Φωτογραφία αρχείου
Ο Επικεφαλής της «Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου» Θανάσης Πετράκος μετά την επίσκεψη του υφυπουργού Ενέργειας κ. Γεράσιμου Θωμά χθες στη Μεγαλόπολη τόνισε:
«Οι δηλώσεις υφυπουργού Ενέργειας κ. Γεράσιμου Θωμά χθες στη Μεγαλόπολη επιβεβαιώνουν την θέση μας ότι:
1) Ο κ. Υπουργός δεν ήρθε για να συζητήσει με την Αυτοδιοίκηση, τους εργαζομένους της ΔΕΗ, τους φορείς και τους πολίτες της Μεγαλόπολης, αλλά για να μεταφέρει «το αποφασίζομεν και διατάσομεν» της κυβέρνησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αρνήθηκε να συζητήσει και να ακούσει το επίμονο αίτημα όλων το οποίο είναι και απόφαση και του Δημοτικού Συμβουλίου Μεγαλόπολης και του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου ότι: «Διαφωνούμε ριζικά με την κυβερνητική απόφαση και ζητάμε την ανάκληση της και απαιτούμενα λειτουργήσουν και οι δύο μονάδες της Μεγαλόπολης με ορθολογική εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του λεκανοπεδίου, η μεν 3 μέχρι το 2025 και η δε 4 μέχρι την εξάντληση των αποθεμάτων του λεκανοπεδίου το 2035».
Είναι χαρακτηριστικό και συγχρόνως απαράδεκτο και αχαρακτήριστο ότι δεν δόθηκε ο λόγος ούτε στον Πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ .
2)Η αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης δεν έγινε για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά για την εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων (των εφοπλιστών μεταφορέων LNG από τις ΗΠΑ, των εισαγωγέων Φ.Α. και των μεγαλοιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών).
3)Η κυβέρνηση δεν είχε και δεν έχει κανένα σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης της Μεγαλόπολης και της Δυτικής Μακεδονίας όταν αιφνιδιαστικά ανακοίνωσε ότι θα κλείσει πρόωρα όλες τις λιγνιτικές μονάδες. «ΘΑ γίνει τον Ιούνιο το masterplan» !!! είπε ο κ. υπουργός. Συνεπώς είναι βέβαιο ότι η Μεγαλόπολη θα μετατραπεί σε βιομηχανικό νεκροταφείο αφού δεν υπάρχει, ούτε προλαβαίνει να υπάρξει υλοποίηση σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης για τη μεταλιγνιτική εποχή.
Ο κ. Θωμάς δεν έπεισε ούτε τους υποστηρικτές της Ν.Δ. αφού δεν δεσμεύτηκε ούτε για τις αποκαταστάσεις των ορυχείων και την απόδοση τους στην τοπική κοινωνία, ούτε για το τι θα γίνει με τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν και κυρίως γιατί δεν παρουσίασεκανένα σχέδιο και χρηματοδότηση για την μεταλιγνιτική εποχή.
Συνεπώς οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, οι πολίτες, η Αυτοδιοίκηση και οι φορείς πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματα τους και να κατανοήσουν ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει είναι ο δρόμος του μαζικού, ενωτικού, ανυποχώρητου και δυναμικού αγώνα.
Όπως στο πρόσφατο παρελθόν οι αγώνες απέτρεψαν και την υλοποίηση του νόμου για τη μικρή ΔΕΗ και την υλοποίηση του νόμου για τη πώληση των λιγνιτικών μονάδων έτσι και σήμερα αν πιστέψουμε όλοι στις δυνάμεις μας με ενότητα και αγώνα μπορούμε να ανατρέψουμε την κυβερνητική απόφαση για το πρόωρο κλείσιμο των μονάδων και τη διάλυση και πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
