Μια άποψη για τον πόλεμο στην Ουκρανία από έναν αναρχικό που ζει εκεί. Το κείμενο είναι απόσπασμα από το κείμενο του που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες στον ιστότοπο
https://telegra.ph/Anarhicheskaya-organizaciya-vo-vremya-vojny-i-krizisa-03-05. Η μετάφραση έγινε από την αγγλική μετάφραση που αναδημοσιεύθηκε στον ιστότοπο enoughisenough14.org. Αξίζει να λάβουμε υπόψιν ότι ο αναρχισμός στην Ουκρανία έχει μεγάλη ιστορία ήδη από τα χρόνια της Ρωσικής Επανάστασης. Και τότε εν καιρώ πολέμου χιλιάδες απλοί χωρικοί που ζούσαν στα εδάφη της σημερινής Ουκρανίας είχαν επιλέξει αντί να ταχθούν με το μέρος των εθνικιστών είτε των μπολσεβίκων να αυτοοργανωθούν δημιουργώντας τον αναρχικό μαύρο στρατό με στόχο την δημιουργία μιας ελευθεριακής σοσιαλιστικής κοινωνίας.
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗΣ
του Saša Kaluža
μετάφραση στα ελληνικά από την αγγλική μετάφραση: Βασίλης Ν. Κορολής
Aπό τις πρώτες ημέρες των εχθροπραξιών, οι άνθρωποι σε όλη την Ουκρανία ζουν από πρώτο χέρι τι εστί πόλεμος: γενικευμένος πανικός, έλλειψη σχετικών και αξιόπιστων πληροφοριών, άμεση εκτόπιση χιλιάδων ανθρώπων από τη χώρα, κατάρρευση των μεταφορών, διακοπή των υποδομών υλικοτεχνικής υποστήριξης, πολυάριθμοι νεκροί αμάχοι και έλλειψη βοήθειας και υποστήριξης. Το ουκρανικό κράτος, όπως και κάθε άλλο σε μια τέτοια κατάσταση, αδυνατεί να υποστηρίξει τον πληθυσμό του και να καλύψει τις άμεσες ανάγκες του, καθώς όλοι οι πόροι έχουν ριχτεί στην άμυνα και στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση χάνει την εμπιστοσύνη του απλού λαού της χώρας. Η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω από τις παρορμητικές αποφάσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου Άμυνας, όπως η κακώς ελεγχόμενη διανομή όπλων και οι συνεχόμενοι πυροβολισμοί πολιτών αλλά και στρατιωτών, το αναμενόμενο «κυνήγι μαγισσών» και η αύξηση της ληστείας και της λεηλασίας στους δρόμους, τους οποίους οι κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας δεν είναι πλέον σε θέση να ελέγξουν πλήρως.
Όσον αφορά τις κρατικές πρωτοβουλίες που αφορούν εθελοντές, όπως η «Εδαφική άμυνα», η οποία αποτελεί μέρος των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων οι αποφάσεις και οι εντολές λάμβάνονται εξολοκλήρου από τα πάνω.
Η εδαφική άμυνα είναι ένα καλό και ενδεικτικό παράδειγμα του πώς οι εθελοντικές δομές που έχουν ξεκινήσει και ελέγχονται από το κράτος μπορούν να εκτελούν εθελοντικές λειτουργίες υποστήριξης μόνο εντός του κράτους, με κρατικές μεθόδους και μόνο για να προστατεύσουν το ίδιο το κράτος, και δεν μπορούν πραγματικά να βοηθήσουν τον πληθυσμό με την ασφάλεια και άλλου είδους πρώτες ανάγκες που προκύπτουν σε καταστάσεις κρίσης, γεγονός που προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έξοδο ανθρώπων από τη χώρα και περισσότερα θύματα.
Οι διαβεβαιώσεις από τους ουκρανικούς κυβερνητικούς φορείς ότι η Ρωσία δεν μπορεί να πολεμήσει για πολύ, ότι πρέπει να επικεντρωθεί στην υποστήριξη του στρατού και να εμπλακεί στην εδαφική άμυνα, είναι στην πραγματικότητα κοντόφθαλμες. Η ρωσική κυβέρνηση έχει σχέδια, τρόπους και έχει περισσότερους πόρους για να νικήσει την κρίση στο εσωτερικό από ό,τι η ουκρανική κυβέρνηση. Η προμήθεια όπλων και χρηματοδότησης από ευρωπαϊκές χώρες στην Ουκρανία δεν αλλάζει το γεγονός ότι η στρατηγικής σημασίας στρατιωτική, πολιτική και υλικοτεχνική υποδομή συνεχίζει να καταστρέφεται από ρωσικές στρατιωτικές επιδρομές και η αποκατάστασή της θα απαιτήσει πολύ χρόνο και τεράστιους πόρους που η ουκρανική κυβέρνηση επί του παρόντος στερείται. Ο πόλεμος απειλεί να βυθίσει την Ουκρανία σε βαθιά ανθρωπιστική κρίση και να κάνει τη χώρα έρημο, ακατοίκητο για τα επόμενα χρόνια.
Αναρχική Δράση
Καταστάσεις κρίσης όπως αυτή που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία συμβάλλουν πάντα σε απώλεια εμπιστοσύνης προς το κρατικό συστήμα, ανεξάρτητα από το αν είναι το κράτος της Ουκρανίας ή το ρωσικό κράτος. Όταν υπάρχει απώλεια εμπιστοσύνης, αίσθημα εξαπάτησης ή εγκατάλειψης, η κοινωνία είναι πιο ανοιχτή στην αυτοοργάνωση, πρωτοβουλία και δημιουργία ή συμμετοχή σε δομές ή πρωτοβουλίες εναλλακτικές του κράτους, που δημιουργούνται οριζόντια, με ανοιχτή δυνατότητα συμμετοχής. για όλους, σύμφωνα με τις επιθυμίες ή τις ικανότητές τους και παρέχοντας τις πιο σημαντικές πτυχές της ζωής και τις επείγουσες ανάγκες που βιώνει η κοινωνία αυτή τη στιγμή. Για παράδειγμα, η διασφάλιση της ασφάλειας στη γειτονιά, η πόλη ή το χωριό κάποιου, η διατήρηση των εγκαταστάσεων ζωτικής σημασίας όπως σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, σταθμοί ύδρευσης, λέβητες, νοσοκομεία και πυροσβεστικοί σταθμοί, καθώς και παροχή εγκαταστάσεων όπως παντοπωλεία, φαρμακευτικά καταστήματα, και των επιχειρήσεων.
Εξασφάλιση της ασφάλειας των μετακινήσεων στην πόλη, στις γειτονιές και στους δρόμους, λήψη μέτρων κατά της ληστείας, των επιθέσεων, είτε από οργανωμένες εγκληματικές ομάδες ή άτομα, στρατιωτικές δυνάμεις ή δυνάμεις ασφαλείας οποιωνδήποτε κρατών και δομών που βρίσκονται επί του παρόντος στην επικράτεια.
Η αναρχική ιδεολογία που αρνείται να δεχτεί κάθε μορφή εξουσίας, εξουσίας και διάκρισης και συνεπάγεται τη δημιουργία οριζόντιων εναλλακτικών λύσεων, αυτοοργάνωσης, αυτάρκειας και αυτοπροστασίας της κοινωνίας, στην οποία όποιος θέλει να συμμετάσχει ως ίσος, ανεξαρτήτως φύλου ή εθνικότητα, θα μπορούσαν να συμμετάσχουν και να παίξουν πλήρως τον ρόλο τους – μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία στην τρέχουσα κατάσταση στην Ουκρανία. Όπως γράφτηκε παραπάνω, πολλοί άνθρωποι χάνουν την εμπιστοσύνη τους σε μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να καλύψει την ασφάλεια και τις πρωταρχικές τους ανάγκες, και έτσι αναζητούν πολύ πιο ενεργά κάθε είδους εναλλακτικές λύσεις για να οργανωθούν, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε με πρωτοβουλία άλλων. Οι αναρχικοί μπορούν να υποβάλουν τέτοιες πρωτοβουλίες, παρά το γεγονός ότι εδώ και 8 χρόνια το ουκρανικό κράτος προωθεί την προπαγάνδα του πατριωτισμού, μια στρατιωτική λατρεία, υποστηρίζει εθνικιστικές και φασιστικές οργανώσεις και κινήματα και καταστέλλει το αναρχικό κίνημα.
Χωρίς να συνεργάζεται με οποιοδήποτε κράτος, χωρίς να πέσει στον πατριωτισμό και τη ρωσοφοβία που τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης προωθούν τόσο εύκολα, αυτοοργανωνόμαστε με βάση τις αρχές και τις μεθόδους του αναρχισμού, κυρίως μεταξύ αυτών που χτυπιούνται περισσότερο από τους πολέμους μεταξύ των δύο κρατών, τους απλούς ανθρώπους που είναι εγκαταλλειμένοι από το κράτος και αφημένοι στη μοίρα τους. Μπορούμε να θέσουμε ένα παράδειγμα αναρχικής πρακτικής.
Πρωτοβουλίες όπως η Επιτροπή Αντίστασης διαμορφώνονται στο πλαίσιο της στρατιωτικής δομής του ουκρανικού κράτους. Δεν πρόκειται για αναρχικές πρωτοβουλίες, παρόλο που οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είναι αναρχικοί. Όλες οι δομές εδαφικής άμυνας ελέγχονται από τις Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, οι δράσεις και οι δυνατότητές τους περιορίζονται από τη στρατηγική και τις πολιτικές του κράτους και το Υπουργείο Άμυνας. Μπορούμε να έχουμε διάλογο ή συμβιβασμό με το κράτος μόνο όταν έχουμε δύναμη και επαρκή υποστήριξη από τους ανθρώπους, διαφορετικά θα καταλήξουμε στις φυλακές ή να καταστραφούμε από οποιαδήποτε από τις αντίθετες δυνάμεις, είτε πρόκειται για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και τους εθνικιστικούς σχηματισμούς στην πλευρά τους ή το FSB. Ίσως θα δούμε πιο θετικά παραδείγματα αναρχικών οργανωτών στην Ουκρανία, στρατιωτικούς και πολιτικούς στο μέλλον.
Ο στόχος του ουκρανικού κράτους και των στρατιωτικών τους δομών σε αυτόν τον πόλεμο είναι να διατηρήσουν τη δύναμή τους, ο στόχος του ρωσικού κράτους και οι στρατιωτικές τους δομές είναι να καταλάβουν την εξουσία. Η συμμετοχή των αναρχικών στις δομές οποιουδήποτε από τα κράτη αυτά δεν κάνει την κατάσταση ευκολότερη για τους ανθρώπους που ζουν στην Ουκρανία, οι οποίοι υποφέρουν από τον πόλεμο μεταξύ δύο κρατών. Όλα όσα ακούγονται για τον στρατό που υπερασπίζεται τους ανθρώπους, την κοινωνία και τη γη τους είναι μόνο μέρος της κρατικής προπαγάνδας και η ιστορία το αποδεικνύει.
Μόλις αρχίσουμε να ασκούμε αναρχικούς τρόπους οργάνωσης θα δούμε πόσο διαδεδομένη θα είναι η υποστήριξη, τόσο από τους ανθρώπους που οργανώνουμε όσο και από τους ξένους αναρχικούς και άλλους που επιθυμούν να υποστηρίξουνε και να συμμετέχουν σε αναρχικές πρωτοβουλίες. Αντί μιας πολιτικής καταστροφής και εξόντωσης που είναι εγγενής στα κράτη, δημιουργούμε μια πολιτική ανασυγκρότησης, αυτοάμυνας, συμμετοχής και βοήθειας. Μπορούμε να το επιτύχουμε με την πίστη τους, να οργανωθούμε και να ενεργήσουμε μαζί με άλλους.
