Σχολικός εκφοβισμός. Τι να κάνω; Τίποτα μόνος(-η) σου!
Η δράση κατά του σχολικού εκφοβισμού και της βίας δεν συμβαδίζει με τη μοναξιά, αλλά με τη συλλογική και δημόσια δράση. Δεν σωπαίνουμε, μιλάμε! Δεν κρυβόμαστε, αντιδρούμε! Ζητάμε αμέσως μόλις αντιληφθούμε ενδείξεις σχολικού εκφοβισμού ή/και βίας τη συνδρομή των προσώπων που μπορούν να βοηθήσουν πριν το πρόβλημα γίνει ανεξέλεγκτο: τους εκπαιδευτικούς του σχολείου μας, τους ανθρώπους των ΚΕΣΥ, την Επιμελήτρια Ανηλίκων της περιοχής μας, την Εισαγγελία ανηλίκων. Τους μεταφέρουμε πληροφορίες για ενδοοικογενειακή βία, κακομεταχείριση ανηλίκου κάθε μορφής (σωματική, σεξουαλική, στέρηση τροφής, κλπ). Δημιουργούμε ένα πλαίσιο βοήθειας και ένα δίχτυ ασφαλείας για τα παιδιά που κακοποιούνται μέσα και έξω από το σχολείο.
«Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της θυματοποίησης και της παραβατικότητας των ανηλίκων από τη σκοπιά της Εκπαίδευσης και της Δικαιοσύνης» ήταν το θέμα γύρω από το οποίο ακούστηκαν απόψεις και συγκεκριμένα παραδείγματα κατά τη διάρκεια αυτής της σημαντικής 1ης Συνάντησης Δικαιοσύνης και Εκπαίδευσης στην οποία συμμετείχαν δεκάδες στελέχη εκπαίδευσης από την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Μίλησαν με την οπτική της εκπαίδευσης o απερχόμενος Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης κ. Παναγιώτης Πετρόπουλος, ο νέος ΠΔΕ κ. Δ. Οικονομόπουλος και ο Δ/ντής Εκπ/σης Μεσσηνίας κ. Γεώργιος Σταματόπουλος. Με την οπτική της Δικαιοσύνης χαιρέτησε η κ. Βασιλική Ταφύλη, Εφέτης, αν. Πρόεδρος Εταιρείας Προστασίας Ανηλίκων και μίλησαν η κ. Σοφία Γκουγκουλιάνα, Εισαγγελέας Πρωτοδικών Καλαμάτας, ο κ. Περικλης Ξηρογιάννης, Δικηγόρος, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας και η κ. Αγγελική Ρουμελιώτου, Επιμελήτρια Ανηλίκων, Κοινωνική Λειτουργός. Οι εισηγήσεις εκτός από τα χαρακτηριστικά του θύτη και του θύματος σε μια κατάσταση εκφοβισμού και βίας, επικέντρωσαν το ενδιαφέρον στους φορείς με τους οποίους θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία ώστε να προλαμβάνονται τα φαινόμενα αυτά ή, στην αντίθετη περίπτωση, να υπάρχει άμεση αντιμετώπιση. Η οικογένεια και το σχολείο είναι φυσικά οι σημαντικότεροι φορείς που πρέπει να συνεργάζονται μεταξύ τους και με τους δικαστικούς λειτουργούς. Η συνεχής και έγκυρη ενημέρωση αποτελεί δε τον βασικότερο μηχανισμό πρόληψης : συνεχής ενημέρωση των παιδιών για να είναι «υποψιασμένα» σχετικά με πρόσωπα και πρα΄γματα. Συνεχής ενημέρωση επίσης γονιών και εκπαιδευτικών. Από την άποψη αυτή ο κ. Π. Πετρόπουλος έδωσε συγκεκριμένα παραδείγματα από το χώρο της εκπαίδευσης υπογραμμίζοντας την σημασία της άμεσης ενημέρωσης και αντιμετώπισης.
Παρ’ ότι οι στατιστικές τοποθετούν τη χώρα μας στην τέταρτη θέση συχνότητας κρουσμάτων σχολικού εκφοβισμού στην Ευρώπη (Δ. Οικονομόπουλος), εντούτοις, στην Ελλάδα έχουν γίνει ήδη αρκετά βήματα και δράσεις για την δραστηριοποίηση νέων και ενηλίκων σχετικά με το παραπάνω πρόβλημα. Μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης άρχισε πριν καιρό στα Μ.Μ.Ε.και συνεχίζεται με πολλές άλλες μορφές προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν εκπαιδευτικοί, γονείς και οι τοπικές κοινωνίες στο σύνολό τους, στα θέματα του σχολικού εκφοβισμού, της βίας και της κακοποίησης των παιδιών. Όμως η συνάντηση της Δικαιοσύνης με την Εκπαιδευτική κοινότητα αποτελεί μια πρώτη πολλά υποσχόμενη και αισιόδοξη πράξη στον αγώνα κατά των φαινομένων αυτών. Η 1η Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Καλαμάτα τη Δευτέρα 8-4-2019, άνοιξε ένα χώρο επικοινωνίας που δημιουργεί μια νέα δυναμική, ιδιαίτερα σήμερα όπου διαπιστώνεται μια ποιοτική εξέλιξη της βίας μέσω των εικόνων, των συμβολισμών και των μηνυμάτων που διαχέονται από το διαδίκτυο. Θα πραγματοποιηθούν ανάλογες συναντήσεις σε όλες τις Περιφερειακές Ενότητες ώστε να ευαισθητοποιηθούν όλο και περισσότεροι πολίτες στα ζητήματα αυτά και ιδιαίτερα οι εκπαιδευτικοί που βρίσκονται αντιμέτωποι με τέτοια φαινόμενα. Η αγάπη για τα παιδιά είναι το πρώτο και σπουδαιότερο ανάχωμα σε κάθε μορφή εκφοβισμού και βίας. Η διαμόρφωση και ενίσχυση ενός δικτύου υποστήριξης, όπως σημείωσε η κ. Ρουμελιώτη είναι ένας δεύτερος σημαντικός μηχανισμός που πρέπει να μας απασχολήσει.
Συνοψίζοντας θα επαναλάβουμε τα λόγια της κ. Σ. Γκουγκουλιάνα (Εισαγγελέας Πρωτοδικών Καλαμάτας) που κάλεσε τους εκπαιδευτικούς, αλλά και όλους τους πολίτες να κινητοποιηθούν κατά της σχολικής βίας, κατά της βίας γενικότερα, λέγοντας: «Εκείνο που ενδιαφέρει τελικά είναι αυτό που θα προσφέρουμε στον Άλλο. Τη διαφορά δεν την κάνουν τόσο οι δομές και οι μηχανισμοί όσοι οι άνθρωποι που αγαπούν». Η έκφραση αυτής της αγάπης και του σεβασμού για τον άλλο είναι πράγματι το ανάχωμα σε κάθε βία και η ίδια η εκπαίδευση δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο εκτός από έκφραση αγάπης για το παιδί.
Γ. Κόνδης
