«Απέναντι Όχθη»: Οι εκπαιδευτικοί να διδάξουμε ότι όλες οι ζωές έχουν την ίδια αξία

Ανακοίνωση της παράταξης εκπαιδευτικών

δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Αργολίδας «Απέναντι Όχθη»

Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη είναι μια ακόμα «τυπική» υπόθεση έμφυλης βίας, η οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει ανησυχητική έξαρση στη χώρα μας και αναπαράγει με τον πιο δραματικό τρόπο το διαχρονικό στερεότυπο του κυρίαρχου αρσενικού και του «υποταγμένου θηλυκού».

Ειδικότερα η κουλτούρα του «μάτσο» άνδρα, ο οποίος δεν «σηκώνει αντιρρήσεις» από την «αδύναμη γυναίκα» και της επιβάλλει τη θέλησή του είτε με ωμή σωματική βία -όπως στην προκειμένη περίπτωση- είτε με ψυχολογική βία, έχει βαθιές ρίζες στην κοινωνία μας. Η κουλτούρα του σεξισμού είναι ακόμα κυρίαρχη σε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού και αναπαράγεται από τα Μ.Μ.Ε. τόσο τα παραδοσιακά όσο και τα ηλεκτρονικά. Τα προσβλητικά σχόλια που κυκλοφόρησαν στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα για το «ποιον» της δολοφονημένης κοπέλας είναι ενδεικτικά ενός βαθύτατου σεξισμού περί «ηθικής ευθύνης» της «παθούσας», η οποία «πήγαινε γυρεύοντας».

Ζούμε σε εποχές επικίνδυνες. Οι σημερινές συνθήκες πολιτικής και οικονομικής εξαθλίωσης καθιστούν τους νέους ιδιαίτερα ευάλωτους και ανοίγουν τον δρόμο σε σεξιστικές, ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις που καλλιεργούν τη ρητορική και τις πρακτικές του μίσους και προσφέρουν το υπόβαθρο για να συντελούνται τέτοια εγκλήματα.

• Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη.
• Η συντεταγμένη προσπάθεια διείσδυσης ακροδεξιών φασιστικών ομάδων στα σχολεία μέσω του κύματος εθνικιστικών καταλήψεων καθώς και η στοχοποίηση μαθητών και εκπαιδευτικών που πήραν θέση ενάντιά τους.
• Το λυντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου μπροστά στα αδιάφορα μάτια των παρευρισκόμενων, η βίαιη μεταχείρισή του από τους αστυνομικούς ενώ κειτόταν αιμόφυρτος και η μετά θάνατο σκύλευσή του μέσα από τα τηλεοπτικά κανάλια και το διαδίκτυο.
• Η πρόσφατη ρατσιστική επίθεση εις βάρος του μετανάστη από το Μπαγκλαντές στη Μυτιλήνη.

Είναι όλα εκφάνσεις του ίδιου υφέρποντα φασισμού, που θα γιγαντώνεται όσο βρίσκεται μπροστά σε μια κοινωνία αποπροσανατολισμένη, ανεκτική απέναντι στην βία, ανίκανη να αντιδράσει.

Είναι χρέος του κόσμου της εκπαίδευσης να μην παραδοθεί στην αδιαφορία, να αποκαλύπτει σε κάθε ευκαιρία το αληθινό πρόσωπο του ρατσισμού, του σεξισμού και της βίας. Είναι καθήκον όλων εμάς των εκπαιδευτικών να υπερασπιστούμε τη νέα γενιά, να μιλήσουμε με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας και να ορθώσουμε εμπόδια στην έμφυλη βία και στη φασιστική δράση.

Να αναδείξουμε ως βασική αποστολή της εκπαίδευσης την προαγωγή μιας δίκαιης κοινωνίας χωρίς διακρίσεις και ανισότητες.

Να αναδείξουμε την άλλη πλευρά, την προσέγγιση της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας, της ανθρωπιάς, του αγώνα.

Να διδάξουμε ότι όλες οι ζωές έχουν την ίδια αξία.