του Δημήτρη Πειρούνη, δικηγόρου,
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Άργους – Μυκηνών
με το συνδυασμό “Δυνατή πόλη ξανά” του Τάσσου Χειβιδόπουλου
Οι κατωτέρω τοποθετήσεις δεν αποτελούν δόγμα, αποτελούν όμως υλικό για να προχωρήσει η συζήτηση για την πόλη και τον Δήμο μας.
Εν περιλήψει μέρος των προτάσεων μου:
Α- Μεταφορά στο εμβληματικό κτίριο της Δημοτικής Νεοκλασικής Αγοράς της έδρας του Δημαρχιακού Μεγάρου του Δήμου Άργους Μυκηνών καθώς και κομβικών υπηρεσιών του Δήμου, ωστε να γειτνιάζουν άμεσα με την λαϊκή αγορά όταν λειτουργεί, προς πολλαπλή εξυπηρέτηση των δημοτών (και ενίσχυση της αγοραστικής κίνησης της λαϊκής) και με χώρους στάθμευσης για άμεση πρόσβαση του όταν δεν λειτουργεί, με σκοπό την διευκόλυνση πρόσβασης (βλ. χάρτη 01 σημεία Α, Β και Γ και φωτογραφίες 1,2,3).
Β- Δημιουργία πρόσθετου χώρου στάθμευσης στο νοτιοανατολικό τμήμα της πλατείας της λαϊκής αγοράς (το οποίο δεν έχει καμία λειτουργική χρησιμότητα σήμερα) προς διευκόλυνση των δημοτών και επισκεπτών της πόλης (βλ. χάρτη 01 σημείο Γ).
Γ- Εποπτεία και ρύθμιση της καθημερινής λειτουργίας της λαϊκής αγοράς από την δημοτική αρχή και παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, τόσο προς τους παραγωγούς πωλητές, όσο και προς τους επισκέπτες αγοραστές, ώστε η αναμορφωμένη και αναβαθμισμένη στην λειτουργία της λαϊκή αγορά, να αποτελέσει μοχλό οικονομικής ανάπτυξης ολόκληρης της πόλης, προσελκύοντας ξανά κόσμο από την ύπαιθρο της Αργολίδας, τα χωριά του Άργους.
Δ- Διάνοιξη της οδού Δαναού από την οδό Καποδιστρίου μέχρι την οδό Κορίνθου για να απελευθερωθεί η ροή και πρόσβαση της κυκλοφορίας των οχημάτων προς την οδό Κορίνθου και την Λαϊκή Αγορά, από το αποκλεισμένο σήμερα νότιο τμήμα της πόλης (με γκρέμισμα “καμπόσιου γεφυριού” (βλ. χάρτη 02 σημείο Χ).
Ε- Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η επόμενη δημοτική αρχή θα κληθεί να διαχειρισθεί την επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση του 1821. Αποτελεί εκδήλωση ύψιστης υποκρισίας η περιφορά της φουστανέλλας, του ζιπουνιού και του σπαθιού του Τσώκρη στις τελετές και παρελάσεις, όταν αφήνεται να καταρρέει όχι μόνο το εξαιρετικής αρχιτεκτονικής σπίτι του αλλά και το σύνολο της επαναστατικής κληρονομιάς της πόλης του Άργους. Οφείλουμε να προχωρήσουμε στην επανασύνδεση της πόλης μας με το Άργος της επανάστασης, με ανάδειξη των ιστορικών κτιρίων μας και των τοπόσημων του ιστορικού παρελθόντος μας, με διεκδίκηση χρημάτων όχι μόνο για την τουριστική προβολή τους αλλά και την συντήρηση τους, με την δημιουργία ιστορικών διαδρομών μέσα στην πόλη. Τα 200 χρόνια από την επανάσταση είναι ευκαιρία για επενδύσεις, αναστήλωσης των ιστορικών κτιρίων του Άργους, προβολής μας διαμέσου του ιστορικού παρελθόντος μας αλλά και ευκαιρία για εμπορική ανάκαμψη και αναγέννηση της πόλης.
Αναλυτικότερα:
Α- Μεταφορά στο εμβληματικό κτίριο της Δημοτικής Νεοκλασικής Αγοράς της έδρας του Δημαρχιακού Μεγάρου.
– Τί υφίσταται σήμερα:
Στο κτίριο στην οδό Καποδιστρίου (βλέπε χάρτη 01, σημείο Β), το οποίο εκμισθώνεται ως Δημαρχιακό Μέγαρο περίπου 6.000 ευρώ ανά μήνα, στεγάζονται διάφορες διοικητικές υπηρεσίες του Δήμου. Το κτίριο αυτό καθεαυτό δεν έχει καμία ιδιαίτερη θέση, ιστορική ή λειτουργική, π.χ. πάρκινγκ εξυπηρετήσεως για τους πολίτες που το επισκέπτονται, και ο αντίκτυπος του (η πρόσθετη επίδραση-επιρροή του) στην γενικότερη λειτουργία της πόλης είναι από μηδέν έως εντελώς αδιάφορος (*βλ. σημ.01 επιπλέον παρατηρήσεις).
– Τί προτείνεται:
Η μεταφορά του Δημαρχείου στο κτίριο της Νεοκλασικής Δημοτικής Αγοράς (βλέπε χάρτη 01, σημείο Α).
Η Νεοκλασική Δημοτική Αγορά είναι ένα εμβληματικό κτίριο (* βλ. σημ.02), το οποίο σε συνδυασμό με τον ανοιχτό χώρο της πλατείας έμπροσθεν του, προκαλεί δέος στον επισκέπτη, τον οποίο εντυπωσιάζει με το μέγεθος του και τη συμμετρία του. Η μία μακρά πλευρά του βλέπει προς την υπαίθρια λαϊκή αγορά και τους Στρατώνες του Καποδίστρια, η άλλη στην οδό Δημητρίου Τσώκρη.
Κτίστηκε το 1889 επί Δημαρχίας του γιατρού Σπήλιου Καλμούχου. Πρόκειται για ένα μεγάλο και συμμετρικό ισόγειο κτιριακό συγκρότημα σε χώρο εμβαδού περίπου 1650 τ.μ..
Από την ανέγερσή της μέχρι σήμερα, λειτουργεί ως αγορά και στεγάζει 24 καταστήματα τα οποία διαχειρίζεται ο Δήμος Άργους- Μυκηνών. Έξι σε κάθε τεταρτημόριο.
Η μεταφορά του Δημαρχείου σε αυτό το κτίριο θα προσανατολίσει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η πόλη, προς ένα Εμπορικό, Αγροτικά Παραγωγικό, Τουριστικό Άργος, με την Επαναστατική του Κληρονομιά στο προσκήνιο, για τον Δημότη, τον Πολίτη, τον Επισκέπτη, τον Τουρίστα της πόλης.
Οι συνέργειες των υπηρεσιών του Δημαρχείου του Δήμου, με τις στρατώνες του Καποδίστρια (νοτίως απέναντι), με το Βυζαντινό Μουσείο που στεγάζεται εκεί και με μια αναμορφωμένη και αναβαθμισμένη στην λειτουργία της λαϊκή αγορά με ενισχυμένους χώρους στάθμευσης (βλέπε κατωτέρω) θα αλλάξουν άμεσα και ανεπίστρεπτα την αντίληψη του χρήστη για την πόλη και την λειτουργία της, τόσο των ξένων επισκεπτών αλλά και των κατοίκων.
Οι προοπτικές του Δημαρχειακού Μεγάρου σε αυτόν τον χώρο δεν έχουν καμία σχέση με τις προοπτικές του οπουδήποτε αλλού.
Η μεταφορά της έδρας του Δήμου στο Νεοκλασικό της λαϊκής αποτελεί ιδανική λύση:
• για να επανασυνδεθεί η πόλη με το εμπορικό Άργος και με τα χωριά και τους κατοίκους τους, που το περιβάλλουν, τόσο ως παραγωγοί που διαθέτουν τα προϊόντα τους, όσο και ως επισκέπτες αγοραστές.
• για να διευκολυνθεί η άμεση εποπτεία και ρύθμιση της καθημερινής λειτουργίας της λαϊκής αγοράς από την δημοτική αρχή, ώστε να αποτελέσει το τουριστικό σαλόνι και τον κινητήριο μοχλό οικονομικής ανάπτυξης της πόλης.
• για να σωθεί το κτίριο, το οποίο από διατηρητέο κινδυνεύει να μετατραπεί σε κατεδαφιστέο (*βλ. σημ.03, “η σημερινή εγκατάλειψη της Νεοκλασικής Δημοτικής Αγοράς Άργους”).
– Με την μεταφορά του στην Νεοκλασική Δημοτική Αγορά το Δημαρχιακό Μέγαρο θα αποκτήσει μια άλλη προοπτική, όχι μόνο περισσότερο χρηστική και με πολλαπλάσιες προοπτικές, αλλά και ιδιαίτερα συμβολική. Θα αποκτήσει μια πολιτική διάσταση την οποία ουδέποτε ως τώρα είχε.
Η αμεσότητα της σχέσης των δημοτών και επισκεπτών με την λαϊκή αγορά θα μετατραπεί και σε αμεσότητα με την σχέση τους με την Δημοτική Αρχή.
Ο φυσικός χώρος συγκέντρωσης του καθημερινού κόσμου θα περιβληθεί της αίγλης και των λειτουργιών (της λειτουργικότητας) του εγγύτατα κειμένου Δημαρχιακού Μεγάρου, όπου θα λειτουργούν οι μηχανισμοί λήψης και εκτέλεσης των αποφάσεων αυτών των ίδιων των αιρετών εκπροσώπων των πολιτών.
Υ.Γ. Όπως έχει προβλεφθεί σε σχετικές μελέτες και προτάσεις από τον εξαιρετικό δκηγόρο Βασίλειο Δωροβίνη ενδεχομένως μελλοντικά να καταστεί δυνατή η ανέγερσή χώρου διοικητηρίου της πόλης με την αναστήλωση της βόρειας πτέρυγας των Στρατώνων του Καποδίστρια, (βλέπε χάρτη 01, σημείο Δ). Ο χώρος αυτός θα ήταν επίσης καταλληλότατος για έδρα του Δήμου.
Β- Δημιουργία πρόσθετου χώρου στάθμευσης στο νοτιοανατολικό τμήμα της πλατείας της λαϊκής αγοράς προς διευκόλυνση των δημοτών και επισκεπτών της πόλης (βλέπε χάρτη 01, σημείο Γ) ώστε να αναστραφεί η εικόνα ερήμωσης που υπάρχει τώρα.
Η λειτουργικότητα επιβάλλει, όταν κάποιος έχει δοσοληψίες με δημόσιες υπηρεσίες ή συναλλαγές με τράπεζες ή τα καθημερινά του ψώνια (και όχι βόλτες αναψυχής που “συγχωρούν” την περιφερειακή στάθμευση), να υπάρχει άμεσα προσβάσιμος χώρος στάθμευσης που να εξυπηρετεί τους καθημερινούς χρήστες της πόλης, διαφορετικά είτε θα επικρατεί δυσαρέσκεια και δυσανεξία στους δημότες, είτε οι πολίτες θα αποφεύγουν τα προβληματικά αστικά κέντρα μετακινούμενοι αλλού με περισσότερο προσβάσιμες υπηρεσίες (βλέπε π.χ. Ναύπλιο).
Ο προτεινόμενος χώρος (βλέπε χάρτη 01, σημείο Γ) δεν έχει καμία λειτουργική χρησιμότητα σήμερα και άριστα μπορεί να ενισχύσει την προσβασιμότητα της πόλης μετατρεπόμενος σε χώρο στάθμευσης οχημάτων, χωρίς να προκληθεί βλάβη σε οποιονδήποτε. Μπορεί να βελτιώσει άμεσα την καθημερινή ποιότητα ζωής των κατοίκων και την προσβασιμότητα της πόλης από τα γύρω χωριά.
Επισημαίνω ότι όταν πηγαίνεις να «πλασάρεις» ένα προϊόν, ή και μια πόλη ακόμη, πρέπει να το «ντύσεις» για να θέλξει τον πελάτη. Από την εικόνα, από το πόσο προσβάσιμο είναι το σημείο, από την καθαριότητα, από το αν θα είναι βαμμένο, αν δεν θα μυρίζει, αν θα έχει πάρκινγκ, όπως γίνεται σε κάθε κατάστημα. Αν δεν γίνουν αυτά, θα έχουμε αυτήν την εικόνα ερήμωσης που υπάρχει τώρα, ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της εβδομάδας.
Γ- Εποπτεία και ρύθμιση της καθημερινής λειτουργίας της λαϊκής αγοράς από την δημοτική αρχή με σκοπό την παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, τόσο προς τους παραγωγούς πωλητές, όσο και προς τους επισκέπτες αγοραστές, ώστε η αναμορφωμένη και αναβαθμισμένη στην λειτουργία της λαϊκή αγορά, να αποτελέσει μοχλό οικονομικής ανάπτυξης ολόκληρης της πόλης.
Και στην λαϊκή αγορά κομβική είναι η γενική εικόνα που θα αντικρύσει κανείς. Όλα εμπίπτουν στον κανόνα τι προσφέρεις σε ένα προϊόν. Οι υποδομές, το πόσο καθαρό είναι το μέρος, το πόσο προσπελάσιμο είναι, η γενικότερη εικόνα των εγκαταστάσεων των καταστημάτων των παραγωγών- εμπόρων. Όλα παίζουν τον ρόλο τους. Οι προσφερόμενες υπηρεσίες προς τους επισκέπτες αγοραστές αλλά και τους παραγωγούς εμπόρους.
Το πρώτο που πρέπει να κοιτάξει η δημοτική αρχή είναι οι υποδομές. Τι προοπτικές υπάρχουν.
Είναι κοινή η μοίρα και η προοπτική όλων μας εδώ μέσα στην πόλη του Άργους.
Όσοι είμαστε εδώ, δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται παραδίπλα.
Κάποιοι έχουν περισσότερη κίνηση στα μαγαζιά για παράδειγμα, αλλά υπόκεινται στην κοινή μοίρα. Είναι κάτι που μας «αγκαλιάζει» όλους.
Αν θα έρθει κάποιος να επενδύσει πρώτα θα δει σε τι κατάσταση είναι η πόλη, πόσο καθαρή είναι η αγορά, αν έχει πρόσβαση σε πάρκινγκ κ.λ.π., αυτές είναι βασικές προϋποθέσεις. Αν σε μια πόλη θεωρείς ότι σου προσφέρουν πράγματα και υπάρχει προοπτική, σαφέστατα και θα νοικιάσεις και θα επενδύσεις και θα επισκεφτείς για να αγοράσεις τα καθημερινά σου ψώνια.
Δ- Διάνοιξη της οδού Δαναού από την οδό Καποδιστρίου μέχρι την οδό Κορίνθου για να απελευθερωθεί η ροή και πρόσβαση της κυκλοφορίας των οχημάτων προς την οδό Κορίνθου και την Λαϊκή Αγορά, από το αποκλεισμένο σήμερα νότιο τμήμα της πόλης (με γκρέμισμα “καμπόσιου γεφυριού” (βλ. χάρτη 02 σημείο Χ).
Με την δημιουργία του “Γεφυριού του Καμπόσου” επί της οδού Δαναού η πόλη χωρίστηκε σε δύο μέρη, βόρειο και νότιο (βλέπε χάρτη 02).
Με τεράστια πτώση στην εμπορική κίνηση της πόλης, που αποτυπώνεται στα δεκάδες ξενοίκιαστα καταστήματα που έχουν βάλει λουκέτα στην οδό Κορίνθου και στην περιοχή της Λαϊκής Αγοράς στην οδό Μπελίνου και στους πεζοδρόμους του κέντρου, είναι οξύμωρο το ότι η πόλη βιώνει ταυτόχρονα οξυμένα προβλήματα στάθμευσης και κυκλοφοριακής κίνησης.
Εξαιτίας αυτής της «καμπόσιας έμπνευσης», σήμερα βιώνεται ένα διαρκές κυκλοφοριακό κομφούζιο. Για να βρεθεί κάποιος σήμερα στην οδό Κορίνθου, με τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που ισχύουν σήμερα, πρέπει να βρεθεί εκτός Άργους (βλέπε σημείο Φ στο σχετικό χάρτη 02), είτε είναι στην περιοχή της λαϊκής αγοράς, είτε κάπου στο νότιο τμήμα της πόλης (σημειωμένες στο χάρτη με κόκκινα βέλη είναι οι ισχύουσες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, με κίτρινο σημειώνονται αυτές που προτείνω).
Το ίδιο ισχύει έαν κάποιος από το νότιο τμήμα θέλει να προσεγγίσει το χώρο της λαϊκής αγοράς (βλέπε σημείο Υ στο σχετικό χάρτη). Θα πρέπει είτε να ξέρει τα δρομάκια της πόλης, είτε να βγεί εκτός Άργους και περιφερειακά να κατέβει την οδό Κορίνθου πριν κατευθυνθεί δυτικά.
Ε- Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η επόμενη δημοτική αρχή θα κληθεί να διαχειρισθεί την επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση του 1821. Οι δημότες του Δήμου Άργους – Μυκηνών πρέπει να επανασυνδεθούμε με το Άργος της επανάστασης, άλλωστε πρέπει να προετοιμαστούμε για το 2021, την επέτειο των διακοσίων χρόνων από την αρχή της Εθνικής Παλιγγενεσίας μας.
Η προετοιμασία της πόλης αποτελεί ευκαιρία για:
• επενδύσεις στην πόλη
• αναστήλωση των ιστορικών κτιρίων της,
• προβολή της σύγχρονης πόλης και του ιστορικού παρελθόντος της
• την εμπορική ανάκαμψη της.
Αποτελεί εκδήλωση ύψιστης υποκρισίας η περιφορά της φουστανέλλας, του ζιπουνιού και του σπαθιού του Τσώκρη στις τελετές και παρελάσεις, όταν αφήνεται να καταρρέει το εξαιρετικής αρχιτεκτονικής σπίτι του αλλά και το σύνολο της επαναστατικής κληρονομιάς της πόλης του Άργους.
Ιστορική κληρονομιά της πόλης μας αποτελούν τα δεκάδες κτίρια που συνδέονται με την Εθνική Παλιγγενεσία μας και που σώζονται μέχρι σήμερα, ενδεικτικά αναφέρω (βλ. σχετικό άρθρο στα Αργολικά, “Άργος: Παρελθόν δίχως μέλλον; Μέλλον δίχως παρελθόν;” του Βασίλη Κ. Δωροβίνη):
Τους Στρατώνες του Καποδίστρια, το πρώτο Δημαρχείο της πόλης (κτίζεται το 1830-1831 και αποτελεί αρχικά το πρώτο ανώτατο δικαστήριο της χώρας (“Aνέκκλητον”), τα σπίτια της οικογένειας Βλάσση (ή Βλασσόπουλου), στην πλατεία σήμερα Αγ. Αικατερίνης και της οικογένειας Περρούκα (στην οδό Λαμπρυνίδου).
Ο Στρατηγός Δημ. Τσώκρης οικοδομεί περίτεχνο σπίτι το 1827.
Ο Σκώτος φιλέλληνας στρατηγός Τόμας Γκόρντον οικοδομεί δικό του σπίτι στο Άργος (στη σημερινή οδό Γόρδωνος πάροδος της Ζαϊμη) το 1829.
Ο Στρατηγός Δημ. Καλλέργης κτίζει το δικό του σπίτι το 1830, περίλαμπρο και αυτό στο κέντρο της πόλης.
Ο πολιτικός Σπυρίδων Τρικούπης, πατέρας του Χαρίλαου, κτίζει και αυτός σπίτι στο Άργος το 1830 – 31.
Το σπίτι όπου έζησε ο Μακρυγιάννης και άρχισε να γράφει τα απομνημονεύματά του, βρίσκεται, το ερείπιο του, στην οδό Γούναρη απέναντι από το καμπαναριό του Αγιάννη.
Τέλος ας έρθουμε σε ναούς της ίδιας περιόδου. Ο Άγιος Ιωάννης οικοδομήθηκε προς τιμήν του Καποδίστρια το 1829, μετά την Δ’ Εθνοσυνέλευση του Άργους, ο Άγιος Σπυρίδωνας οικοδομήθηκε την ίδια περίοδο με δωρεά του πρέσβη της Ρωσίας κόμητα Βούλγαρη και ο Άγιος Χαράλαμπος, στην αυλή της ιδιοκτησίας Τρικούπη, μαζί με την ανέγερση της οικίας (και γι’ αυτόν είναι άγνωστο αν υπάρχουν τοιχογραφίες). Ο Άγιος Κωνσταντίνος, περίτεχνο τζαμί, λέγεται του 16ου – 17ου αιώνα, υπήρξε το πρώτο στρατιωτικό νοσοκομείο του Άργους επί Καποδίστρια.
Αν σε όλα αυτά συμπεριλάβουμε και το κτίριο του Α΄ Δημοτικού Σχολείου, που εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Καποδίστρια τον Ιούλιο 1831, μόλις δύο μήνες πριν δολοφονηθεί, γίνεται κατανοητό ότι βασικές κτιριακές υποδομές της εποχής της Εθνικής Παλιγγενεσίας σώζονται στο Άργος όσο σε καμία άλλη πόλη της Ελλάδας, με την πλήρη αδιαφορία να περιβάλλει τις περισσότερες από αυτές, ενώ θα μπορούσαν να αποτελέσουν ισάριθμα σημεία έλξης.
Πολλά από τα τότε κτίρια εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, σχηματίζοντας θύλακες αρχιτεκτονικής κληρονομιάς που δεν έχουν να ζηλέψουν από το Ναύπλιο ή την αθηναϊκή Πλάκα.
Όλα τα ανωτέρω καθιστούν όχι απλώς εφικτή αλλά πολλαπλά υποσχόμενη την επανασύνδεση της πόλης μας με το Άργος της επανάστασης. Είναι αυτονόητο ότι, με την κατάλληλη τουριστική προβολή, την ανάδειξη κτιρίων και τοπόσημων του ιστορικού παρελθόντος της και δημιουργία ιστορικών διαδρομών μέσα στην πόλη, τα 200 χρόνια από την επανάσταση είναι ευκαιρία για επενδύσεις στην πόλη, αναστήλωσης των ιστορικών κτιρίων της, προβολής της διαμέσου του ιστορικού παρελθόντος της αλλά και ευκαιρία για την εμπορική ανάκαμψη της.
Χάρτης 1
Χάρτης 2
Φωτογραφία 1
Φωτογραφία 2
Φωτογραφία 3
(*σημ.01: Αν εξαιρέσει κανείς την ροή “αδρεναλίνης” που αισθάνονται ορισμένοι όταν απολαμβάνουν τους χειμάρρους απευθείας αναθέσεων που νοητώς αλλά πολύ πραγματικώς εξέρχονται του Δημαρχιακού Μεγάρου,το οποίο δεν θα έπρεπε να αποκαλείται Δημαρχιακό Μέγαρο αλλά Μέγαρο Απευθείας Αναθέσεων. Η ιστορία δε μεταφοράς του Δημαρχείου στο υφιστάμενο κτίριο περιλαμβάνει αρκετές περιπέτειες, οικονομικές, πολεοδομικές και άλλες (αρκετές για πολυσέλιδο βιβλίο) και πολλές φήμες, καθώς υλοποιήθηκε όταν ακόμη εκκολαπτόταν ο γνωστός κ. Γεώργιος Φώτης ως Γραμματέας του Δήμου (δεν έγινε τελικά γραμματέας). Σημειωτέον ότι κοστίζει αυτήν την στιγμή η εκμίσθωση του περίπου 6-7000 χιλιάδες τον μήνα στον Δήμο Άργους-Μυκηνών.
(*σημ.02: το κτίριο της Νεοκλασικής Δημοτικής Αγοράς.
Αποτελεί ένα από τα ωραιότερα νεοκλασικά κτίσματα της πόλης του Άργους (βλ. φωτογραφίες 1,2,3). Παλιότερα αποτελούσε το εμπορικό κέντρο της πόλης.
Κτίστηκε το 1889 επί Δημαρχίας του γιατρού Σπήλιου Καλμούχου, τα σχέδια εκπόνησε ο αρχιτέκτονας (γεωμέτρης) Πάνος Καραθανασόπουλος. Πρόκειται για ένα μεγάλο και συμμετρικό ισόγειο κτιριακό συγκρότημα με χρήση αγοράς (καταστήματα) σε χώρο εμβαδού περίπου 1650 τ.μ..
Το κτίριο της Αγοράς, το οποίο έχει διατηρήσει την αρχική του μορφή, με εξαίρεση το πηγάδι που υπήρχε στο κέντρο, έχει κηρυχθεί διατηρητέο και σήμερα στους χώρους του στεγάζονται εμπορικά καταστήματα.
Η τυπολογία του ακολουθεί τη σταυροειδή διάρθρωση της τυπολογίας της Αγοράς, ενώ η μορφολογική του δομή είναι νεοκλασική. Απαρτίζεται από τρία τμήματα. Τα δύο ακριανά σκεπάζονται με τετράρριχτη στέγη και το μεσαίο τμήμα με δίρριχτη στέγη. Είναι επίμηκες και χωρίζεται από δύο διαδρόμους κάθετους μεταξύ τους, ένα στενό κι ένα φαρδύτερο, που οδηγούν στις τέσσερεις εξόδους και χωρίζουν το κτίριο σε τέσσερα όμοια τεταρτημόρια.
Μέσω των δύο διαδρόμων, φαρδύτερου και στενόμακρου, μπορείς να περιπλανηθείς στους χώρους της Αγοράς. Οι άκρες του φαρδύτερου διαδρόμου καταλήγουν σε άρτια οικοδομημένες καμάρες που εντυπωσιάζουν, τρεις σε κάθε μακρά πλευρά.
Από την ανέγερσή του μέχρι σήμερα λειτουργεί ως αγορά και στεγάζει 24 καταστήματα τα οποία διαχειρίζεται ο Δήμος Άργους- Μυκηνών. Έξι σε κάθε τεταρτημόριο.
Η μία μακρά πλευρά του βλέπει προς την υπαίθρια λαϊκή αγορά και τους στρατώνες του Καποδίστρια, η άλλη στην οδό Δημητρίου Τσώκρη.
Το κτηριακό συγκρότημα ανήκει ιδιοκτησιακά στον Δήμο, ο οποίος σύμφωνα με τον αρχαιολογικό νόμο υποχρεούται αποκλειστικά να μεριμνά για την άμεση εκτέλεση των εργασιών συντήρησης, στερέωσης ή προστασίας ετοιμόρροπου μνημείου χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, με δική του δαπάνη και με την εποπτεία και τις υποδείξεις της υπηρεσίας του υπουργείου.
Έχει χαρακτηριστεί δύο φορές διατηρητέο, από το ΥΠ.ΠΟ. και το ΥΧΟΠ (Διάταγμα Πλυτά – Τρίτση, 1982). Το 1974, η προοπτική ανέγερσης «Διοικητηρίου» στο χώρο της Δημοτικής Αγοράς κινητοποίησε την Αρχαιολογική Υπηρεσία Ναυπλίου και δεν επιτράπηκε η κατεδάφισή της, την άνοιξη του 1974 κηρύχτηκε μνημείο.
Τον Οκτώβριο του 1988 εγκρίθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων του ΥΠΠΟ η πλήρης μελέτη αποτύπωσης και αναστήλωσης από τον τοπικό αρχιτέκτονα Κώστα Μακρή.
Το 1989 το κτίριο αναστηλώθηκε με την ευθύνη του Αργείου αρχιτέκτονα Κώστα Μακρή και λίγο αργότερα τοποθετήθηκε πάνω από τους διαδρόμους διαφανές στέγαστρο για την προστασία του κτιρίου από τις διαβρώσεις.
Η αγορά ανήκει στα νεώτερα μνημεία και υπεύθυνη για αυτήν είναι η Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Πατρών, του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το γεγονός ότι ως κτίριο ανήκει στα νεώτερα μνημεία δεν σημαίνει ότι είναι «εμπόδιο» αλλά ότι υπόκειται σε κάποιες συγκεκριμένες από την πολιτεία «ρυθμίσεις». Υπάρχει το σχετικό ΦΕΚ που ορίζει τι είδους παρεμβάσεις μπορείς να κάνεις σε ένα νεώτερο μνημείο.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ένα νεώτερο μνημείο θα εγκαταλειφθεί στην τύχη του και πως επειδή είναι «νεώτερο» δεν μπορώ να το αγγίξω. Σημαίνει ότι θα επέμβεις με συγκεκριμένο τρόπο και αυτός ο συγκεκριμένος τρόπος «αγκαλιάζει» όλο το κτίριο.
Αν υπάρχει θέληση και πολιτική βούληση από την αυτοδιοίκηση (σε οποιοδήποτε μορφή) μπορεί σιγά σιγά να επέμβει και να διορθώνει πράγματα. Αυτό σαφέστατα προϋποθέτει και την δική μας συμμετοχή.
(*σημ.03:
Το διατηρητέο νεοκλασικό που τείνει να γίνει… «κατεδαφιστέο» βλ. φωτογραφίες 4,5,6,7.
Οι εικόνες εγκατάλειψης (με κλειστά καταστήματα αλλά και φθορές) είναι περισσότερο από εμφανείς, με αδιάσειστο στοιχείο τις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Σπασμένα τζάμια, κλειστές πόρτες, μούχλα και εγκατάλειψη. Το κτίριο αρχίζει να καταρρέει από τα ξύλινα κουφώματα του, αλλά η μέριμνα για τη συντήρησή του είναι ανύπαρκτη.
Φωτογραφία 4
Φωτογραφία 5
Φωτογραφία 6
Φωτογραφία 7
