Γράφει ο Χρήστος Πιτερός,
αρχαιολόγος,
πρώην μέλος του Ιδρύματος Ι. Καποδίστρια
και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό «Ναυπλία Πρωτεύουσα»
με υποψήφιο Δήμαρχο τον Τάσο Σαλεσιώτη
Οι δημοτικές και λοιπές εκλογές θα γίνουν μετά από τέσσερις μέρες. Ο ανταγωνισμός των αντιπάλων και κυρίως όσων βλέπουν να τρέμει το χώμα κάτω από τα πόδια τους φτάνει στα άκρα, επιστρατεύοντας κάθε μέσο, με κύριο στόχο την εξουσία, εφαρμόζοντας την τακτική ότι « ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Επιστρατεύονται μικροπολιτικές και παλαιοκομματικές πρακτικές συγκεντρώνοντας πλήθος υποψηφίων με βασικό κριτήριο την «άγρα» ψήφων, που κατανέμονται με κριτήριο τις συγγένειες, τα σόγια και τις γνωστές με την αρνητική έννοια φάρες, χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια και τάζοντας ως την τελευταία στιγμή «λαγούς με πετραχήλια…», δρόμους, «ποτάμια και γεφύρια», συνήθως μερικά κιλά άσφαλτο για να κλείσουν τις λακκούβες των δρόμων ή ασφαλτοστρώνοντας ένα κομμάτι αγροτικού δρόμου με αντάλλαγμα την ψήφο, αλλά και άλλες… εξυπηρετήσεις μετά τις εκλογές. Ακόμα μοιράζονται χρήματα τον τελευταίο μήνα σε αθλητικές ομάδες και συλλόγους και τάζονται καρέκλες μετά τις εκλογές.
Αλλά όπου τα πράγματα λόγω της εδώ και χρόνια εγκατάλειψης είναι ακραία και κραυγαλέα και οι κάτοικοι είναι αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι και τα πράγματα δεν «μπαλώνονται», ούτε δικαιολογούνται, όπως έλλειψη πόσιμου (!) νερού σε σημαντικά διαμερίσματα και οικισμούς, Άγιος Αντώνιος, Κάντια, Ίρια κ.λ.π. εκτός των άλλων και τουριστικές περιοχές, οι υπεύθυνοι έχοντας συνηθίσει να αποκρύπτουν τις ευθύνες, χωρίς να ζητούν συγγνώμη, δεν απελπίζονται ούτε το βάζουν κάτω! Επιστρατεύονται οι παλιές μικροπολιτικές και ενεργοποιείται το «προεκλογικό θαύμα», βοηθούντος και «του Αγίου Αντωνίου»…
Μόλις πέντε ημέρες πριν τις εκλογές και μετά από επτά χρόνια (!) επιστρατεύθηκε σκαπτικό μηχάνημα και ανοίγεται μικρή αύλακα για την τοποθέτηση μικρής πλαστικής σωλήνας διαμέτρου έξι εκατοστών (Φ 60), ώστε μετά …τις εκλογές να μεταφερθεί λίγο πόσιμο νερό για τους κατοίκους του Αγίου Αντωνίου, που θα επαρκεί για μία βρύση για κάθε σπίτι, τον εικοστό πρώτο αιώνα, όπως γινόταν στις εποχές του 1950 – 1960.
Παράλληλα κατηγορούν την προηγούμενη δημοτική αρχή που τοποθέτησε στο παρελθόν πλαστική σωλήνα μεγαλύτερης διατομής από τη δική τους, για ύδρευση άλλου διαμερίσματος.
Η κατάσταση είναι για γέλια και … κλάματα σε μία υποτιθέμενη ευρωπαϊκή χώρα, η οποία με την εφαρμογή της χρόνιας αναξιοκρατίας στην κεντρική πολιτική σκηνή χρεοκόπησε για λόγους μικροπολιτικής.
Εδώ μπορείτε «να οργίζεσθε ή να γελάτε όσο θέλετε χωρίς να αμαρτάνετε».
Όσοι τυχόν ενοχλούνται από τα παραπάνω, δεν παραδέχονται τα σφάλματά τους, αποφεύγοντας για χρόνια να κάνουν ανοιχτό διάλογο με τους κατοίκους κάθε περιοχής και δεν ζητούν συγγνώμη, δεν μπορούν να εγγυηθούν το κοινόν συμφέρον των πολιτών και του Δήμου.
Η απλή αναλογική και οι νέες αρμοδιότητες που καθορίζει ο νέος νόμος για την τοπική αυτοδιοίκηση βάζει τέλος στις μικροπολιτικές τακτικές της εκάστοτε δημοτικής αρχής. Οι πολίτες μπαίνουν υποχρεωτικά στο κέντρο της τοπικής αυτοδιοίκησης και μπορούν να διεκδικούν κατά περιοχές τα δικαιώματά τους στα αρμόδια τοπικά συμβούλια με προβλεπόμενους προϋπολογισμούς.
Μόνο η αξιοκρατική επιλογή από τους πολίτες των δημοτικών συμβούλων και λοιπών συμβουλίων μπορούν να τους διασφαλίσει τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Οι εκάστοτε κατά καιρούς «αυτόκλητοι σωτήρες» πάντα ήθελαν αλλά…δεν μπορούσαν, διότι αποφάσιζαν πάντα από την αρχή ως το τέλος του χρόνου για φιέστες και … «πανηγύρια». Όλα αυτά είναι καιρός να τελειώνουν και όλα εξαρτώνται από την ψήφο και την αξιοκρατική επιλογή των πολιτών.
Στα αρχαία χρόνια όταν λειτουργούσε η δημοκρατία στην Αθήνα στο αρχαίο θέατρο όπου παίζονταν οι κωμωδίες του Αριστοφάνη λέγονταν δημόσια ενώπιον των πολιτών και των αρχόντων οι «πικρές» αλήθειες και ασκούνταν αυστηρή δημόσια κριτική κατά των κυβερνώντων, οι οποίοι ήταν αναγκασμένοι να διορθωθούν, από την κατακραυγή κατά των πολιτικών.
Ο μεγάλος θεατρικός μελετητής και σκηνοθέτης των κωμωδιών του Αριστοφάνη στην Επίδαυρο Αλέξης Σολομός έχει εδώ και χρόνια επισημάνει, πως όσοι ασχολούνται με την πολιτική και την αυτοδιοίκηση πρέπει να μελετήσουν τα πολιτικά ποιητικά κείμενα των κωμωδιών του Αριστοφάνη.
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε χωρίς παράλειψη, και τον «Επιτάφιο» του Περικλή, τον οποίο όλοι διδαχθήκαμε στην Μέση Εκπαίδευση, αλλά πολλοί από τους εκλεγμένους άρχοντες δεν τον ξαναδιάβασαν και θυμούνται απλώς τον τίτλο. Η πόλη ανήκει στους πολίτες και η επιλογή με αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια των εκπροσώπων είναι η καλύτερη προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, στην πόλη και το Δήμο και στις νέες γενιές που ακολουθούν μέσα σε δύσκολες συνθήκες. Οι πολίτες με τις επιλογές τους κρατούν την τύχη του Δήμου στα χέρια τους.
Χρήστος Πιτερός
