Γράφει ο Γιώργος Γαβρήλος,
δικηγόρος – εργατολόγος
Από τα πρώτα νομοσχέδιά της η κυβέρνηση της ΝΔ έβαλε στο στόχαστρο τα εργασιακά δικαιώματα. Ξεκίνησε με την κατάργηση της αιτιολόγησης των απολύσεων των εργαζομένων και την απαλλαγή των ευθυνών των πραγματικών εργοδοτών για τους εργαζόμενους που «νοικιάζουν» από άλλες εταιρείες-εργοδότες. Συνεχίζει σήμερα με μεγαλύτερη ένταση να παρεμβαίνει στον πυρήνα του εργατικού δικαίου και στο δίκαιο των συλλογικών συμβάσεων. Με το νομοσχέδιο που προωθεί για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις προτείνει την εξαίρεση κλάδων και περιοχών από την εφαρμογή των ισχυουσών διατάξεων για την εργασία. Με το νομοσχέδιο θεσπίζεται η εξαίρεση επιχειρήσεων από την εφαρμογή των επωφελέστερων συλλογικών συμβάσεων για τους εργαζόμενους και δημιουργούνται προϋποθέσεις Ειδικών Ζωνών Εργασίας και Ειδικών Οικονομικών Ζωνών με την υπερίσχυση επιχειρησιακών και τοπικών συμβάσεων εργασίας. Στις προτεινόμενες ρυθμίσεις έρχεται να προστεθεί και η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στην Διαιτησία.
Δε μένει έξω από τη στοχοποίηση της κυβέρνησης το συνδικαλιστικό και συλλογικό δίκαιο. Με τη θεσμοθέτηση των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών και τη μετάθεση των όρων και προϋποθέσεων για την ηλεκτρονική ψηφοφορία και για το γενικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων στον εκάστοτε Υπουργό Εργασίας θίγεται η ίδια η αυτονομία του συνδικαλιστικού κινήματος.
Οι διατάξεις που φέρνει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης μας επαναφέρουν σε μνημονιακές εποχές. Φαίνεται ότι όποιο εργασιακό δικαίωμα δεν πρόλαβαν να καταργήσουν με άλλοθι τα μνημόνια και την πτώχευση της χώρας, θα το καταργήσουν σήμερα με μία επίφαση για δήθεν ανάπτυξη, που όμως δεν θα είναι για τους πολλούς. Η πολιτική της ΝΔ παραμένει ταξική και αναχρονιστική και όσοι δεν το κατάλαβαν προεκλογικά, θα πρέπει μαζί με τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τα συνδικάτα να ετοιμάζονται για κοινωνικούς αγώνες προάσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων που έχει κατακτήσει ο δυτικός πολιτισμός και η χώρα μας τα τελευταία εκατό έτη.
