Γράφει ο Παναγιώτης Ψυχογυιός
ΟΧΙ, η παρέλαση ΔΕΝ είναι πανηγυράκι με αυτοκίνητα,μηχανάκια και κόρνες, λες και πηράμε το EURO.
ΟΧΙ, η παρέλαση ΔΕΝ είναι χαιρετούρες προς τους επισήμους και φωτογραφίες.
ΟΧΙ, η παρέλαση ΔΕΝ είναι φασιστικό κατάλοιπο του Μεταξά, ακόμα κι αν και όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα την χρησιμοποίησαν κατά το δοκούν για να κάνουν πολιτική.
ΟΧΙ, η παρέλαση ΔΕΝ είναι επίδειξη όπως κάποτε έκαναν στην Χούντα οι μοτοσικλετιστές της ΕΣΑ κρατώντας την σημαία με τον Φοίνικα και άλλα κιτς άρματα να παρελαύνουν μπροστά από τους Συνταγματάρχες και αυτοί να καμαρώνουν.
Αντιθέτως η παρέλαση είναι μια οργανωμένη τελετή εορτασμού με συγκεκριμένο πρωτόκολλο και στόχευση ! Κανείς ζωντανός δεν είναι επίσημος εκείνη την μέρα.. Ούτε για να πάρει τα εύσημα κανένας επίσημος γίνεται η παρέλαση..Οι επίσημοι είναι ντεκόρ για τον πραγματικό τιμώμενο: Τους Νεκρούς του Πολέμου.Που όλοι είμαστε τόσο μικροί μπροστά τους.
Μπροστά πάνε οι γέροντες (όσοι μας έχουν απομείνει ανάπηροι πολέμου) που δηλώνουν με την παρουσία τους πως ήταν κάποτε γενναία παλικάρια . Μετά ακολουθούν τα άρματα μάχης και οι στρατιώτες, οι μάχιμοι άντρες και γυναίκες της εποχής, που λένε στον εχθρό «εμείς είμαστε τώρα γενναία παλικάρια, κι αν σου βαστάει, δοκίμασε» . Μια μέρα πριν τη στρατιωτική παρέλαση, γίνεται η μαθητική. Ο τρίτος χορός των παιδιών στην ουσία, αυτών που θα αναλάβουν στο μέλλον και μας διαβεβαιώνουν ότι θα γίνουν πολύ καλύτεροι από μας .Η παρέλαση όλη, οι μαθητές, τα σωματεία, οι αντιπροσωπείες, η μπάντα, οι στρατιώτες χαιρετούν και αποδίδουν τιμή στους νεκρούς της Ελλάδας, εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για το ύψιστο αγαθό, την Ελευθερία.
Κάθε επίσημη γιορτή μας αυτό το νόημα έχει. Τιμή και μνήμη σε εκείνους που αντιστάθηκαν στην υποδούλωση. Η 28η Οκτωβρίου, εκτός από ημέρα αφιερωμένη στην άρνηση στην υποταγή και την υποδούλωση, είναι και μέρα μνήμης. Ένα πραγματικό μνημόσυνο σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα αυτόν, αποδεικνύοντας πως για ό,τι αξίζει κανείς να ζει, αξίζει και να πεθαίνει. Η τέλεση δοξολογιών που θα γίνουν σύμφωνα με τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις και καταθέσεις στεφάνων οι οποίες θα πραγματοποιηθούν με περιορισμένο αριθμό ατόμων λόγω του COVID-19 σε όλους τους Δήμους της χώρας ,αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά υψώνοντας την γαλανόλευκη μας στα μπαλκόνια μας θα είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στους αγωνιστές μας σε αυτήν την πρωτόγνωρη συγκυρία της πανδημίας.
Την ίδια στιγμή βέβαια, γι αυτά που συμβαίνουν στο Αιγαίο με την Τουρκία δεν μιλάει κανείς.
Με το Μακεδονικό πάλι τι άλλαξε και οι σύγχρονοι Κολοκοτρώνηδες πλέον έχασαν όλοι την μιλιά τους;
Επιλεκτική μνήμη και ανέξοδο πατριωτικό αίσθημα ανάλογα με το ποιος κυβερνάει μάλλον.. Για την ακρίβεια πατριδοκαπηλία, ανάλογα με την περίσταση.
Υ.Γ. Μάχη απέναντι στο ναζισμό και τον φασισμό δόθηκε και στις 7 Οκτώβρη και όλο το προηγούμενο διάστημα απέναντι στη Χρυσή Αυγή ,που και πάλι δεν εμφανίστηκε κανείς και η σιωπή ήταν εκκωφαντική.. Για να τιμήσουμε τους πεσόντες του ’40,το αλβανικό έπος και τον αγώνα απέναντι στο ναζισμό και το φασισμό καλούμαστε να το πράξουμε καθημερινά και ειλικρινά με τις πράξεις και τις θέσεις μας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό μας βίο.
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος. Το νου σου ε;”
ΨΥΧΟΓΥΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
