Άρθρο του Γιάννη Μανιάτη στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” (5 Οκτωβρίου 2019)
Τα προβλήματα γνωστά. Κλιματική Αλλαγή, 4η Βιομηχανική Επανάσταση, μεταναστευτικό, ισοπέδωση μεσαίας τάξης, εργασιακή ανασφάλεια, εξωφρενικά άνιση κατανομή του παγκόσμιου πλούτου. Τα προοδευτικά σοσιαλδημοκρατικά ευρωπαϊκά κόμματα αμήχανα, βιώνουν διαρκώς μειούμενες εκλογικές επιδόσεις.
Στην Ελλάδα της επόμενης δεκαετίας, οι καλύτερες απαντήσεις του χθες, δεν λειτουργούν σήμερα, πόσο μάλλον αύριο. Τώρα χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο, προοδευτικό, ανατρεπτικά μεταρρυθμιστικό, Πράσινο κι Έξυπνο Κοινωνικό Συμβόλαιο, με:
1. Ολοσχερή ανασχεδιασμό (restructuring), όλων των λειτουργιών του δημόσιου τομέα, παράλληλα με την ορθά δρομολογημένη εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών πληροφορικής κι επικοινωνιών, για ελαχιστοποίηση γραφειοκρατίας, διαφάνεια, ταχύτητα και μοναδιαία αντιμετώπιση του πολίτη. Στόχος η εξοικονόμηση 1δις€/χρόνο.
2. Αποκέντρωση του συνόλου των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων του κράτους, που γίνεται στρατηγείο σχεδιασμού και παρακολούθησης της ανάπτυξης. Ανάθεση στον ιδιωτικό τομέα λειτουργιών μέσω Μητρώων Πιστοποιημένων Συνεργατών (outsourcing), όπως π.χ. ελεγκτές δόμησης, ενεργειακοί επιθεωρητές, επιθεωρητές περιβάλλοντος, κα. Μια διοίκηση που λειτουργεί με πραγματικά bonus επίτευξης των ετήσια μετρήσιμων στόχων , κατά το ανάλογο πχ των ιδιωτικών εταιρειών Τηλεπικοινωνιών.
3. Πάνω από 200 δις € επενδύσεις εντός δεκαετίας από αξιοποίηση δημόσιας ακίνητης περιουσίας και των πλούσιων εθνικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου, του μεταβατικού καυσίμου μέχρι το 2050, προς πράσινες οικονομίες ουδέτερου περιβαλλοντικού αποτυπώματος. Διασφάλιση βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, που με νομοθεσία μας του 2013, εισπράττει το 75% των δημοσίων εσόδων. Σε αντίθεση με πολιτικά σχιζοφρενείς συμπεριφορές, αρχικά υπογραφής συμβάσεων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων και στη συνέχεια (ως αντιπολίτευση), καταψήφισής τους, με υποκριτικές δικαιολογίες.
4. Κλιματική Αλλαγή και 4η Βιομηχανική Επανάσταση δεν είναι πολιτικά ουδέτερες. Αντίθετα, αποτελούν τον πυρήνα του σύγχρονου προοδευτικού πολιτικού διακυβεύματος. Η πρώτη, θα πλήξει τραγικά τους φτωχούς, ενώ η δεύτερη τους τεχνολογικά αναλφάβητους. Λαούς και ανθρώπους. Κράτη και κοινωνικές τάξεις. Βολεύονται απίστευτα οι παγκόσμιες ελίτ, όταν η συζήτηση γίνεται απολίτικα.
Το Φεβρουάριο 2019, στην ομιλία μου στη Βουλή για την αναθεώρηση του Συντάγματος, εισηγήθηκα δύο τροπολογίες, μια για την Κλιματική Αλλαγή (άρθρο 24 – Περιβάλλον) και μια για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση (άρθρο 25 – Κοινωνικά δικαιώματα).
Σήμερα απαιτείται ένα αποτελεσματικότερο πλαίσιο αντιμετώπισης της Κλιματικής Αλλαγής, της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετώπισε ποτέ το ανθρώπινο είδος. Χρειαζόμαστε ολιστική προσέγγιση αυτού του τρομακτικά πολυπαραγοντικού κινδύνου στο σύνολο των ανθρώπινων δράσεων. Με ενσωμάτωση των αρχών Μετριασμού, Προσαρμογής, Ανθεκτικότητας, καθώς και δράσεων αποτροπής μεγάλων φυσικών καταστροφών. Η Γαλλία ήδη μελετά την αναθεώρηση του σχετικού άρθρου 34 του Συντάγματος.
Στο άρθρο 25 του Συντάγματος, πρότεινα την προσθήκη τροπολογίας για τις επιπτώσεις της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, στο δικαίωμα της εργασίας και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ο παραγόμενος πλούτος να παράγει θέσεις εργασίας, να κατανέμεται δίκαια και όχι μόνο στις ελίτ και να φορολογείται στα κράτη όπου παράγεται και όχι στους φορολογικούς παραδείσους της έδρας των τεχνολογικών κολοσσών, όπως Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Κοινοβούλιο έχουν δρομολογήσει.
Μόνο ένα τέτοιο Πράσινο Έξυπνο Κοινωνικό Συμβόλαιο, μπορεί να δώσει προοπτική στην προοδευτική παράταξη.
