του Μπάμπη Αντωνιάδη
μέλους της “Άλλης Πρότασης”
Είναι σ΄ όλους γνωστό ότι η πύλη του Σαγρέδου είναι κλειστή περισσότερο από 20 χρόνια. Πρόκειται για την πύλη της Β΄ Βενετοκρατίας που κατασκευάστηκε για να ενώνει το λόφο της Ακροναυπλίας με την κάτω πόλη. Είναι παράλληλα και η πύλη που πέρναγαν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι για να οδηγηθούν στις φυλακές της Ακροναυπλίας.
Αυτή η εγκατάλειψη της περιοχής είχε ως αποτέλεσμα πριν από δεκαπέντε περίπου χρόνια να κλαπεί το βενετικό λιοντάρι που βρισκόταν πάνω από την πύλη. Είχα πάει τότε στον εισαγγελέα αλλά το λιοντάρι είχε κάνει φτερά. Δεν βρέθηκε ποτέ.
Με την ενοικίαση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος, κανένας φορέας δεν έθεσε κανέναν όρο για τη λειτουργία της πύλης. Ούτε καν, όλως περιέργως, το Υπουργείο Πολιτισμού (μην ξεχνάμε ότι η Ακροναυπλία είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος). Όλο αυτό το διάστημα, η περιοχή της πύλης εισόδου στην Ακροναυπλία παραμένει σε απόλυτη εγκατάλειψη.
Πριν από μερικά χρόνια, (2006 πέρασαν δεκατρία χρόνια ) η ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ έκανε την πρώτη τότε προεκλογική της εκδήλωση στην πύλη του Σαγρέδου για να αναδείξει το θέμα της εγκατάλειψης.
Πριν από κάποιους μήνες (17-9-2018) ήλθε στο δημοτικό συμβούλιο ενημερωτικά εκτός ημερήσιας η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τη λειτουργία της ξενοδοχειακής μονάδας στην Ακροναυπλία. Η εισήγηση της πλειοψηφίας ήταν ότι δεν είχε κάτι να παρατηρήσει ή να προτείνει. Κατέθεσα πρόταση ότι υπάρχουν σημαντικά θέματα που θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στη μελέτη ως απόφαση του συμβουλίου που έπρεπε να γνωμοδοτήσει… Το δημοτικό συμβούλιο πήρε την απόφαση να αναβάλει το θέμα με την προτροπή προς εμένα να καταθέσω τις απόψεις μου για να τις δουν και να τις εξετάσουν. Στις 22-9-2018 έστειλα με e mail τις προτάσεις που θα μπορούσαν να ενσωματωθούν σε μια απόφαση του δήμου.
1. Η καθαριότητα του χώρου της Ακροναυπλίας. Τρόπος καθαρισμού και σχέδιο αποκομιδής σκουπιδιών από τον περιβάλλοντα χώρο που ανήκει στο τμήμα της παραχώρησης του ξενοδοχειακού συγκροτήματος. (είναι κανείς ευχαριστημένος από την κατάσταση στον τομέα της καθαριότητας στην Ακροναυπλία; Μια ματιά στις πολεμίστρες κάτω από το ρολόι είναι η εικονα που τα λέει όλα).
2. Οι όροι για την επαναλειτουργία της πύλης του Σαγρέδου που σήμερα παραμένει κλειστή για το κοινό. Η είσοδος των επισκεπτών από την πύλη είναι αναγκαία για να αποκατασταθεί η είσοδος στο κάστρο της Ακροναυπλίας. Θα μπορούσε δε να λειτουργεί με συγκεκριμένο ωράριο ώστε να μην ενοχλούνται οι ενοικιαστές των δωματίων.
Από τότε το θέμα ήλθε άλλες δύο φορές στο δημοτικό συμβούλιο. Τη δεύτερη (19-2-2019) πήραν απόφαση να μην θέσουν κανένα όρο. Για πέντε μήνες μάλλον το μελετούσαν…….
Αντιγράφω από την απόφαση:
«σας γνωρίζουμε ότι μπορούμε να παράσχουμε τη σύμφωνη γνώμη μας στην ως άνω μελέτη, με γνώμονα ότι:
ο Δήμος είναι πάντοτε θετικός σε δραστηριότητες οι οποίες έχουν αναπτυξιακό χαρακτήρα, καθώς και οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο στην περιοχή του.
Πρωταρχικός μας στόχος είναι η αειφόρος ανάπτυξη της περιοχής και η προστασία του περιβάλλοντος και αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση η πιστή τήρηση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, καθιστώντας υπεύθυνους όλους όσους παρεκκλίνουν από αυτήν.
Θεωρείται μείζονος σημασίας: ο σεβασμός της ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας του χώρου στον οποίο δραστηριοποιείται η ανωτέρω επιχείρηση από την μεριά της.»
Περιληπτικά, τρία πουλάκια κάθονται….ή απλά μπλα δημοκρατία μπλα μπλα τίποτα.
Μου είναι κατανοητό ότι τώρα είναι προεκλογικής περίοδος κάποιοι μπορεί να μην θέλουν να ακουμπήσουν κανένα.
Δεν είναι όμως κρίμα και άδικο για την πόλη μας και την ιστορία της να υποβαθμίζουμε ένα τόσο σημαντικό και ταυτόχρονα συμβολικό σημείο της πόλης; Το άνοιγμα της πύλης δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να μπαίνει στην Ακροναυπλία από την πύλη του Σαγρέδου, να διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο και να βγαίνει από την πύλη των Τόρων. Διαμορφώνεται έτσι μια κυκλική πορεία σε ένα από τα σημαντικότερα διαχρονικά ιστορικά μνημεία της πόλης, με αρχαιολογικά ευρήματα από τον 4ο αιώνα π.Χ., τη Βυζαντινή, τη Φράγκικη, τις δύο Ένετικές, τις Οθωμανικές περιόδους και έως τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Υ.Γ. Δεν είναι αμελητέες και οι ευθύνες του υπουργείου πολιτισμού.
