Κάθε φορά που ο ημεροδείκτης βυθίζεται στη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, μ’ ένα μαγικό τρόπο ζωντανεύουν σκέψεις όπως αυτή που λέει ότι τα ομορφότερα πράγματα λέγονται σαν παραμύθι ή ακόμη αλήθειες και ψέματα σουλατσάρουν στην ζύμη του παραμυθιού.
Τούτη την στιγμή όπου η γενικευμένη αστροσύναξη ευχών συναγωνίζεται στην λάμψη τους αληθινούς αστέρες τ’ ουρανού, ο «φακός» της πένας συλλαμβάνει διάφορα στιγμιότυπα, το καθένα κρύβει την δική του αξία.
Τρεις άγνωστοι, και θαρρώ άγνωστοι σε όλη την πόλη, φανερά κατάκοποι, κρατούν στα χέρια τους μικρές αποσκευές, σταματούν και με περισσή ευγένεια ξεδιπλώνουν την αγωνία τους:
– Καλή σας μέρα! Παρακαλώ μια πληροφορία…
– Ευχαρίστως αν γνωρίζω…
– Χάσαμε το δρόμο… Ποιο δρόμο… Το άστρο!
– Το άστρο
– Ναι το άστρο, αυτό που θα μας οδηγήσει στη Φάτνη. Θέλουμε να μάθουμε σε ποια χώρα βρισκόμαστε..!
Διάχυτο ξάφνιασμα λούζει το πρόσωπο μου και όχι μόνο. Κλάσματα του δευτερολέπτου μεσολαβούν μέχρι να επανέλθω.
– Εκπληκτικό..! Δηλαδή, με όλο το θάρρος, είστε οι κ.κ. Μάγοι;
Χαμογελούν και κουνούν καταφατικά τα κεφάλια τους απατώντας έτσι με την γλώσσα του σώματος, και ταυτόχρονα σκύβουν πάνω σ έναν πελώριο χάρτη. Στα πρόσωπα τους η αγωνία ζωγραφισμένη. Μια κλειστοφοβική δέσμη φαίνεται να κινείται απειλητικά στον περίγυρό τους. Όλοι τους στα πρόθυρα του πανικού.
– Να..! Στο σημείο αυτό χάσαμε επαφή με το άστρο.
– Όχι. Μάλλον εδώ. Βλέπεις το σημάδι;
Μια μικρή μεταξύ τους διαφωνία, κάτι σαν προέκταση του πανικού, μου δίνει το ερέθισμα να παρέμβω. Σκύβω κι εγώ με την σειρά μου πάνω στο χάρτη και με το δάχτυλό μου δείχνω σ’ ένα σημείο.
– Να..! Εδώ βρίσκεσθε τώρα. Και η χώρα λέγεται Ελλάδα!
– Αλήθεια; Ελλάδα! Στη χώρα του πολιτισμού, στη χώρα των θαυμάτων; Μα εδώ φαντάζομαι ότι θα μένουν αρκετοί συνάδελφοι Μάγοι! Διαφορετικά, πώς εξηγείται χώρα των θαυμάτων; Ευκαιρία να βλεπόμασταν αλλά δεν έχουμε χρόνο. Ψάχνουμε επειγόντως την φάτνη..!
– Ακούστε κ.κ. Μάγοι! Σε ότι αφορά την φάτνη… υπάρχουν αρκετές .. ξέρετε όμως …
– Όμως; Τι θέλετε να πείτε;
– Όμως κ.κ. Μάγοι είναι από διαφορετικό υλικό και περιεχόμενο. Υπάρχουν διάσπαρτες σε γειτονιές και σπίτια της διπλανής μας πόρτας. Υπάρχουν φάτνες που είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού, αλλά και φάτνες που βλέπονται μόνο με τα μάτια της ψυχής.
Τα βλέμματα των τριών διασταυρώνουν την εύλογη απορία.
– Σεβαστέ μου κύριε τα λέτε τόσο…
– …Τόσο περίεργα; Σας προτείνω να οδηγήσετε τις καμήλες σας προς τις γειτονιές της πόλης. Στα σκοτεινά δρομάκια, εκεί όπου ανθρώπου μάτι δυσκολεύεται ν’ αντικρίσει τις εικόνες. Όχι βέβαια από το σκότος, αλλά από το ακραίο περιεχόμενό τους. Να! Για δείτε, εδώ παρά δίπλα, υπάρχουν συνάνθρωποι που καραδοκούν και «ψαρεύουν» στους κάδους απορριμμάτων.
Όσο το παραλήρημα μου ξεδιπλώνετε οι τρείς ξένοι, δώστου και δώστου, βουτούν και ξαναβουτούν σε παχύρρευστο μελάνι, το εκτελών χρέη κονδυλοφόρου τεράστιο μαγικό πούπουλο, και σημειώνουν με τρεμάμενη γραφή ότι προλαβαίνουν από τα λεγόμενά μου.
– Περιδιαβείτε στους πεζόδρομους, όπου ξημεροβραδιάζονται σε παγκάκια άστεγοι και άνεργοι, ροκανίζουν τον χρόνο και πνίγουν τον θυμό και τον πόνο τους στην μπυροθεραπεία με την γνωστή φυσική κατάληξη.
– Σεβαστέ μου κύριε! Εμείς ψάχνουμε τη συγκεκριμένη φάτνη. Έχουμε ειδική αποστολή..!
– Μα και αυτά που σας λέω είναι συγκεκριμένα. Βέβαια παρόμοια μαγευτικά τοπία βρίσκει κανείς ανά τον κόσμο. Κυρίως όπου ανθούν δυστυχώς πόλεμοι, και όπου ευδοκιμούν καταυλισμοί προσφύγων! Τις πληροφορίες αυτές σας δίνω, μια και ανταμώσαμε σε αυτήν την χώρα, σε αυτό το μαγικό σταυροδρόμι…
Απόκριση δεν εισέπραξα, παρά μόνο ένα «υπηρεσιακό» χαμόγελο κατανόησης, στη σκιά του οποίου πρόλαβα να καρφιτσώσω κάποιες λιγοστές λέξεις του Τάσου Λειβαδίτη αλιευμένες από τη Συμφωνία αρ. 1:
«…Μα μάγοι και προφήτες δεν υπάρχουν πια. Μόνο τα διπλανά ανθρώπινα χέρια που λίγο ελαφραίνουν τη δυστυχία . Το νου μας στο παιδί. Αλλά να, που λάσπη στο σπίτι από χάρτινους τοίχους υπάρχει βασιλικός, μία λάμπα για το μωρό και μια Παναγία που κρατάει τη ζωή στα χέρια της και\ χαμογελάει… Θε μου πόσο ήταν όμορφη, σαν ένα φωτισμένο δένδρο μια παλιά νύχτα Χριστουγέννων…»
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας! Καλή τύχη! Και τολμώ να σας πω Χρόνια καλά! Χρόνια πολλά..!
…..κυρ…. σαμ…
