Τα προικιά της Πανδώρας (μέρος 1ο: Λίλη και Όλιβερ) – Διήγημα του Γιάννη Ρούσου

Παρουσιάζουμε το διήγημα μυστηρίου και τρόμου του συγγραφέα Γιάννη Ρούσου “Τα προικιά της Πανδώρας” το οποίο θα ολοκληρωθεί σε έξι συνέχειες, από το Σάββατο 26 Δεκεμβρίου μέχρι και την Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου. Καθένα από τα έξι μέρη, θα παρουσιάζεται κάθε βράδυ, στις 7. Καλή ανάγνωση…

Δείτε ακόμη: Μέρος 2^ο: Χούγκο και Άννα, Μέρος 3^ο: Χουάνγκ και Πύρρα, Μέρος 4ο: Μαργαρίτα και Όλεγκ

Μέρος 1ο: Λίλη και Όλιβερ

Η Λίλη κι ο Όλιβερ ήταν το πιο λαμπερό ζευγάρι της βραδιάς. Πέρασαν πιασμένοι χέρι με χέρι, την πόρτα του κινηματογράφου και κατευθυνθήκαν προς τη σκοτεινή αίθουσα. Βρήκαν δύο κενές θέσεις, στον αριστερό διάδρομο, έβγαλαν τα παλτά τους και κάθισαν. Η Λίλη έσκυψε και ψιθύρισε κάτι στο αυτί του Όλιβερ. Αυτός έβγαλε το κινητό του, έκανε κάποιες κινήσεις με το δάχτυλο πάνω στην οθόνη και το έβαλε ξανά στην τσέπη. Η Λίλη ασχολήθηκε κι αυτή με το τηλέφωνο της, μετά τον Όλιβερ, της πήρε λίγες στιγμές παραπάνω να πετύχει αυτό που επιθυμούσε, πριν το βάλει στην εσωτερική τσέπη του παλτού της. Πιάστηκαν, ξανά, χέρι με χέρι και προσηλώθηκαν στην ταινία. Η Λίλη γρήγορα κατάλαβε ότι δεν ήταν του γούστου της η τεχνοτροπία του σκηνοθέτη, αλλά αυτό ήταν κάτι που δεν την πτόησε, είχε έρθει στον κινηματογράφο για να κάνει τη χάρη στον συνοδό της. Αν βαριότανε πολύ αργότερα, θα σκεφτόταν κάτι άλλο, αδιαφορώντας εντελώς για την ταινία. Το είχε ξανακάνει, άλλωστε! Ο Όλιβερ ήταν τόσο ενθουσιασμένος μ’ αυτά που έβλεπε στο πανί, που δεν κατάλαβε ότι μέσα στην τσέπη του, το φως του κινητού τηλεφώνου άναψε. Η Λίλη έγειρε και του ψιθύρισε μια φράση στο αυτί. Αυτός τράβηξε κοντά του το παλτό, έβαλε το χέρι στην τσέπη και πήρε το τηλέφωνο. Διάβασε ένα γραπτό μήνυμα που είχε λάβει και επέστρεψε τη συσκευή στη θέση της. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, φωτίστηκε το εσωτερικό της τσέπης του παλτού της Λίλη. Ο Όλιβερ γύρισε απότομα και κοίταξε τη γυναίκα. Τα μάτια του ήταν κίτρινα και οι κόρες δεν είχαν το γνωστό στρογγυλό σχήμα. Γούρλωσε τα μάτια του και η Λίλη μπόρεσε να διακρίνει το σύμβολο του ευρώ, εκεί που συνήθως βρίσκονται οι κόρες των οφθαλμών.

Την έπιασε δύσπνοια. «Πλούτος», ψιθύρισε χαμηλόφωνα. Έβαλε το χέρι της στο λαιμό και κοίταξε με αγωνία πίσω της να βρει βοήθεια. Γύρω της εξελισσόταν ένας πραγματικός πόλεμος, σώμα με σώμα. Γύρισε προς τον Όλιβερ, ο οποίος χαμογελούσε με τόση κακία, όση δεν τον είχε δει να κάνει ποτέ ξανά. Έχασε τις αισθήσεις της και έπεσε στο πάτωμα νεκρή. Ο Όλιβερ τράβηξε το τηλέφωνο της γυναίκας από την τσέπη της και διάβασε το μήνυμα που είχε δεχτεί κι εκείνη, μετά από αυτόν. Τώρα χαμογελούσε με μεγαλύτερο μίσος και χαιρεκακία. Τα μάτια του δεν επανήλθαν ποτέ στην κανονική τους μορφή. Κάθισε ξανά στην καρέκλα του, η ταινία συνέχιζε να προβάλεται στην οθόνη του κινηματογράφου. Γύρω του, όμως, γινόταν πολλή φασαρία, κάποιος έπεσε πάνω του χάνοντας ταυτόχρονα τη ζωή του, ύστερα από ένα σκληρό χτύπημα στο πρόσωπο. Ο Όλιβερ τον πέταξε στο πάτωμα και συνέχισε να παρακολουθεί το έργο. Η ώρα περνούσε και όλα αυτά ενοχλούσαν τον Όλιβερ. Όταν δεν κατάφερε να δει απερίσπαστος, την αγαπημένη του σκηνή – δύο θαμώνες έδερναν ο ένας τον άλλον, ακριβώς μπροστά του, κρύβοντας τη μεγάλη οθόνη – δεν άντεξε άλλο. Σηκώθηκε, πήρε τα πράγματά του και αναρωτήθηκε σιωπηλά, αν η κατάντια της σημερινής κοινωνίας έχει πάτο.

Έβαλε το παλτό του και βγήκε από την αίθουσα, δίνοντας ένα χαρτονόμισμα των πενήντα ευρώ στο άνθρωπο που καθόταν στο ταμείο. Αυτός τον ευχαρίστησε με ένα τεράστιο χαμόγελο. «Μη γελάς. Δε θα το χαρείς πολύ!» είπε ο Όλιβερ και του γύρισε την πλάτη. Ο ταμίας τον κοίταζε καθώς έφευγε και δεν μπόρεσε να δει την γυναίκα που εργαζόταν στο κυλικείο του κινηματογράφου, που τον πλησίαζε με ένα μαχαίρι στο δεξί χέρι της. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, έπεσε νεκρός, με το χαρτονόμισμα σφιχτά πιασμένο στο χέρι του!

Δείτε ακόμη: Μέρος 2^ο: Χούγκο και Άννα, Μέρος 3^ο: Χουάνγκ και Πύρρα, Μέρος 4ο: Μαργαρίτα και Όλεγκ