Το Ναύπλιο υποδέχθηκε την εικόνα της Παναγίας Σουμελά

Με ευλάβεια, η πόλη του Ναυπλίου υποδέχτηκε το βράδυ της Τρίτης την ιερή εικόνα της Παναγίας Σουμελά, του συμβόλου του ποντιακού ελληνισμού, η οποία τα τελευταία 70 χρόνια έχει εγκατασταθεί στο ομώνυμο μοναστήρι στο Βέρμιο Ημαθίας.

Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε στην υποδοχή της που έγινε στη συμβολή των οδών Άργους και Χρυσοστόμου Σμύρνης, ενώ στη συνέχεια η εικόνα μεταφέρθηκε στο ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στο Συνοικισμό του Ναυπλίου. Ακολούθησε δέηση και ο εσπερινός της Μεσοπεντηκοστής με την παρουσία των μητροπολιτών Βεροίας Παντελεήμονος και Αργολίδος Νεκταρίου.

Τις επόμενες ημέρες και μέχρι την Τρίτη 24 Μαϊου, θα βρίσκεται για προσκύνηση στον Άγιο Κωνσταντίνο. αύριο Τετάρτη 18 Μαϊου, το πρόγραμμα στο ναό περιλαμβάνει Όρθρο και Θεία Λειτουργία και στις 11πμ ιερά παράκληση στην υπεραγία Θεοτόκο τη Σουμελιώτισσα. Στις 8 το βράδυ θα ξεκινήσει Ιερά Αγρυπνία.

Η ιστορία της εικόνας

Η εικόνα της Παναγίας Σουμελά είναι διαστάσεων 40 εκ. ύψος, 32 εκ. πλάτος και 0,055 εκ. πάχος, με την χρυσοποίκιλτη επένδυση της εικόνας να διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Εικονογραφικά ανήκει στον τύπο της Οδηγήτριας. Δηλαδή απεικονίζει τη Θεοτόκο όρθια, βρεφοκρατούσα και ελαφρώς στραµµένη προς τα αριστερά.

Σύμφωνα µε τη θρησκευτική παράδοση, φιλοτεχνήθηκε πάνω σε ξύλο από τον Ευαγγελιστή Λουκά, τον πρώτο αιώνα µετά Χριστόν. Μετά τον θάνατο του Ευαγγελιστή Λουκά, το Ιερό κειµήλιο µεταφέρθηκε στην Αθήνα από τον µαθητή του Ανανία. Γι’ αυτόν τον λόγο αρχικά η εικόνα είχε ονοµαστεί «Παναγία η Αθηνιώτισσα». Στην Αθήνα η εικόνα τοποθετήθηκε στον Ιερό Ναό της «Μεγάλης Παναγίας» όπου και παρέμεινε έως το 385. Ο θρύλος λέει ότι Άγγελοι µετέφεραν την εικόνα σε ένα σπήλαιο του όρους Μελά της Τραπεζούντας.

Κατά την αφήγηση που περνάει από γενιά σε γενιά, το έτος 386 οι Αθηναίοι µοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος έπειτα από αποκάλυψη της Παναγίας στον ύπνο τους, κλήθηκαν να µεταβούν στις βουνοκορφές του Πόντου.

Οι δύο καλόγεροι παρατήρησαν από µακριά τη χρυσαφένια λάµψη της και την προσέγγισαν µε λαχτάρα. Ήταν το φως από την εικόνα της Αθηνιώτισσας. Γονατιστοί και δακρυσμένοι, ευχαρίστησαν την Παναγία και υποσχέθηκαν ότι στο σημείο θα χτίσουν προς τιμήν της ναό, σκαλιστό μέσα στο βουνό, για να στεγάσει την εικόνα. Ακολούθως αυτός επεκτάθηκε σε μοναστήρι στο οποίο έζησαν εκατοντάδες μοναχοί και ασκητές, έως τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου.

Το 1922, µοναχοί έκρυψαν την εικόνα για προστασία, προκειμένου να μην την καταστρέψουν, οι Τούρκοι. Την είχαν θάψει, μαζί με άλλα δύο θρησκευτικά κειμήλια.

Το 1931 τα κειμήλια μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και η θαυµατουργή εικόνα στη Μητρόπολη Αθηνών, προκειµένου να εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνηµα. Από το 1931 έως και το 1951, η εικόνα φυλάχθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο στην Αθήνα.

Ο Ποντιακής καταγωγής δηµοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Φίλων Κτενίδης, αποφάσισε να προωθήσει την ιδέα ίδρυσης ενός νέου μοναστηριού στην Ελλάδα το οποίο θα έπαιρνε την ονοµασία «Παναγία Σουµελά», εις ανάµνηση του ομώνυμου ιστορικού κτίσµατος στην Τραπεζούντα που επί 16 αιώνες αποτελούσε το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισµού.
Αναζητήθηκε τόπος βραχώδης, για να προσιδιάζει µε αυτόν της Τραπεζούντας. Αυτός βρέθηκε στο όρος Βέρμιο Ημαθίας, κοντά στο ορεινό χωριό Καστανιά.

Το 1952 ανεγέρθηκε το και ενθρονίστηκε με επισημότητα η εικόνα της Παναγίας Σουμελά. Στη μονή, χιλιάδες Πόντιοι προσέρχονται για να προσκυνήσουν τη χάρη Της ενώ κάθε ∆εκαπενταύγουστο ο τόπος γεµίζει από προσκυνητές, που τιµούν ευλαβικά την Κοίµηση της Θεοτόκου.