του Δημοσθένη Δρούγκα, περιφερειακού συμβούλου Αργολίδας της “Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου”
Εν μέσω πανηγυρισμών ανακοινώθηκαν από την περιφερειακή αρχή πέντε έργα άμεσης προτεραιότητας για την Αργολίδα συνολικού προϋπολογισμού 1.600.000 ευρώ.
Τα έργα αυτά ανήκουν σε ένα πακέτο συναφώνν έργων που αφορούν όλη την περιφέρεια συνολικού προϋπολογισμού 6.000.000 ευρώ. Τα έργα αυτά, που χαρακτηρίστηκαν σαν έργα άμεσης προτεραιότητας, αφορούν την κατασκευή και επισκευή γηπέδων.
• Σε μια Αργολίδα που ξεραινεται γιατί δεν υπάρχει νερό και δίκτυα για να ποτίσει…
• Σε μια Αργολίδα που κινδυνεύει με αφανισμό το φυτικό κεφάλαιο των εσπεριδοειδών, λογω γήρανσης και ασθενειών…
• Σε μια Αργολίδα που στερείται ενός μόνιμου εκθεσιακού χώρου των τοπικών προϊόντων…
• Σε μια Αργολίδα που δεν έχει ληφθεί καμία ουσιαστική πρωτοβουλία για σύνδεση του πρωτογενους παραγωγικού τομέα με τον τουρισμό…
• Σε μια Αργολίδα με βασικούς οδικούς άξονες σε κακή κατάσταση…
• Σε μια Αργολίδα στην οποία υπάρχουν χωριά που στερούνται ποσιμου νερού.
• Σε μια Αργολίδα που οι πηγές της Λερνης που την υδρευουν κινδυνεύουν απ την έλλειψη αποχετευτικού δικτύου στους Μύλους.
• Σε μια Αργολίδα που η πρωτεύουσά της στερείται ενός αξιόλογου πολυχώρου πολιτισμού, ικανού να φιλοξενήσει αξιοπρεπώς εκδηλώσεις.
• Σε μια Αργολίδα που η διάβρωση των ακτών αποτελεί μεγάλο πρόβλημα…
• Σε μια Αργολίδα με τα τόσα καίρια και ζωτικα προβλήματα, βαφτίζουμε άμεση προτεραιότητα την κατασκευή και επισκευή γηπέδων, και την προτεραιότητα αυτή την χρηματοδοτεί η Περιφέρεια…
Μια Περιφέρεια που έχει κουτσουρεμένους τους ΚΑΠ, λόγω παράνομης παρακράτησής τους απ το κράτος σαν μνημονιακη δέσμευση.
Μια Περιφέρεια που έχει το ΠΔΕ διαρκώς μειούμενο για τους ίδιους λόγους.
Μια Περιφέρεια που δεν θα μπορεί ούτε τα ΕΣΠΑ να διαχειριστεί, έρχεται και δίνει τόσα λεφτά για γήπεδα.
Χωρίς να αναρωτιέται τι έφταιξε και φτάσανε τα γήπεδα σε αυτή την κατάντια.
Χωρίς κυρίως να αναρωτιέται για το πώς θα γίνει η διαχείριση των αθλητικών χώρων και τι δικλείδες ασφαλείας παίρνει για να μην φτάσουν ξανάα σε αυτή την κατάντια.
Γιατί βάσει της μέχρι τώρα εμπειρίας οι δρόμοι που θα ακολουθήσουν οι αθλητικοί χώροι είναι δύο:
• Είτε θα εγκαταλειφθούν στην τύχη τους μετά τον πρωτο καιρό, όταν αρχίσουν οι τσακωμοί των παραγόντων.
• Είτε θα παραχωρηθούν σε ιδιώτη, δωρεάν ή έναντι ευτελέστατου τιμήματος, για να τους εκμεταλλευτεί και τα παιδιά των χωριών που θα θελήσουν να αθληθούν, να πληρώνουν μηνιάτικο… Γνωστή η τακτική της ίδρυσης συλλόγων και της πληρωμής σαν εισφορά στον σύλλογο.
Όπως και να έχει όλα αυτά δεν αποτελούν έργα πρώτης προτεραιότητας, και στους καιρούς που ζουμε και θα ζήσουμε, ούτε και δευτερης προτεραιοτητας έργα δεν είναι..
Γνωρίζω ότι αυτά που λέω ούτε ευρέως αποδεκτά είναι, ούτε ψήφους φέρνουν. Θεωρώ όμως ότι είναι σωστά και ότι κάποιος πρέπει να τα πει…
