Με αφορμή το αίτημα που υπεβλήθη για την προστασία τεσσάρων διατηρητέων κτηρίων της πόλεως Άργους και την παρέμβαση του αρχαιολόγου κου Χρήστου Πιτερού θα ήθελα να εκθέσω κάποιες σκέψεις:
Στο Άργος αλλά και στο Ναύπλιο τα παλαιότερα χρόνια καθώς /όπως και σήμερα ενδημούσε και ενδημεί αριθμός συμπολιτών ευαίσθητων για την τοπική ιστορία, άσχετων όμως με την ιστορική επιστήμη (γιατί για επιστήμη πρόκειται) οι οποίοι διεκδικώντας δάφνες ιστορικών ασχολούνται με την τοπική ιστορία, όπως ο Βαρδουνιώτης, ο Τσακόπουλος, ο Μπούκουρας, ο Τ. Μαύρος αλλά και νεώτεροι, που δεν θέλω και δεν πρέπει να αναφέρω τα ονόματά τους, καθώς βρίσκονται ανάμεσά μας.
(Σημαντικό όμως το έργο των πιο πάνω αναφερομένων ως πληροφορία, ως υλικό που χρήζει επεξεργασίας από ιστορικούς).
Χρησιμοποιώντας ελάχιστες πηγές, αγνοώντας τις μεθόδους της ιστορικής επιστήμης και βασιζόμενοι κυρίως σε ακούσματα παλαιοτέρων, αμφίβολα βιώματα, και αναχρονισμούς, παλαιότεροι και νεώτεροι με την ίδια προχειρότητα αναπαράγουν όλα αυτά και κανοναρχούν την τοπική ιστορία ως ιστορικοί που, προς Θεού, δεν είναι γιατί δεν είχαν τόσο οι παλαιότεροι όσο και οι νεώτεροι την επιστημονική ιστορική γνώση.
Έτσι, όμως, δημιουργείται μια επίπεδη, χωρίς βάθος τοπική ιστορία (κυρίως ως ιστορικό κουτσομπολιό) με εύκολα συμπεράσματα, τις περισσότερες φορές εσφαλμένα.
Από την άλλη και οι κάποιες απόπειρες συγγραφής της τοπικής ιστορίας, με ελαχιστότατες εξαιρέσεις – προσπάθειες, χαρακτηρίζονται από την ίδια επιφανειακή αντιμετώπιση (απλές παραθέσεις αμφίβολων γεγονότων) της τοπικής ιστορίας.
Προσοχή, λοιπόν, για το καλό της τοπικής ιστορίας, στους ιστορούντες ακούσματα ή αμφίβολα βιώματα παλαιοτέρων.
Δεν χρειάζεται να πώ ότι συμφωνώ απόλυτα με τον επιστημονικό τρόπο που προσέγγισε το θέμα ο κος Πιτερός ο οποίος αποκατέστησε σε μεγάλο βαθμό τα πράγματα και αντιμετώπισε με σοβαρότητα το φαινόμενο των «τοπικών ιστορικών».
Άργος, 21/7/2021
Νίκος Χ. Καρούζος
Δικηγόρος
