Γράφει ο Κώστας Ψύχος,
υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Άργους – Μυκηνών
με το συνδυασμό “Νέα Αρχή” (υποψ. δήμαρχος Γιώργος Πανοβράκος)
Είναι δυνατόν να έχουν κάτι κοινό, φτωχογειτονιές του Νότου με μητροπόλεις του Βορρά;
Tι υπάρχει που συνδέει το Πόρτο Αλλέγκρε της Βραζιλίας, και εκατοντάδες άλλες πόλεις στη Ν. Αμερική, με τη Σεβίλλη και την Κόρδοβα της Ισπανίας, το Σαιν-Ντενί της Γαλλίας, το Δήμο του Χάρροου του Λονδίνου της Βρεττανίας, και με δεκάδες άλλες πόλεις στην Ιταλία και Γερμανία;
Που το αναγνώρισε ο ΟΗΕ μεταξύ των 40 σπουδαιότερων καινοτομιών για τις πόλεις;
Που το προέκρινε η Παγκόσμια Τράπεζα ως εργαλείο χρηστής διακυβέρνησης ;
Που τα κοινωνικά κινήματα σε όλο το κόσμο, το επιδιώκουν ενεργά ως μηχανισμό εκδημοκρατισμού της διοίκησης μεγάλων και μικρών αστικών κέντρων, που επιτρέπει μεγαλύτερη διαφάνεια και δικαιότερη διαχείριση του δημόσιου χρήματος. Υπάρχει τρόπος, διαδικασία, που να μετέχουν άμεσα οι Δημότες στη διαμόρφωση, στις συζητήσεις και στις αποφάσεις του δημοτικού ή κοινοτικού προυπολογισμού;
Για φανταστείτε, στη πόλη μας, απλοί κάτοικοι να συναντώνται τακτικά, χωρίς κανένα άλλο προαπαιτούμενο εκλογής ή επιλογής, και να αποφασίζουν άμεσα για ζητήματα διαχείρισης, όπως τι και πως θα δαπανηθεί για παιδικές χαρές, για σχολεία,για εκπαίδευση ενηλίκων, για ένταξη μεταναστών ή μειονοτήτων, για στέγαση, για καθαριότητα, για συγκοινωνίες, για κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές.
Οι κάτοικοι των παραπάνω πόλεων, δεν το φαντάζονται. Το εξασκούν.
Στο Πόρτο Αλλέγκρε που πρωτοεφαρμόστηκε πριν από 20 σχεδόν χρόνια,
α) οδήγησε στην ανατροπή της μέχρι τότε πολιτικής επενδύσεων σε δράσεις επωφελείς για τους φτωχούς,
β) πολλαπλασιάστηκαν οι σύνδεσμοι κατοίκων, αυξήθηκε κατακόρυφα η συμμετοχή σε αυτούς, οι σχέσεις γειτονιάς έγιναν σχέσεις αλληλεγγύης και συμβίωσης,
γ) διευρύνθηκε η πολιτική εκπροσώπηση με τη συμμετοχή συνήθως αποκλεισμένων ομάδων του πληθυσμού,
δ) μειώθηκε το πατρονάρισμα και η διαφθορά, έγινε αποτελεσματικότερος ο διαχειριστικός έλεγχος,
ε) αφαιρέθηκαν γραφειοκρατικές δυσλειτουργίες, αναπτύχθηκε η κατανόηση από το ευρύ κοινό των λειτουργιών της δημοτικής αρχής,
στ) γεννήθηκε μια νέα αντίληψη για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία που τροποποίησε τη σχέση των ψηφοφόρων με τους τοπικούς άρχοντες σε σχέση πολιτών με τους εκλεγμένους εκπροσώπους τους,
ζ) από φορολογούμενοι και ψηφοφόροι αυτοί τώρα έγιναν πολίτες και νοιώθουν σαν ένα κομμάτι του Δήμου.
Ο Συμμετοχικός Προϋπολογισμός ενισχύει τη Δημοκρατία, εισάγοντας την ενεργό συμμετοχή των πολιτών με εφικτή, απολύτως συγκεκριμένη και αποτελεσματική πρακτική. Πιστεύουμε ότι θα οδηγήσει σε λιγότερη ανισότητα και κοινωνική αδικία.
Οι προκλήσεις δεν είναι μικρές. Δεν είναι λίγο να ζητάς το μοίρασμα της εξουσίας μεταξύ των εκλεγμένων και αυτών που τους εκλέγουν. Δεν είναι λίγο να ζητάς το μοίρασμα της πληροφόρησης μεταξύ των “ειδικών” και των “λαϊκών”. Δεν είναι λίγο να ζητάς τη δημόσια συμμετοχή όλων των κοινωνικών ομάδων. Δεν είναι λίγο να ζητάς την αλλαγή της διοικητικής κουλτούρας.
Η “ΝΕΑ ΑΡΧΗ” μαζί με όλους αυτούς που την απαρτίζουν, έχει στο πρόγραμμά της την εφαρμογή του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού για να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε τους στόχους μας για την ύπαρξη ενός Δήμου ανοικτού, δίκαιου, δημοκρατικού και οικολογικού.
