Γράφει ο Δημήτρης Βαρνάβας, μέλος του ΔΣ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου
Αίφνης οι ιεροκήρυκες της ελεύθερης αγοράς έγιναν κρατιστές και οι φονταμενταλιστές του νεοφιλελευθερισμού μιλούν ένθερμα για την αναγκαιότητα ενός ισχυρού δημοσίου συστήματος υγείας.
Λέτε να μεταμελήθηκαν οι ομόσταυλοι του Αδώνιδος, οι ομόδοξοι του Μητσοτάκη, οι συναγελαζόμενοι του Βορίδη, οι λαγοί του ΠΙΣ και οι παπαγάλοι της ΔιαΝέοΣις;
Κακά τα ψέματα. Ο ιός διαθέτει πολλές άγνωστες ιδιότητες, όμως δεν έχει καταγραφεί πουθενά πως τροποποιεί τον ιδεολογικό προσανατολισμό. Οι νεοφιλελεύθεροι αναγκάζονται να στηριχτούν στο δημόσιο, το μόνο σταθερό στήριγμα σε περιόδους κρίσεων και μόλις η κρίση περάσει θα επαναλάβουν ξανά όσα τους έμαθε η καλή τους θεία, η Μάρκαρετ Θάτσερ.
Θα βρουν δεκάδες επιχειρήματα για να ενισχύσουν τις μεγάλες αλυσίδες διαγνωστικών εργαστηρίων (το κάνουν ήδη με τα τεστ) και τα μεγάλα ιδιωτικά νοσηλευτήρια, αυτά που τώρα δεν αναλαμβάνουν κανένα περιστατικό κορονοϊού.
Ταυτόχρονα οι ήρωες γιατροί και νοσηλευτές του ΕΣΥ θα αρχίσουν σιγά-σιγά να αποκαλούνται και πάλι με τα γνωστά κοσμητικά επίθετα που τους στόλιζαν την τελευταία δεκαετία.
Μόνο που οι νεοφιλελεύθεροι θα έχουν πλέον απέναντί τους μια κοινωνία που αντιλήφθηκε την αξία και τη χρησιμότητα του δημόσιου συστήματος υγείας, όπως αντιλαμβάνεται και την αξία της πυροσβεστικής την ώρα της πυρκαγιάς. Αν λοιπόν οι πολίτες που έχουν αυτή τη στιγμή ως μοναδικό αποκούμπι τους το ΕΣΥ, απαιτήσουν τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση και την αλλαγή του ΕΣΥ προς το καλύτερο, τότε οι νεοφιλελεύθεροι θα κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και θα το ενισχύσουν.
Έχουμε τη βεβαιότητα πως το σοκ αυτής της επιδημίας είναι τόσο μεγάλο, ώστε θα εγγραφεί στη συνείδηση και στο υποσυνείδητο των πολιτών ως συνώνυμο της ανάγκης ενός ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας..
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ
