Οι κλημεντίνες, οι δηλώσεις συμπαράστασης και ο ευρωμονόδρομος (του Δημ. Δρούγκα)

Σχόλιο του Δημοσθένη Δρούγκα, περιφερειακού συμβούλου Αργολίδας με την παράταξη “Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου”

Και ένα τελευταίο σοβαρό για να κλείσουμε: Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε ένα μπαράζ δηλώσεων συμπαράστασης στους παραγωγούς κλημεντινης, με αφορμή την κατατροφή για μια ακόμα χρονιά της παραγωγής απ’ την μονίλια.

Το χορό άνοιξαν οι βουλευτές, για να ακολουθήσουν και οι υποψήφιοι βουλευτές και πολιτευτές. Κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η προσήλωση στον ευρωμονόδρομο, και στο δόγμα πάση θυσία στο ευρώ.

Τα αποτελέσματα αυτής τους της προσήλωσης είναι ορατά και τραγικά για τον πρωτογενή τομέα γενικότερα και την καλλιέργεια εσπεριδοειδών στην Αργολίδα ειδικότερα.

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, ο πρωτογενής τομέας συνεισέφερε το 20% του ΑΕΠ και τώρα μόλις το 3,5%.

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, το 25% ασχολούνταν με τον πρωτογενή τομέα και τώρα το 9% και θέλουν να το πάνε στο 5%.

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, υπήρχε κρατικός παρεμβατισμός και προστασία των τιμών των προϊόντων

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, δεν υπήρχαν καταστροφικά για τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων, εμπάργκο με την Ρωσία. Τα καράβια για την Ρωσία έκαναν κομβόι στο λιμάνι του Ναυπλίου

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, δεν υπήρχαν εξισσοροπιτικες εισαγωγές εσπεριδοειδών και ελαιολάδου απ’ την Β Αφρική

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, ο ΟΓΑ αποζημιωνε την κατεστημένη παραγωγή. Τώρα ο ΕΛΓΑ λειτουργεί σαν μνημονιακος κουμπαράς, και για εξυπηρέτηση ημετέρων.

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, υπήρχαν εργοστάσια λιπασμάτων, φτηνό ρεύμα και πετρέλαιο, μικρό κόστος παραγωγής που σε συνάρτηση με ένα νόμισμα που δεν ήταν δυνάστης όπως το ευρώ, έκανε τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων ιδιαίτερα θελκτικές.

• Πριν τον ευρωμονόδρομο, τα χωριά και τα χωράφια ήταν γεμάτα κόσμο, ενώ τώρα ρημάζουν αμφότερα.

Φτάσαμε λοιπόν μετά από τόσα χρόνια στο ευρωπαϊκό όνειρο να μην μπορούμε να προστατεύσουμε ένα προϊόν με μοναδικά παγκοσμίως ποιοτικά χαρακτηριστικά όπως οι κλημεντίνες, αλλά και όλα τα αγροτοκτηνοτροφικα προϊόντα της χώρας.

Τα οποία μοιραία εγκαταλείπουν οι απελπισμένοι καλλιεργητές.

Ας φυλάξουν λοιπόν, όλοι όσοι πασχίζουν να δείξουν ότι λυπούνται και αγωνίζονται για την κατάντια της αγροτιάς, τα δάκρυα και τις κραυγές τούς για όταν κληθούν να υπηρετήσουν νόρμες και νόμους που αφανίζουν τον αγρότη.

Τις όποιες μέχρι τώρα έχουν υπηρετήσει ευσυνείδητα και ακέραια

Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές…