Ο ουδέτερος και αδιάφορος πολίτης είναι ένας ανήθικος ιδιώτης (του Δημήτρη Παπαδριανού)

Γράφει ο Δημήτρης Παπαδριανός

Ο Πολίτης στο Δημοκρατικό Πολίτευμα καλείται να λειτουργεί κυρίως συλλογικά, μέσα από τη δραστηριοποίηση σε συλλογικούς φορείς, κινήσεις και θεσμικούς ρόλους ευθύνης που αναλαμβάνει.

Οι ατομικές πρωτοβουλίες είναι σημαντικές αλλά ελάχιστα μπορούν να επηρεάσουν. Το ίδιο ισχύει και για τον πολιτικό λόγο και την έκφραση γνώμης, έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, όταν εκφράζονται μέσα σε όργανα και συλλογικές διαδικασίες.

Η ελευθερία βέβαια της έκφρασης είναι βασικό ατομικό δικαίωμα, όμως ανεξάρτητα από την απήχησή του, η αποτελεσματικότητα δεν είναι ανάλογη, όταν έχει μορφή διαγγέλματος, από άτομα που ιδιωτεύουν.

Έτσι κι αυτά που γράφουμε εδώ και σε εφημερίδες και σε άλλα μέσα μπορεί να μας δίνουν κάποια αίσθηση συμμετοχής στα κοινά, στην πραγματικότητα όμως απειροελάχιστη επιρροή έχουν.

Ας μην πετάμε στα σύννεφα λοιπόν, αν πράγματι θέλουμε να προσφέρουμε, θα πρέπει να μάθουμε να λειτουργούμε μέσα σε συλλογικές δράσεις, με όρεξη για δουλειά και προσφορά. Αρκεί βέβαια να μη θέλουμε να γίνουμε όλοι πρόεδροι, δήμαρχοι και ηγέτες και να μην εγκλωβιζόμαστε, σε κινήσεις υποταγμένες σε προσωπικές η οικονομικές σκοπιμότητες.

Οι καιροί είναι χαλεποί, γιατί αυτοί που θα έπρεπε να είναι μπροστά παριστάνουν τους δήθεν και αυτοί που θα έπρεπε να είναι πιο ταπεινοί λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων κόπτονται για αξιώματα.

Οι τυχοδιώκτες και οι λαϊκιστές εκμεταλλεύονται την κατάσταση αυτή, οργανώνουν και συστήνουν ομάδες συμφερόντων και λυμαίνονται θεσμούς και θέσεις ευθύνης, συμπαρασύροντας μεγάλες μάζες με ιδιότυπη πνευματική ποιότητα και λοιπούς ομαδάρχες, με ιδιαίτερα συμφέροντα η εξουσιαστικά απωθημένα….

Αυτή είναι η κατάσταση, που μπορεί κάποιος εύκολα να δει σε μικρογραφία ιδιαίτερα στις τοπικές κοινωνίες αλλά και ευρύτερα.

Απέναντι σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα, μόνο με αντίρροπες κινήσεις μπορεί να γίνει κάτι. Χωρίς αντίβαρα υγιούς ανεξάρτητης, συλλογικής, κοινωνικής δράσης, όλα θα καταρρεύσουν γύρω μας κι εμείς θα παριστάνουμε τους κριτές και τους διασώστες, από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ΜΜΕ.

Ο ουδέτερος και αδιάφορος πολίτης, δεν είναι πολίτης, είναι ένας ανήθικος ιδιώτης και ουσιαστικά συνένοχος των καταχραστών εξουσίας, και των διεφθαρμένων.

Δ.Π.