Θλίψη επικρατεί στο Ναύπλιο αλλά και την ευρύτερη περιοχή στο άκουσμα της είδησης του θανάνου της Βιβής (Παρασκευής) Γκιόλα, σε ηλικία 91 ετών.
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί τη Δευτέρα 29 Ιουνίου (5.30 μμ) στον Άγιο Γεώργιο Ναυπλίου. Η σορός θα βρίσκεται στο ναό από στις 4.30 μμ.
Η μητέρα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα αγαπητή στην τοπική κοινωνία, έφυγε από τη ζωή αφήνοντας το στίγμα της στην κοινωνική αλλά και πολιτική ζωή του τόπου. Ήταν η πρώτη γυναίκα που εκλέχθηκε δημοτική σύμβουλος στην Αργολίδα.
Κόρη του κρεοπώλη Αναστάσιου Κούρτη και της Σοφίας, παντρεύτηκε τον δικηγόρο και πολιτικό Δημήτρη Γκιόλα και απέκτησαν τρία παιδιά: Την Τίνα, τον Γιάννη και τη Σοφία και τέσσερα εγγόνια.
Το 1982, ήταν υποψήφια δημοτική σύμβουλος Ναυπλίου με την παράταξη του Γιάννη Μελίδη. Υπηρέτησε ως δημοτική σύμβουλος για 8 χρόνια (τα 4 στην παράταξη της πλειοψηφίας) και υπό την επίβλεψή της ξεκίνησε να λειτουργεί το ΚΑΠΗ, καθιερώθηκε η παρέλαση του καρναβαλιού, έγιναν πρωτοποριακές πολιτιστικές εκδηλώσεις για την περιοχή (πχ με συγκροτήματα από ανατολικές χώρες).
Η Βιβή Γκιόλα στήριξε την προσπάθεια για τη διεύρυνση και επέκταση της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας στην περιφέρεια. Μαζί με μια ομάδα δραστήριων γυναικών δημιούργησαν την Ένωση Γυναικών Αργολίδας για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών και πρωτοστάτησαν στην επίλυση τοπικών προβλημάτων.
Αποχαιρετώντας τη μητέρα του, ο Γιάννης Γκιόλας έγραψε στο facebook τα παρακάτω λόγια:
“Μάνα, η στοργή σου μεγάλη κι΄ απέραντη όσο κι΄ η πλάση!
Ποιος θα μπορέσει ως βαθιά τη καρδιά σου ποτέ να διαβάσει;
Μάνα, η στοργή σου πασίχαρη σαν τις αχτίδες του ήλιου,
μεσ΄ στη χαρά του χρυσού προσκαλεί μαγικού σου βασίλειου.
Πως με βελούδινα δάχτυλ΄ αγγίζεις τους πόνους μας και τους γλυκαίνεις
Μάνα γλυκύτατη, όλα τα βάσανα συ τ΄ απαλαίνεις!
Η απώλεια σου είναι πολύ μεγάλη. Η μνήμη σου παντοτινή.
Η ζωή σου μια συνεχής προσφορά αφού ήσουν τόσο δοτική, σαν κόρη,
σαν μάνα, σαν γιαγιά…..”
Η πρώην αντινομάρχης Αργολίδας Σοφία Γκιόλα, σε ανάρτησή της έγραψε:
«Καθώς περνούν τα χρόνια, οι άνθρωποι γερνάνε και φεύγουν…
Όμως τα συναισθήματα των δικών τους ανθρώπων δυναμώνουν, οι αναμνήσεις ζωντανεύουν και όσοι μένουμε πίσω ΑΠΛΑ τους αγαπάμε όλο και πιο πολύ, γιατί είναι οι δικοί μας άνθρωποι και μαζί με όλα υπάρχει και η απώλεια….
Καλό σου ταξίδι, Μανούλα…»
