Το 2000 το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου ξεκινά την πορεία του με πλήθος ερωτηματικών για τους προσανατολισμούς του και τις δυνατότητες ανάπτυξής του. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, η παρουσία του έχει εδραιωθεί σε 6 πόλεις, έχει αναπτύξει 9 Σχολές με 22 Τμήματα και καταγράφει ένα αναπτυσσόμενο φοιτητικό δυναμικό που σήμερα ξεπερνά τους 25.000 φοιτητές. Επέτειος 20 χρόνων πορείας στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση για την οποία συζητάμε με τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου κ. Αθανάσιο Κατσή.
______________________________________
Αrgolika: Κύριε Πρύτανη συμπληρώνονται φέτος 20 χρόνια από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Είναι η καλύτερη στιγμή για μια πρώτη αποτίμηση της πορείας αυτής.
Είναι πράγματι μια καλή περίοδος και η αποτίμηση που κάνουμε είναι θετική. Αν υπολογίσουμε πως ιδρύθηκε μόλις το 2000, το Πανεπιστήμιο έχει καταφέρει μέσα σε 20 χρόνια να ριζώσει σε 6 πόλεις, να αναπτύξει 22 τμήματα, να διαμορφώσει ένα χαρακτήρα πολυθεματικό και να οργανώσει όλα τα αντικείμενα και τους κύκλους σπουδών. Τονίζω ιδιαίτερα δε πως έχουμε ήδη ορόσημα ποιότητας εξαιρετικά σημαντικά, κάτι που ενισχύει ακόμη περισσότερο την επιτυχία του εγχειρήματος. Μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για ένα μεγάλο και εξελισσόμενο Πανεπιστήμιο. Βεβαίως αντιμετωπίσαμε και διάφορα προβλήματα στη διάρκεια αυτής της πορείας, κάτι που πρέπει να θεωρείται φυσιολογικό μιας και η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι ποτέ γραμμική.
Αrgolika: Κι όμως είχαν διατυπωθεί και αρνητικές απόψεις σχετικά με την πολυδιάσπαση και διασπορά των σχολών. 20 χρόνια μετά θεωρείτε πως το μοντέλο αυτό είναι επιτυχημένο και διατηρεί δυνατότητες μελλοντικής ανάπτυξης;
Από την αρχή επιλέχθηκε η παρουσία του σε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου. Είναι αλήθεια πως όταν ξεκίνησε το μοντέλο αυτό ήταν η εξαίρεση, σήμερα όμως είναι ο κανόνας. Με εξαίρεση την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και ίσως την Πάτρα, όλα τα άλλα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα μοιράζονται σε διάφορες πόλεις. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλός: καμία πόλη, εκτός από αυτές που ανέφερα, δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε να σηκώσει το βάρος της λειτουργίας ενός μεγάλου πολυθεματικού Πανεπιστημίου. Άρα μιλάμε για μια αναγκαιότητα. Δείτε λίγο, Ιωάννινα, Κρήτη, Θεσσαλία, Θράκη, ακόμη και η Πάτρα τελευταία, οργανώνονται στη βάση αυτής της αναγκαιότητας καθώς το μέγεθος των πόλεων είναι αντίστοιχο. Συμφωνώ πως παλιότερα ξένιζε, τώρα θεωρείται κανόνας.
Αrgolika: Έχετε αναφερθεί σχετικά και στο άρθρο σας στην «Καθημερινή»…
Υπάρχουν πάντα υπέρ και κατά σε όλα τα θέματα. Μην ξεχνάτε πως οι Σχολές πολλών μεγάλων ξένων Πανεπιστημίων βρίσκονται σε μεταξύ τους αποστάσεις μεγαλύτερες από αυτή, για παράδειγμα, της Τρίπολης-Ναυπλίου ή Καλαμάτας. Σημειώνων επίσης πως ενισχύεται, κατά κάποιο τρόπο η αυτονομία των Σχολών και δημιουργείται ένα θετικό κλίμα αυτόνομης ανάπτυξης.
Argolika: Η ανάπτυξη αυτή ακολουθεί ένα συγκεκριμένο προσανατολισμό; Ποια χαρακτηριστικά του θεωρείτε σημαντικότερα;
Όπως είπα είναι σημαντική η επιλογή της παρουσίας του Πανεπιστημίου στις 6 πόλεις, όπως επίσης και η πολυθεματικότητα. Έγινε προσπάθεια και συνεχίζεται ώστε τα αντικείμενα των σπουδών να έχουν σχετική συνάφεια με το χαρακτήρα και τις δυνατότητες των πόλεων. Για παράδειγμα, η ιστορικότητα του θεάτρου και η σημασία του στην Αργολίδα προσανατόλισε την ίδρυση μιας Σχολής Θεατρικών Σπουδών στο Ναύπλιο και πρόσφατα ενός νέου τμήματος «Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών». Το ίδιο συνέβη με την Καλαμάτα και τις άλλες πόλεις με βάση χαρακτηριστικούς τομείς όπως η οικονομία, η εκπαίδευση, τα αγροτοδιατροφικά, κλπ. Επομένως ενισχύεται, κατά το δυνατόν, κάθε φορά η προσπάθεια συνδυασμού της πανεπιστημιακής πολυθεματικότητας με την προσωπικότητα και τις δυνατότητες των πόλεων.
Argolika: Η εξωστρέφεια φαίνεται πως είναι ένα από τα δυνατά σημεία της πορείας του Πανεπιστημίου μέσα στο χρόνο. Πως επιδρά στον χαρακτήρα του και στη θέση του σε εθνικό και διεθνές επίπεδο;
Πρόκειται για έναν δυναμισμό που καλλιεργείται και χάρη στην παρουσία μας σε αρκετές πόλεις καθώς ενισχύει την όσμωση μεταξύ τους και με το Πανεπιστήμιο και διαμορφώνει ένα δυναμικό επικοινωνιακό ιστό. Υπενθυμίζω πως η Πελοπόννησος είναι μια πολιτισμικά πλούσια περιοχή. Το γεγονός αυτό ενισχύει τις προσπάθειες να βγούμε «εκτός των τειχών» και να βρισκόμαστε σήμερα σε ζηλευτή θέση στο επίπεδο των ερευνητικών προγραμμάτων. Οι σχέσεις και οι συνεργασίες μας με ευρωπαίους και γενικότερα διεθνείς εταίρους, ενεργοποιεί δυναμικά τις ανταλλαγές απόψεων, εμπειριών, πρακτικών, προγραμμάτων, με πολλαπλά οφέλη για όλους. Ίσως η πιο γνωστή στο ευρύ κοινό τέτοια συνεργασία να είναι τα προγράμματα Erasmus, στα οποία έχουμε εξαιρετική παρουσία.
Argolika: Εξίσου σημαντική μοιάζει να είναι και η διασύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες…
Φυσικά! Είναι αντίστοιχη του εξωστρεφούς δυναμισμού του Πανεπιστημίου. Δεν την σκεφτόμαστε απλά, την επιδιώκουμε και την υλοποιούμε. Ας μην ξεχνάμε πως οι τοπικές κοινωνίες στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν υλικά και ηθικά το Πανεπιστήμιο (π.χ. κτήρια, υποδομές…). Ταυτόχρονα πολλοί φορείς, για παράδειγμα της εκπαίδευσης, συνεργάζονται με το Πανεπιστήμιο σε επιμορφώσεις και διάφορα άλλα προγράμματα. Αλλού, όπως στο Ναύπλιο, οργανώθηκαν σημαντικά εκπαιδευτικά προγράμματα για το θέατρο διεθνούς ακτινοβολίας ή ακόμη, καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα στις φυλακές. Από την Αρκαδία στηρίζονται με τη ρομποτική όλα τα σχολεία της Περιφέρειας, ενώ σημαντική πρέπει να θεωρείται η ανάπτυξη των αγροτοδιατροφικών τομέων με αιχμή του δόρατος το λάδι. Για μια ακόμη φορά βλέπετε πως η παρουσία του Πανεπιστήμιου σε διάφορες πόλεις ενισχύει τις τοπικές αναπτυξιακές προοπτικές.
Argolika: Καθορίζονται έτσι και οι μελλοντικές προοπτικές του Πανεπιστημίου;
Βεβαίως και έχουν ήδη γίνει σημαντικά βήματα προετοιμασίας. Για παράδειγμα η ενσωμάτωση των δυο ΤΕΙ και ο φοιτητικός δυναμισμός που σήμερα ξεπερνά αριθμητικά τις 25.000. Εστιάζουμε τις προσπάθειές μας στην ισόρροπη ανάπτυξη των Σχολών και συνολικά του Πανεπιστημίου τόσο ακαδημαϊκά όσο και διοικητικά. Ήδη η Ακαδημαϊκή Πιστοποίηση που μας δόθηκε στα πλαίσια της αυστηρής αξιολόγησης των ΑΕΙ, ήταν μια εξαιρετική επιτυχία για το Πανεπιστήμιο και απόλυτα ενισχυτική για τις μελλοντικές προοπτικές του. Θέλουμε επίσης να αναπτύξουμε τις σχέσεις μας με τις τοπικές κοινωνίες ελκύοντας όλο και περισσότερους φοιτητές από τις πόλεις αυτές. Αυτό αποτελεί ένα στοίχημα για μας.
