποιούνται και απομορφοποιούνται σαν πτυχές της πολυπλοκότητάς του. Aκόμη και μια Μαύρη Σκιά, του εμφανίζεται για να τον παρασύρει σε ένα δρόμο εφησυχασμού, ψεύτικης ευδαιμονίας και ικανοποίησης νοσηρών φιλοδοξιών, όπως επίσης κι ένας χορός από Νύμφες και Μούσες για να τον βοηθήσουν να «απονευρώσει» το παρελθόν του και να συνεχίσει.

Δοκιμάζεται κι από την ψυχή του, που πολλές φορές παρεμβαίνει και στο τέλος καταφέρνει να τον βοηθήσει να συνεχίσει την αναζήτηση της αλήθειας. Αυτής που πραγματικά υπάρχει γύρω του αλλά δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή, γιατί οι αισθήσεις του τον εμποδίζουν.

Η επικοινωνία με την ψυχή του είναι διάχυτη στο έργο, άλλες φορές για δοκιμασία και άλλες φορές για να τον βοηθήσει. Είναι ό,τι πιο σημαντικό. Άλλωστε, η ψυχή όταν επιστρέφει στη Γη, φέρνει ενέργεια και δυνατότητες προκειμένου ο κάθε άνθρωπος να μπορεί κρίνει, να επιλέγει δρόμους, οράματα, να βρίσκει τον προορισμό του, αλλά και δύναμη για τις μάχες του.

Θα βρεθεί πολλές φορές σε δίλημμα, που μπορεί όμως να μην είναι πραγματικό αλλά να το φτιάχνει η λογική του, προκειμένου να τον εμποδίσει να αλλάξει τη ζωή του. Βάζει στην άκρη την λογική, μιας και η λογική είναι εχθρός των μεγάλων αλλαγών (χρήσιμη μόνον για την καθημερινότητα) και αφήνεται στην περιπλάνησή του. Είναι μια περιπλάνηση φιλοσοφική και ονειρική, όπου διαφορετικοί κόσμοι μπαίνουν ο ένας μέσα στον άλλον.