Μύθοι ανάπλασης (γράφει ο Νίκος Κωστόπουλος)

του Νίκου Κωστόπουλου,
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Άργους – Μυκηνών
με το συνδυασμό «Νέα Αρχή» (υποψ. δήμαρχος: Γιώργος Πανοβράκος)

Το κονδύλι για την ανάπλαση υπήρχε στην περιφέρεια χρόνια τώρα και ήταν στη διάθεση και των προηγούμενων δημοτικών αρχών. Απλώς έπρεπε να κάνουν τις μελέτες και να τις καταθέσουν στο ΕΣΠΑ για έγκριση. Η ευθύνη των παλαιότερων δημοτικών αρχών είναι ότι δεν έκαναν μελέτες για να προχωρήσουν το έργο. Αν το έκαναν ίσως να είχαμε μια λογική ανάπλαση.

Ας δούμε το Άργος προ και μετά ανάπλασης:

Λαϊκή αγορά πριν

Μια τεράστια λαϊκή αγορά σε αρμονία με τον περιβάλλοντα χώρο (Νεοκλασική Αγορά, Στρατώνες Καποδίστρια) που, με τις ημέρες λειτουργίας της συντηρούσε όλα τα μαγαζιά της οδού Μπελίνου. Επίσης τις υπόλοιπες ημέρες εξυπηρετούσε ως χώρος στάθμευσης εκατοντάδων θέσεων στο κέντρο της πόλης.

Λαϊκή αγορά μετά 

Περιορισμός του υπαίθριου εμπορίου μαρασμός και κλείσιμο των καταστημάτων της οδού Μπελίνου. Ομπρέλες «απείρου κάλλους», τσιμεντοποίηση, χωμάτινοι όγκοι και ένα σιντριβάνι στο πουθενά (το διαφημίσαμε σαν να ήταν η Fontana di Trevi) για να τραβούν φωτογραφίες τα drones. Και όλα αυτά εντελώς ανακόλουθα με τα περιβάλλοντα νεοκλασικά κτίρια σε βαθμό ιστορικής προσβολής. Η κακοποίηση της λαϊκής αγοράς διόγκωσε το πρόβλημα της στάθμευσης και δεν έγινε χώρος μάζωξης των νέων όπως κόμπαζαν κάποιοι.

Θα μπορούσε:

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες (μελέτη περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων, μετρήσεις και αρχαιολογική επίβλεψη) να κατασκευαστεί ένα καθολικό σκέπαστρο σε αρμονία πάντα με την ιστορικότητα του χώρου. Με αυτό τον τρόπο θα είχαμε μια υπερσύγχρονη λαϊκή αγορά προστατευμένη από καιρικά φαινόμενα, ένα έτοιμο εκθεσιακό κέντρο (με μικρές παρεμβάσεις κάθε φορά), ένα καθαρό και οργανωμένο πάρκινγκ τριακοσίων και πλέον θέσεων στην καρδιά της πόλης (και όχι χωμάτινο, τετρακόσια μέτρα μακριά και αναγκαία σήμανση για να το βρεις), με φτηνό αντίτιμο αν θέλετε (π.χ. ένα ευρώ, απεριόριστης διάρκειας) και έναν τεράστιο χώρο εκδηλώσεων παντός καιρού. (Επιδείξεις auto, moto, κ.λ.π. έως συναυλίες του Γαϊτάνου και της Γλυκερίας).

Πλατεία Αγίου Πέτρου πριν

Το άλσος του πάρκου που δημιουργήθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα με το Καζινό ήταν ένας πνεύμονας πρασίνου και φυσικής δροσιάς. Τα πανύψηλα πεύκα κάλυπταν την ασχήμια των πολυκατοικιών. Οι πανύψηλοι φοίνικες, οι νεραντζιές και οι περίτεχνοι μαντεμένιοι φανοστάτες φτιαγμένοι στο χέρι έδιναν έναν τόνο παλαιότητας.

Πλατεία Αγίου Πέτρου μετά

Ξεριζώθηκαν όλα τα δέντρα και αντικαταστάθηκαν με ελιές (εντελώς άτοπο). Ξεπροβάλλοντας στην Κορίνθου βλέπεις τις γυμνές πολυκατοικίες. Οι ψαρόλαμπες χωρίς ταυτότητα, δεν έχουν κάτι να μας πουν. Δεν υπάρχει χώρος φυσικής δροσιάς, δεν υπάρχει ο βαρύς ίσκιος των δέντρων μας. Η λιμνούλα είναι ένας εντελώς άχρηστος και μη λειτουργικός χώρος. Ούτε να την περπατήσεις μπορείς, ούτε μπάνιο μπορείς να κάνεις για να δροσιστείς το καλοκαίρι. Ο μοναδικός λόγος της ύπαρξής της είναι για να δικαιολογήσει το γεφύρι (προφητική ταινία ο Μαυρογιαλούρος). Όσο για το κόστος συντήρησης το νιώσαμε όλοι μας. Επίσης το αυθαίρετο κόψιμο τμήματος της Δαναού χωρίς μελέτη, προκάλεσε κυκλοφοριακό χάος.

Θα μπορούσε:

Να γίνει συντήρηση και εκσυγχρονισμός του άλσους (με δημιουργία κήπων ίσως), πάντα σύμφωνα με τις υποδείξεις ειδικών επιστημονικών μελετών και σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες (για να μην ξαναβάλουμε απαγορευτικό στα ΑμΕΑ, ομολογουμένως παγκόσμια αποκλειστικότητα). Η Δαναού να γίνει δρόμος ελεγχόμενης κυκλοφορίας (π.χ. να κλείνει τις αργίες και τις νυχτερινές ώρες). Να δημιουργηθούν μικρές θεματικές διαδρομές με την αρχαία ιστορία της πόλης και τερματισμό στο μουσείο.

Βέβαια αν το θέμα της ανάπλασης τίθετο σε δημοσία διαβούλευση όπως γίνεται σε δήμους που λειτουργούν δημοκρατικά και με ενδιαφέρον για τον πολίτη, οι ιδέες θα ήταν περισσότερες και πλουσιότερες.

Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι τίποτα δεν έγινε όπως έπρεπε. Πέραν της πρώτης τεχνικής μελέτης η οποία ήταν άσχετη με την ιστορική φυσιογνωμία της πόλης μας, καμία άλλη μελέτη δεν έγινε, κανένας κανόνας δεν τηρήθηκε και σε αυτό έχουν τεράστια ευθύνη όλοι οι εποπτεύοντες φορείς.

Πρέπει γρήγορα να αφήσουμε τους μύθους και τα παραμύθια, να επανέλθουμε γρήγορα στην πραγματικότητα και όλοι μαζί να παρέμβουμε δυναμικά στην καθημερινότητα της πόλης μας και του δήμου μας.