Ιδέες που κάνουν τον κόσμο να κινείται. Η Ελισάβετ Γεωργίου και το Job Center Αθηνών

Γράφει ο Γιώργος Κόνδης

Jobcenter για ευάλωτες ομάδες

Άνεργοι, αναλφάβητοι, άτοµα µε γλωσσικές και πολιτισµικές ιδιαιτερότητες, μετανάστες, πρόσφυγες με τη βοήθεια της επιστημονικής ομάδας προετοιμάζονται για να μπουν ξανά στην αγορά εργασίας.

Με τη θεματική αυτή συμπληρώθηκε μια ολόκληρη σελίδα της εφημερίδας «Τα Νέα» που αφιερώθηκε στην ιδέα και την πρακτική της εφαρμογή να δημιουργηθεί ένας «πόλος εργασίας» που θα βοηθά και θα προσανατολίζει στην αγορά εργασίας συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβασή της. Ζητήματα που εμποδίζουν πολλά άτομα να πληροφορηθούν, να μάθουν, να επεξεργαστούν πληροφορίες και στη συνέχεια να τις χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους, βρίσκονται στο επίκεντρο του «Jobcenter» που οργανώθηκε από τον Δήμο Αθηναίων, λειτουργεί δυο χρόνια τώρα (από τον Ιανουάριο του 2017) και στην επιστημονική ομάδα που οργανώνει και υλοποιεί το σύνολο των δράσεων συμμετέχει η Ελισάβετ Γεωργίου, παιδί του Άργους, με μια σημαντική εθελοντική προσφορά σε δομές και Συλλόγους ιδιαίτερης κοινωνικής σημασίας (π.χ. καρκινοπαθείς), ακούραστη και με πλήθος ιδεών και παρεμβάσεων μερικές από τις οποίες αποτελούν σήμερα σημείο αναφοράς.

Ο «Πόλος Εργασίας» όπως ονομάζονται αντίστοιχες πρωτοβουλίες σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποτελεί μια οργανωμένη παρέμβαση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ο Δήμος της Αθήνας στη συγκεκριμένη περίπτωση) σε θέματα πρόσβασης στην αγορά εργασίας που εστιάζει όμως στη βοήθεια ευάλωτων ομάδων. Ποιος είναι ο λόγος και η σημασία της παρέμβασης αυτής; Η αδυναμία μερίδας συμπολιτών (μας ξενίζει πάντα το εύρος της) να ανταποκριθούν σε απλά όσο και βασικά ζητήματα προσέγγισης της αγοράς εργασίας: σύνταξη ενός βιογραφικού ή μιας αίτησης, ανανέωση ή απόκτηση νέων δεξιοτήτων, φυσική παρουσία και προετοιμασία για μια συνέντευξη και πολλά άλλα θέματα που λειτουργούν βοηθητικά και αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για έναν υποψήφιο ή για ένα άτομο περιθωριοποιημένο που δυσκολεύεται να αποκτήσει επαφή με τις υπάρχουσες οικονομικές και άλλες δομές και αφήνεται μοιραία στην τύχη του.

Οι παρεμβάσεις και η δουλειά της Επιστημονικής Επιτροπής του «Job Center» επικεντρώνεται ακριβώς στο να σπάσει ο φαύλος κύκλος της απομόνωσης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Δεν «βρίσκει δουλειά σε ανέργους» αλλά τους οπλίζει με όλα τα απαραίτητα ώστε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και συνείδηση που θα τους επιτρέψει, με τις δικές τους δυνάμεις και την προσωπικότητα, να διεκδικήσουν μια θέση εργασίας. «Πρόκειται», όπως σημειώνει η Ελισάβετ Γεωργίου, «για μια ολιστική προσέγγιση ώστε να ορθοποδήσουν τα άτομα».

Το έργο που έχει παραχθεί είναι σημαντικό και όλοι οι συντελεστές ελπίζουν πως η νέα Δημοτική Αρχή με τον κ. Μπακογιάννη, όχι μόνο θα διατηρήσει αυτή την πρωτοβουλία αλλά και θα την αναπτύξει ακόμη περισσότερο. Το ερώτημα που θέτουμε εμείς είναι αν μόνο οι μεγάλες πόλεις έχουν τη δυνατότητα οργάνωσης τέτοιων δομών. Όχι βέβαια! Μικρότερες πόλεις έχουν να επιδείξουν ζηλευτό έργο και πρωτοβουλίες σε θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης και ουσιαστικής βοήθειας προς τους πολίτες, όχι με προνοιακά πυροτεχνήματα αλλά με πολιτικές αυτονόμησης των πολιτών. Το πρόβλημα της Περιφέρειας είναι πως συχνά τέτοιες διαθέσεις και πρωτοβουλίες δεν γίνονται κατανοητές και, για παράδειγμα, η πραγματική διάσταση του εθελοντισμού υποβιβάζεται στο επίπεδο του φολκλόρ και της τοπικής μικρόνοιας.

Το παράδειγμα της Ελισάβετ Γεωργίου είναι ενδεικτικό της «παραγωγικής» διάστασης του εθελοντισμού και μπορεί ορισμένες ιδέες να μην ευοδώθηκαν (θα επανέλθω με λεπτομέρειες στην υλοποίηση της ιδέας της για το «Αργολικό Forum για την επιχειρηματικότητα), αλλά παραμένουν ενεργές αναμένοντας καλύτερες συνθήκες υλοποίησής τους. Έτσι κι αλλιώς, μας χαροποιεί το γεγονός ότι ιδέες όπως το «Job Center» παράγουν ήδη σημαντικά αποτελέσματα και μας χαροποιεί διπλά να γνωρίζουμε πως άξιοι συντοπίτες μας, όπως η Ελισάβετ Γεωργίου, συμμετέχουν σ’ αυτά. Εξάλλου, οι επιτυχημένες πορείες των ιδεών στηρίζονται στις φωτισμένες προσωπικότητες που τις σκέφτονται και τις υλοποιούν.